Categorie archieven: Portret van de week

Portrtet van de week: ‘Wie was als kind al de hele dag bezig met tekenen?’

Geplaatst op door
Beantwoorden

Op De Digitale Stad Nieuwegein hebben we wekelijks een portret van een opmerkelijk persoon. Met de camera in de aanslag lopen we door Nieuwegein. Gefascineerd in personen proberen we met de camera, opvallende, opmerkelijke personen vast te leggen. Wie is de man, vrouw of kind die daar zit, loopt, fietst, werkt ligt of speelt? Deze week Marissa Delbressine.

Arend Bloemink: ‘Wanneer je als kind al de hele dag aan het tekenen bent, je je tijdens je opleiding daarmee volop hebt bezig gehouden, je interesse uitgaat naar het tekenen van storyboards, Japanse popcultuur, strips en games en daarmee zo succesvol bent dat het Amerikaanse Webtoon je onder contract neemt èn je daarnaast ook nog in Nieuwegein woont dan vormt dat voor de pen.nl redactie een prachtige aanleiding om je tot Portret van de Week te bombarderen.’

Maak, op basis van de antwoorden die Marissa Delbressine op de vijf (altijd dezelfde) vragen geeft, kennis met haar en haar tijdrovende, héél creatieve werk.

Wie ben je?
Ik ben Marissa Delbressine en verhalenkunstenaar van beroep. Limburgse van geboorte, 37, getrouwd met game developer Joost van Dongen en moeder van onze grootste fan Lorian. Mijn leven staat ook in het teken van fan zijn. Fan van strips, tekenfilms, games, Japanse popcultuur. Ik ben hierdoor ook zelf altijd bezig geweest met verhalen vertellen, vooral door middel van mijn tekeningen. Persoonlijke verhalen, fantasie verhalen, van alles waar ik inspiratie voor krijg. Natuurlijk ben ik ook groot fan van mijn gezin.

Wat doe je in het dagelijks leven?
Als klein kind was ik altijd al de hele dag aan het tekenen en vandaag de dag doe ik dat voor mijn beroep. Ik maak stripverhalen, tekenfilms en illustraties. De laatste jaren richt ik mij het meeste op strips, maar ik heb bijvoorbeeld ook storyboards getekend voor een heel bijzondere internationale animatie film met echte ballet dansers. De bioscoopfilm is op het moment in ontwikkeling en heet Coppelia.

Dit jaar ben ik volop bezig met mijn online strip the Shadow Prophet, deze is op 26 januari gelanceerd in samenwerking met het grote webcomic platform Webtoon. Ik vind het een hele eer dat ik bij hen nu onder contract sta en dat zoveel mensen nu mijn strip aan het lezen zijn. Collega en oud-stagiaire Coco Ouwerkerk was de eerste Nederlander die bij hen een contract kreeg en zij heeft mij geïntroduceerd aan haar editor waardoor de bal aan het rollen kwam. Als kunstenaar blijft het moeilijk rondkomen, dus ik ben erg dankbaar dat mijn man mij hierbij ondersteund, niet alleen qua inkomen, maar ook met de zorg voor ons zoontje. Ik heb het nu extra druk vanwege Webtoon en ik vind het fantastisch dat hij mij de kans geeft er vol voor te kunnen gaan.

Hoe lang woon je al in Nieuwegein?
Bijna 2 jaar nu. Drie weken na de verhuizing werd ons zoontje Lorian geboren. De avond te voren hadden we net het wiegje klaar gezet en zijn kamertje af, dus toen had hij vast gedacht, nu kan ik wel al komen. Sinds die tijd is het natuurlijk heel druk geweest met de kleine en de impact die zo’n nieuw leventje op je gezin heeft. Dankzij de hulp van onze familie hebben we voor en na de bevalling heel veel al kunnen inrichten, alleen mijn zolder atelier staat nog vol met dozen. Maar omdat ik op de computer teken heb ik alleen maar een klein hoekje van de kamer nodig om te kunnen werken gelukkig. De dozen zullen er voorlopig nog wel even blijven staan.

Wat vind je van Nieuwegein?
Het was het voor mij even omschakelen. We kwamen vanuit een nieuwbouwwijk in Leidsche Rijn naar Batau-Noord. Daar voor heb ik in Maastricht, Hilversum, Nijmegen en Neerbeek gewoond. Op heel veel verschillende soorten plekken dus. Wat me hier meteen opviel was dat het personeel bij ons op het Muntplein zo enorm vriendelijk is. Meer tijd voor een praatje en hartelijkheid. Ik had helemaal niet door dat ik dat zo gemist had. Net als al het groen in de wijk. Op dat punt was Leidsche Rijn toch meer een doorstroomplek. In ons toenmalige kleine straatje met 8 huizen waren er op 3 jaar tijd een hoop verhuizingen geweest. We hebben zelfs 3 verschillende buren aan kant gehad. Toen we hier gingen wonen merkten we meteen dat we hier meer vastigheid hadden. De buurt is gesetteld, mensen wonen er echt in plaats van op doortocht te zijn. Konden we eindelijk eens echt kennis gaan maken met onze lieve buren.

