Afgekloven nagels. Ouders die valeriaan in de broodtrommel van hun kinderen stoppen. Creatieve spiekbriefjes op je bovenbeen, net onder je rokje. Nachtenlang leren, zweten, huilen. Het gevoel dat je gehele toekomst er vanaf hangt. D-day.
Maandag 16 mei gingen de eindexamens in het voortgezet onderwijs weer van start. Dit jaar doen ongeveer 205.250 leerlingen eindexamen: 105.350 vmbo’ers, 58.700 havisten en 41.200 vwo-scholieren.
Alles was anders. Ik was veel te vroeg op school. Met een flesje water, wat chocolade en een plastic Disney poppetje. Je moet toch ergens vertrouwen uit halen. De examens werden niet afgenomen in een klaslokaal, maar in de theaterzaal. Op het podium zat een docent met een stapel papieren. De tafeltjes stonden als kleine eilandjes in de zaal. Het protocol werd doorgenomen. Niet praten, niet spieken, niet opstaan. Toiletgebruik enkel met toestemming. Papier hier en examen daar.
Een grote klok tikte onverbiddelijk de tijd weg.

Mijn hart klopte in mijn keel. Alsof de afgelopen zes jaar er niet toe had gedaan. Alsof alles op dit ene moment aankwam. Dagen en nachten had ik in mijn boeken geleefd en nu gonsde mijn hoofd van cijfers, woorden, jaartallen en formules. Met bibberende handen zweette ik door anderhalve week examens. In juni kwam het verlossende telefoontje. Mijn moeder hing een tas aan een vlag en daarmee kon het echte leven beginnen.
Het voordeel van examen doen is het examenfeest dat er bij hoort. Zo hadden wij een examenstunt waarbij wij verkleed als disneypersonages de school onveilig maakte. En het prachtige examengala waarbij de heren in smoking verschenen in de dames in glitterende, glimmende stoffen met opgestoken haren. In één klap leken wij volwassen.
Dit jaar worden de examenuitslagen bekend gemaakt op 15 en 16 juni. Het Oosterlichtcollege viert haar examenfeest met het thema ‘casino royale’ echter al op 27 mei. Nog één maandje geduld, en dan zullen de vlaggen weer uitgehangen worden en de tassen wapperen in de wind.