Het is ook fijn dat hier zo’n ruime keuze is aan kinderopvang en basisscholen, vooral ook qua aanmeld tijd, dat was in Leidsche Rijn wel anders. Ik vind het verder fijn dat we zoveel dierenweides en speeltuintjes in de buurt hebben, zo kunnen we altijd wel even ergens naar toe. Ik ben ook blij met theater de Kom. Als musical fan is het fijn daar terecht te kunnen en nu Lorian bijna 2 is kunnen we ook met hem naar kindervoorstellingen. Als Japan fan ben ik natuurlijk ook fan van de grote toko in het centrum.

Wat kan er beter in Nieuwegein?
Lastige vraag. Ik zit veel achter mijn scherm dus ik moet nog meer buiten komen en de stad ervaren. Ik mis wel een bioscoop. We woonden vlakbij de Sterrenkijker in Leidsche Rijn dus daar gingen we regelmatig heen, dat was een luxe. Maar aan de andere kant, sinds de geboorte van ons zoontje is daar veel minder tijd voor en zeker nu met mijn werk voor Webtoon. Ik heb een hoop deadlines die eerst gehaald moeten worden voor ik weer wat vrije avondjes kan inplannen. Nu ik het toch over deadlines heb, ik moet weer aan de slag!

Portret van de week: ‘Wie verblijft daar het liefst op het Frederiksoord?’

Geplaatst op door
Beantwoorden

Op De Digitale Stad Nieuwegein hebben we wekelijks een portret van een opmerkelijk persoon. Met de camera in de aanslag lopen we door Nieuwegein. Gefascineerd in personen proberen we met de camera, opvallende, opmerkelijke personen vast te leggen. Wie is de man, vrouw of kind die daar zit, loopt, fietst, werkt ligt of speelt? Deze week Daan van Dijk.

Arend Bloemink: ‘‘Het liefst op mijn geliefde Frederiksoord en wanneer het regent thuis’, was het antwoord van het Portret van deze Week op mijn vraag wáár we hem gaan portretteren. Op het moment dat ik me naar het Frederiksoord begeef, en ook nog onderweg, regent het. En soms ook stevig. Tóch begeef ik me naar deze ‘buitenlocatie’, een Vreeswijker is immers niet bang voor wat vocht! Daar aangekomen is het droog. Nou ja, zo goed als. Ik zie twee mannen staan kletsen. En wanneer ik me bij hen aansluit, komt er nóg eentje bij. De mannen kennen elkaar. Woonden alledrie aan of bij het Frederiksoord. Een fotoboekje wordt uit de zak gehaald en gezamenlijk bekijken we de (inmiddels historische) foto’s. Léuk!’

‘Dan zegt de man van het fotoboekje dat hij eigenlijk staat de wachten op de fotograaf. Hij zou worden gefotografeerd. Voor pen.nl. Ik kijk hem aan, stel me voor, schudt hem de hand, een komisch moment: ‘Arend’, ‘Daan’. Daan kijkt me aan, vraagt dan of hij me zou kunnen kennen van de Beatrixsluis, of ik daar niet óók steeds was om foto’s van de vorderingen te maken, net als hij… En dat ís zo, we zagen elkaar regelmatig bij de activiteiten rond de aanleg van de derde sluiskolk.’

Maak, op basis van de antwoorden die Daan van Dijk op de vijf (altijd dezelfde) vragen geeft kennis met hem en met zijn Vreeswijk!

Wie ben je?
‘Daan van Dijk, geboren in 1949 te Vreeswijk. Ik heb twee dochters en één kleinzoon. Ben opgegroeid op het Frederiksoord 50. Woon nu op nummer 16, dat was toen nog boerderij Bruinis waar weinig van over is. Ik kijk uit over het prachtige inundatie sluisje. Als ik vroeger niet thuis was dan was ik in de polder hutten aan het bouwen of in de schuur weer wat aan het bouwen, zoals bijvoorbeeld een kar met zeil zodat we over de dijk konden zeilen op windkracht, skifiets om in de winter van de dijk af te scheuren, vlotten bouwen om tegen de stroming in de oude sluis bij de deur proberen te komen. Ging zelfs in een wasteil over de Merwedekanaal naar school. Prachtige tijd was dat. Ging vroeg werken om voor een brommer te sparen.’

‘Zijn een tijdje naar IJsselstein verhuist (1961) i.v.m. werkzaamheden van mijn vader die in het zwembad werkte waar ik het zwembad virus heb opgelopen en weer aan de studie ben gegaan om zwemonderwijzer te worden. Na het behalen van de nodige papieren ben ik ook in het zwembad in IJsselstein gaan werken. Dit heb ik 43 jaar gedaan waarvan de laatste 10 jaar als zwembadmachinist. Dus weer leren waterbehandeling, onderhoud, elektra, wetgeving enz. Speelde ook vaak als clown Jodokus bij het diploma-zwemmen en heb reclame van Fleuril wasmiddel gedaan!’

‘Na zeven jaar weer terug verhuist naar ons prachtige dorp Vreeswijk. Eénmaal uit de kolk gedronken dan blijf je altijd een Vreeswijker!’

‘Naast het werken in het zwembad had ik nog vele hobby’s zoals het Rode kruis waar ik 15 jaar bij heb gezeten, waar ik veel diploma’s heb gehaald en les heb gegeven en zelf een oorkonde en heb een onderscheiding van Hare Majesteit de Koningin gekregen voor 10 jaar parate dienst als staflid rampenbestrijding/groepscommandant.

Wat doe je in het dagelijks leven?
‘Ik ben nu gepensioneerd. Heb veel hobby’s o.a. tochten maken door Nederland met de scooter en fotografie, heb de gehele bouw van de 3e kolk van de Beatrixsluis gefotografeerd, van de eerste schop in de grond tot de opening door prinses Beatrix. Heb hiervan ongeveer 3500 foto’s gemaakt, deze vind je op mijn Facebookpagina.

‘Ik verzamelen ook oude foto’s van Vreeswijk, Vianen, IJsselstein en Jutphaas. Ook deze heb ik ook gedeeld op Facebook, je zit ook al gauw aan de 1000 foto’s. Nu heb ik weer een nieuwe opdracht van een distributiecentrum op het industrieterrein Het Klooster in Vreeswijk. Ik ga foto’s maken vanaf de eerste paal tot oplevering begin maart. Heb de laatste vijf jaar buurtfeesten georganiseerd in de buurt van Hoogzandveld op de reigersbek voor 60 volwassenen en 30 kinderen met veel attracties en mijn eigen Drive in Disco. Disco op feesten en partijen. Ben vast veel vergeten.’

Hoe lang woon je al in Nieuwegein?
Vanaf mijn geboorte in 1949, dus een kleine 70 jaar minus de jaren dat ik in IJsselstein heb gewoond.

Wat vind je van Nieuwegein?
‘Ik woon er prettig en heb het goed naar mijn zin. Er zijn veel activiteiten dankzij de vele vrijwilligers.’

Wat kan er beter in Nieuwegein?
De vervuilingen achter de poorten van de bewoners, dat moet beter worden aangepakt. Voor de rest ben ik wel een tevreden mens.

Portret van de week: ‘Wie heeft daar uit de kolk in Vreeswijk gedronken?’

Geplaatst op door
Beantwoorden

Op De Digitale Stad Nieuwegein hebben we wekelijks een portret van een opmerkelijk persoon. Met de camera in de aanslag lopen we door Nieuwegein. Gefascineerd in personen proberen we met de camera, opvallende, opmerkelijke personen vast te leggen. Wie is de man, vrouw of kind die daar zit, loopt, fietst, werkt ligt of speelt? Deze week Adrie van Raaij.

Arend Bloemink: ‘Hij staat me al op te wachten op de galerij. Meteen nodigt hij me uit in zijn prachtige appartement. Een appartement in wat eens een kantoorpand was. Niet eerder was ik in zo’n getransformeerd gebouw, maar wat ís het daar goed wonen. Dat vindt Adrie, hij is het Portret van deze Week, ook. Ruim, strak, heerlijk uitzicht, een gemeenschappelijke tuin mèt een enorme vijver waarin koikarpers alle ruimte hebben. Naast het gebouw twee jeu de boulesbanen, waaraan Adrie ook het nodige gedaan heeft om die gerealiseerd te krijgen. Dat viel nog niet eens mee, want de banen liggen pal aan de dijk, de Lekdijk. En rijkswaterstaat wilde toch wel even zeker weten dat die banen de dijk niet zouden aantasten. Dat zij niet de veiligheid van ons Nieuwegeiners in gevaar zouden brengen.’

‘Maar Adrie doet en deed nog veel meer in en rond Vreeswijk! Maak, op basis van de antwoorden die Adrie van Raaij op de vijf (altijd dezelfde) vragen geeft kennis met hem, met zijn leven en met zijn hobby’s!’

Wie ben je?
Ik ben Adrie van Raaij en ik ben 70 jaar. Ik ben al 47 jaar gelukkig getrouwd met Nel. We hebben drie kinderen; Natasja 47 en een tweeling Ursela en Daniël 44. Hier zijn weer zeven kleinkinderen uit voortgekomen!

Wat doe je in het dagelijks leven?
Ik heb 39 jaar bij van Loon Vreeswijk gewerkt. Later bij Eurogrit als kraanmachinist. Eén van de kranen waar ik op zat staat er nog, die heb ik blauw geschilderd. Je ziet hem staan op de Museumwerf.

Als hobby’s heb ik getafeltennist en gevoetbald. Ik ben nog actief als vrijwilliger bij FC Utrecht en bij mijn clubje VSV Vreeswijk. Ik ben daar manusje van alles. Ik trek de lijnen en ben de consul van de KNVB, bardienst draaien etcetera. Mijn vrouw is de wasvrouw voor de club.

Ik heb met Ab vd Velde samen geregeld dat we twee Jeu de Boules banen hebben liggen bij de Bakenmonde. Deze wordt goed gebruikt, vooral op de dinsdagmiddag en de donderdagmiddag.

Hoe lang woon je al in Nieuwegein?
Ik ben een echte Vreeswijker, je bent een Vreeswijker als je uit de kolk gedronken hebt zeggen ze. Ik ben geboren op het Frederiksoord, daarna naar de Wilhelminastraat verhuisd en woon nu op de Bakenmonde aan de Lekboulevard.

Wat vind je van Nieuwegein?
Het is er heel goed wonen. Ik heb eigenlijk alles binnen handbereik. Ook mooi groen en geniet van het water.

Wat kan er beter in Nieuwegein?
Ik ben tevreden zo.

Portret van de week: ‘Wie is daar een Bezig-bijtje in Nieuwegein?’

Geplaatst op door
Beantwoorden

Op De Digitale Stad Nieuwegein hebben we wekelijks een portret van een opmerkelijk persoon. Met de camera in de aanslag lopen we door Nieuwegein. Gefascineerd in personen proberen we met de camera, opvallende, opmerkelijke personen vast te leggen. Wie is de man, vrouw of kind die daar zit, loopt, fietst, werkt ligt of speelt? Deze week Hans van der Haar.

Arend Bloemink: ‘Twee pensionado’s. De ene, het drukke Portret van de Week. De tweede, de immer bezige fotograaf. Zie dan maar eens tot een foto-afspraak te komen. Het had heel wat voeten in de aarde voordat het zover was. Maar na een aantal e-mailtjes, verschillende telefoontjes, een mislukte afspraak (‘oei, vergéten…’) en enkele whats-appjes is het dan toch zo ver. We treffen elkaar in de woning van het Portret. Scheepsmodellen, scheepsbenodigdheden, touwen, touwtjes, knopen en knoopjes, een Malawi-aquarium, een gezellige echtgenote èn uiteraard: Hans, het Portret.’

‘Hans, die als jochie van dertien jaartjes ‘oud’ ging werken…’

‘Maar meer verklap ik niet, want, maak, op basis van de antwoorden die Hans van der Haar op de vijf (altijd dezelfde) vragen geeft met hem, zijn leven en zijn hobby’s kennis!’

Wie ben je?
Hans van der Haar geboren op het Frederiksoord 50 ( de Schans) te Vreeswijk het huis naast boerderij van Bruinis. van daar ook de Hog van Bruinis. Verhuist naar de Beatrixstraat 7 nu 14. Van daar uit getrouwd met Ineke en gaan wonen in de Prins Hendriklaan 26 waar ik nu 46 jaar woont.

Ik ben een Zoon van Bernhard van der Haar en mijn moeder Jo (of hoe ze genoemd werd ZUS) Een zandschipper en op mijn 13e bij mijn vader aan boord gaan varen wij voeren voor van Loon Vreeswijk met de Rijn en Lek 7, een schuit van 120 ton. Van van Loon Vreeswijk.

Daarna bij Monster Vreeswijk het vak geleerd van scheepstuiger van Willem Hoogerdijk en strenge maar goede leermeester en na 8 jaar het vak voort gezet bij de Gebr.van der Vlerk Vreeswijk. 34 jaar schepen optuigen en veel baggerschepen voor van Oord ACZ ook nog 47 jaar vrijwillige brandweerman geweest op Nieuwegein zuid waar van ook nog 8 jaar beroeps.

Wat doe je in het dagelijks leven?
Nu gepensioneerd. met nog vele hobby`s o.a mijn vaardigheden op de knoop en splitsen van touw en staaldraad weer door te geven aan anderen. Op maandagavond geef ik in de winter maanden die cursus knopen en splitsen.

Ook het helpen op de Museumwerf vindt ik leuk om te doen bij het in scheren van een nieuwe draad in een hellingwagen. en de voor de hand liggende klusjes.

Zo mag ik graag de kraan inklimmen om voor de verlichting of om blokken op te hangen voor de vlaggenlijnen of om het verlichte bootje in te hangen.

Daarna ben ik nog vrijwilliger bij de activiteitengroep Vreeswijk om te helpen met o.a. met Koningsdag met vlaggen en vlaggetjes op te hangen, hekken plaatsen zo waar het nodig is voor veiligheid en fietsenstalling.

Vreeswijk bij kaarslicht, kerstbomen neer zetten, de verlichten sterren boven de kolken van vreeswijksesluis op te hangen.en allerlei dingen die er gedaan moeten worden.

Mijn grootste hobby is mijn eigen Museumtuigerij Vreeswijk Hans van der Haar te hebben.

Ook geef ik demonstratie`s van oude ambachten (Scheepstuiger of Schiemanswerk) knopen en splitsen op de werf of elders dit weekeind nog in het fort Vreeswijk gestaan om voor mensen van de lvbhv het Historisch Bedrijfsvaartuig.

Ook geef ik graag advies aan mensen die mij vragen op het gebied van scheepstuiger. Zo ben ik nog wat dagen op het Statenjacht van Utrecht bezig geweest om de stagen opnieuw te bendelen. En pas lid geworden de de Brulboeien met leuke optredens bij tehuizen en samen met het vrouwenkoor ‘de Eigenwijze’ een optreden te geven, dat was mooi en leuk om te doen. Ik ben ook nog een actief fietser bij de Wieler Toer Club Nieuwegein.

Hoe lang woon je al in Nieuwegein?
Zo lang Nieuwegein bestaat, samen met Vreeswijk 70 jaar.

Wat vind je van Nieuwegein?
wat ik vind van Nieuwegein, op zich woon ik op het oude gedeelte tegen over de museumwerf heel mooi. Ook de oude schepen voor de deur doen het goed. En de leuke en gezellige buren maken het bij ons om plezierig te wonen. Zo letten we een beetje op el kaar.

Jammer dat er voor ons de niet al te mooie kadewoningen zijn neergezet; de nummer 27a tot d. Los daar van wonen we prachtig. Allen jammer dat het oude dorp steeds meer achteruit gaat qua woningen en winkels, eet gelegenheden zijn er genoeg. alles is uit het dorp weg gehaald er zijn bijna geen winkels meer over en alles moet naar Hoog Zandveld of Cityplaza.

Wat kan er beter in Nieuwegein?
Het oude dorp opknappen! Onder andere te beginnen met de Koninginnenlaan die is zo verschrikkelijk slecht bestraat dat er met de fiets niet te rijden is, en als je wat naar de midden fietst toeteren de automobilisten dat ze er voorbij moeten.

De wandel- of voetpaden langs het water aan de prins Hendriklaan. Daar kan je maar net op lopen laat staan met een kinderwagen of nog erger een invalidenwagen of scootmobiel. Die grote ongelijke keien horen daar niet.

Portret van de week: ‘Wie geeft daar Sensitherapie en Healing in Nieuwegein?’

Geplaatst op door
Beantwoorden

Op De Digitale Stad Nieuwegein hebben we wekelijks een portret van een opmerkelijk persoon. Met de camera in de aanslag lopen we door Nieuwegein. Gefascineerd in personen proberen we met de camera, opvallende, opmerkelijke personen vast te leggen. Wie is de man, vrouw of kind die daar zit, loopt, fietst, werkt ligt of speelt? Deze week Natasja Renardel de Lavalette.

Arend Bloemink: ‘Een paar uur voordat we gaan fotograferen ontvang ik een whatsappje van Natasja, het Portret van deze Week. ‘Zullen we in de Parkhout afspreken?’ Het is schitterend weer, lekker fris, weinig wind, veel zon en het park is mooi. Dus spreken we af elkaar te ontmoeten bij Jack’s Grillhouse.’

‘Ik weet inmiddels dat Natasja en haar gezin een hond uit Gran Canaria hebben geadopteerd, dus wanneer er een mevrouw met een hond aan komt wandelen die mevrouw kijkt me onderzoekend aan, weet ik: dit is Natasja. We wandelen gedrieën, Natasja, Nelson en ik al babbelend over de parkeerplaats de Parkhout in en bij een bruggetje gaan we aan de slag. Nelson snuffelt wat rond. Natasja trekt haar warme jas uit maar lijkt het, in tegenstelling tot de Gran Canarische Nelson die geboren werd in heerlijke warmte, absoluut niet koud te hebben.’

Maak, op basis van de antwoorden die Natasja Renardel de Lavalette-van Raaij op de vijf (altijd dezelfde) vragen geeft èn door de foto’s nader met haar, haar werkzaamheden en haar gezin kennis!

Wie ben je?
Mijn naam is Natasja Renardel de Lavalette – van Raaij. Ik ben 47 jaar, getrouwd met Etienne en we hebben samen twee jongens van 14 en 17 jaar. Sinds 4 jaar is ons hondje Nelson bij ons uit Gran Canaria. Ik woon in Nieuwegein, ben in Vreeswijk geboren. Ik ben een persoon met veel verschillende interesse’s en vind het belangrijk om mezelf te blijven ontwikkelen.

Wat doe je in het dagelijks leven?
Ik heb een praktijk met Sensitherapie en Healing. Ik huur sinds kort een praktijkruimte in IJsselstein bij De Andere Praktijk. Mijn praktijk is er op gericht om mensen te ondersteunen met lichamelijke klachten, allergieen, angsten, thema’s in hun leven waar ze tegenaan lopen, met vitaminen en/of mineralen tekorten en mijn behandelingen geven ontspanning.

Ik ben gestart met het organiseren van evenementen zoals een vrouwen verwen middag en een retraite. Ik wandel graag met onze hond Nelson in de natuur, Zumba, ik lees graag en doe graag dingen met mijn gezin en vriendinnen.

Hoe lang woon je al in Nieuwegein?
Heb bijna mijn hele leven in Nieuwegein gewoond.

Wat vind je van Nieuwegein?
De laatste jaren twijfel ik eerlijk gezegd wel of ik in Nieuwegein wil blijven wonen. Ik zou met de tijd graag wat rustiger willen wonen.

Wat kan er beter in Nieuwegein?
Minder bomen kappen, minder geld verspilling en meer activiteiten voor de jeugd.

Portret van de week: ‘Wie is daar werfbaas van Museumwerf Vreeswijk?’

Geplaatst op door
Beantwoorden

Op De Digitale Stad Nieuwegein hebben we wekelijks een portret van een opmerkelijk persoon. Met de camera in de aanslag lopen we door Nieuwegein. Gefascineerd in personen proberen we met de camera, opvallende, opmerkelijke personen vast te leggen. Wie is de man, vrouw of kind die daar zit, loopt, fietst, werkt ligt of speelt? Deze week Ton van der Heijden.

Arend Bloemink: ‘Voor het Portret van déze Week mocht ik opnieuw naar het idyllische Vreeswijk, de plek waar Ton (het Portret) werd geboren. De plek ook waar Ton altijd met veel plezier heeft gewerkt. Ook de plek waar Ton, nu met pensioen, nog dagelijks een tiental uur per dag werkend en begeleidend te vinden is. Niet gek dus dat hij me vraagt naar ‘zijn dorp’ te komen. En dan het allerliefst de foto’s op of bij het ‘kippenbruggetje’ te maken, want dát is voor Vreeswijkers toch wel een heel herkenbare plek. We treffen elkaar op de hoek bij de Oranjebrug en wandelen samen via de Dorpsstraat, langs een pand waar slopers met groot materieel bezig zijn, naar het witte bruggetje.’

‘Het is wat schipperen (mooie uitdrukking in dat schippersdorp van weleer) met het felle licht dat alsmaar het wit van het bruggetje in de brillenglazen van Ton reflecteert, maar Ton acteert als een volleerd fotomodel en maakt het fotograferen minder lastig…’

Maak, op basis van de antwoorden die Ton van der Heijden op de vijf (altijd dezelfde) vragen geeft èn door de foto’s nader met hem kennis!

Wie ben je?
Ton van der Heijden

Wat doe je in het dagelijks leven?
Werfbaas van Museumwerf Vreeswijk, het aanspreekpunt voor onze klantenkring, dit zijn de mensen die een historisch schip hebben, deze moeten ondersteuning krijgen in alle werkzaamheden, deze werkzaamheden komen in beeld als het schip moet worden droog gezet, na het droog zetten van het schip komt het onderwaterschip in beeld, de nodige werkzaamheden van plaatwerk en voortstuwing installatie komen dan in beeld of dat er een complete verbouwing plaats moet vinden, voor deze mensen moet er een plan van aanpak worden gemaakt en daarbij een inschatting van de kosten die hierbij komt kijken, kortom calculatie en facturering zijn voor mij de dagelijkse handelingen.

Daar komt nog bij, het aansturen van vast personeel, inhuur krachten en vrijwilligers, daarnaast begeleiden we mensen met afstand tot de arbeidsmarkt, het begeleiden van jongeren en oudere die een taakstraf hebben, het ondersteunen van licht verstandelijke, stagiaires die voor metaal of houtbewerking of schilderwerk kiezen.

Daarnaast dragen we natuurlijk uit met onze Museumwerf wat Vreeswijk destijds heeft betekent voor de beroepsvaart, wij geven weer hoe het leven aan boord is geweest, wat voor schepen destijds door de sluis kwamen, en dan niet te vergeten de scheepswerfjes die Vreeswijk rijk was, met hun leveranciers om de schepen te bevoorraden en er werd rond 1900 zelfs voor de kinderen een schippersschool gebouwd.

Hoe lang woon je al in Nieuwegein?
Al 66 jaar, hier geboren in het oude Vreeswijk, in een straatje wat helaas is verdwenen, dit straatje genaamd Het Zand, oud Vreeswijkers zullen dit straatje ongetwijfeld wel kennen, wij woonde naast de groenteboer Jochems, twee huizen verder woonde Niesie, deze naam was een begrip in Vreeswijk, ik geloof dat dit een van eerste snoepwinkels van Vreeswijk was, ik heb begrepen van de oudere onder ons dat in het achterhuis sterke drank geschonken werd.

Op mijn vierde jaar richting de Wierselaan verhuisd rondom het fort Vreeswijk, daar ook met plezier gewoond, voor ons huis grasvelden om te voetballen, de fortgracht om te vissen en in winter schaatsen, een heel mooi stukje natuur met aansluitend de lekdijk.

Wat vind je van Nieuwegein?
Wij wonen met veel plezier in Nieuwegein, omringd door de rivieren de Lek, het Merwede kanaal en Vaarste Rijn wonen we in een waterrijk geheel, daarnaast is er veel zorg besteed aan groen projecten, het in stand houden van onze uiterwaarden, park Oudegein en natuurlijk onze Koninginnesluis en Oude Sluis en de dorpsgezichten van het oude Vreeswijk en Jutphaas.

Natuurlijk is voor een groot publiek een prachtig Stadhuis en aansluitend Cityplaza gebouwd, niet weg te denken voor een groeiend aantal inwoners, na de verbouwing van ons winkelcentrum kunnen hier de inwoners plezierig winkelen.

Mooie sport accommodaties, zoals SV Geinoord. VSV, JSV en daarnaast natuurlijk de sporthallen en sportscholen die ruimschoots aanwezig zijn en niet te vergeten rondom de Put Van Weber, een pracht parcours voor hardlopers, moutainbikers en een hele mooie skatebaan.

Wat kan er beter in Nieuwegein?
Ik zelf zou graag de markt van zaterdag weer terug willen zien op de oude locatie, en ik hoop dat openstaande plekken in een wijk niet direct gebruikt worden voor bebouwing, denk in zo’n geval aan de jongeren onder ons, als er een speelveld is worden daar al gauw alle sporten beoefend en het bevordert het sociale aspect in een wijk met name het contactuele.

Portret van de week: ‘Wie schreef het boek ‘Angelinda op de camping’?’

Geplaatst op door
Beantwoorden

Op De Digitale Stad Nieuwegein hebben we wekelijks een portret van een opmerkelijk persoon. Met de camera in de aanslag lopen we door Nieuwegein. Gefascineerd in personen proberen we met de camera, opvallende, opmerkelijke personen vast te leggen. Wie is de man, vrouw of kind die daar zit, loopt, fietst, werkt ligt of speelt? Deze week Angela Odijk.

Arend Bloemink: ‘Tja, wáár gaan we elkaar ontmoeten, het Portret van déze Week en ik. Het kán natuurlijk bij haar thuis. Maar omdat het Portret haar eerst verschenen boek heel graag wat aandacht wil geven èn omdat de natuur en buiten zijn daarin en ook voor háár zelf zo’n belangrijke rol spelen, ontmoet ze me eigenlijk het liefst ergens buiten. Nou ja, èrgens… Voor Angela, ons Portret, is dat buiten dan in dit geval Vreeswijk. Waar ze als kind zo vaak kwam. Waar ze heel fijne herinneringen aan heeft.’

‘Omdat we, tijdens het maken van de afspraak, absoluut geen zicht hadden hoe het weer zou zijn, spraken we af dat Angela me tijdig een Whatsapp gaat sturen met de juiste lokatie. En zo gebeurde het dat we elkaar, want het weer was prima, bij het poortje aan de Oude Sluis ontmoetten, waarna we naar het sluisje aan het Frederiksoord wandelden.’

Maak, op basis van de antwoorden die Angela Odijk op de vijf (altijd dezelfde) vragen geeft èn door de foto’s nader met haar en het door haar geschreven èn geïllustreerde boek kennis!

Wie ben je?
Ik ben Angela Odijk, geboren in 1971 en opgegroeid in Vreeswijk. Ik was als kind al creatief. Ik tekende graag, maakte graag werkstukken en speelde veel buiten.

Wat doe je in het dagelijks leven?
Toen ik jong was koos ik voor zekerheid; een opleiding en baan als secretaresse. Maar daar bleek mijn hart niet te liggen. Ik besloot cursussen ‘kinderverhalen schrijven’ en ‘fotografie’ te gaan volgen om mijn creativiteit weer aan te wakkeren. Creatief zijn maakt mij gelukkig.

Ik heb nu mijn eerste kinderboek uitgebracht; Angelinda op de camping. In dit computer-tijdperk heeft mijn boek het doel om kinderen te stimuleren tot leuke activiteiten zoals knutselen en buitenspelen, met de waardering voor dieren en de natuur. Dus even weg van die beeldschermen.

Dit kinderboek is een lees, voorlees, knutsel, kleur en speelboek. Naast de leuke verhalen maakt je kind kennis met enkele dieren die in het boek voorkomen. In het boek staan tevens leuke knutseltips en spelletjes. Angelinda is gebaseerd op de jeugd van mijzelf, ongeveer 40 jaar geleden. In dit kinderboek deel ik mijn belevenissen tijdens onze vakanties aan kinderen van nu. Angelinda groeide op zonder computers en mobiele telefoons. Alle tekeningen in het boek heb ik tevens zelf gemaakt.

Via Facebook heb ik er een leuke interactie bij voor de kinderen en hun ouders, je ontkomt natuurlijk niet helemaal aan computers. Via deze pagina deel ik alles over mijn kinderboek en wil ik onder andere leuke knutselopdrachten en spelletjes plaatsen voor de kinderen. En ook wat leerzame informatie over de natuur en dieren. Mijn grote liefde voor de natuur en dieren zijn een rode draad in mijn leven, en ook in dit kinderboek.

Hoe lang woon je al in Nieuwegein?
Ik ben in Vreeswijk opgegroeid en ben altijd in Nieuwegein gebleven.

Wat vind je van Nieuwegein?
Nieuwegein is in de jaren gegroeid, je vindt er alles wat je nodig hebt.

Wat kan er beter in Nieuwegein?
Aangezien ik erg veel van de natuur en dieren hou, ben ik blij dat er veel groen in Nieuwegein is.

Portret van de week: ‘Wie werkt daar als vrijwilliger bij de Taalbrigade in Nieuwegein?’

Geplaatst op door
Beantwoorden

Op De Digitale Stad Nieuwegein hebben we wekelijks een portret van een opmerkelijk persoon. Met de camera in de aanslag lopen we door Nieuwegein. Gefascineerd in personen proberen we met de camera, opvallende, opmerkelijke personen vast te leggen. Wie is de man, vrouw of kind die daar zit, loopt, fietst, werkt ligt of speelt? Deze week Marleen van Beusekom.

Arend Bloemink: ‘Wanneer de voordeur opengaat staat daar het Portret van deze Week: vriendelijk, rustig, zelfbewust èn een tikkeltje onzeker. Dat laatste komt omdat ze eigenlijk niet zo graag voor de camera staat. Ze straalt die onzekerheid niet echt uit, maar ze meldt het me… Dat ik dat dan maar vast weet… Ik stel Marleen gerust. Het gaat om háár, niet om mij, en zíj bepaalt waar en hoe. Helaas, nou ja helaas, heeft ze niet echt een favoriete plek in huis. Elke plek is háár plek. Overal voelt ze zich prettig. Uiteindelijk besluiten we dat Marleen aan tafel, daar waar ze al zat toen ik aanbelde, plaats neemt.’

‘Het gesprek begint. Het fotograferen ook. En gaandeweg lijkt Marleen zich meer en meer op haar gemak te voelen. En zo komen dan de foto’s tot stand.’

Maak, op basis van de antwoorden die Marleen van Beusekom op de vijf (altijd dezelfde) vragen geeft èn door de foto’s nader met haar, haar bezigheden en haar ideeën over Nieuwegein.

Wie ben je?
Ik ben Marleen, getrouwd en moeder van drie fantastische dochters. Sinds een klein jaar ben ik oma van een prachtige kleindochter. Ik ben 62 jaar geleden in Brazilië geboren waar mijn ouders destijds woonden. Mijn vader was één van de velen die na de oorlog op zoek ging naar een plek met meer toekomstmogelijkheden. Zo zijn mijn moeder en hij in Brazilië terecht gekomen. Ik ben daar samen met mijn twee zussen opgegroeid. Na de middelbare school ben ik in Nederland naar de Pedagogische Academie gegaan en heb ik vele jaren in het onderwijs en de kinderopvang gewerkt.

Wat doe je in het dagelijks leven?
Sinds een jaar of drie werk ik als vrijwilliger bij de Taalbrigade in Nieuwegein. De Taalbrigade is een initiatief van De Tweede Verdieping. Hier komen Nederlandse vrijwilligers en mensen van buitenlandse afkomst die Nederlands willen leren bij elkaar om samen de taal te oefenen. Een hele inspirerende omgeving voor iedereen die geïnteresseerd is in taal, mensen en andere culturen.

Daarnaast werk ik een dag in de week als vrijwilliger op een basisschool in IJsselstein. Ik ben daarmee begonnen toen ik een artikel in de krant las over Leergaloos, een organisatie die drie generaties met elkaar verbindt via de school. Vaak hebben leerkrachten het erg druk op school en zijn een paar extra handen in de klas meer dan welkom. De kinderen profiteren van de extra hulp en aandacht die ze krijgen. Voor de vrijwilliger betekent dit zinvol bezig zijn, contacten opdoen en een band opbouwen met de kinderen van de school. Het geeft mij dan ook veel voldoening om te ervaren dat mijn werk verschil maakt.

Eén dag in de week zorg ik voor mijn kleindochter. Dat is voor mij het cadeautje van de week. Ik vind het heerlijk (en een hele eer) dat ik zo nauw betrokken mag zijn bij haar leven. Ik geniet enorm van alles wat we samen doen, van eten geven tot lekker spetteren in bad, samen fietsen en wandelen, zingen, voorlezen en spelen. En niet te vergeten, het videobellen met haar als ik weer thuis ben!

Naast deze werkzaamheden geniet ik ook van mijn hobby’s boogschieten, yoga en lezen. Verder doe ik graag leuke dingen doen met mijn man, onze dochters en gezinnen.

Hoe lang woon je al in Nieuwegein?
Ik woon sinds december 1981 in Nieuwegein. Ik werkte destijds op een basisschool in Batau Noord toen ik via een collega hoorde dat een plaatselijke makelaar huizen verhuurde. Mijn vriend en ik waren al een poos op zoek naar woonruimte. Net als nu was dat toen ook niet makkelijk. We woonden ieder op een studentenkamer in Utrecht en waren wel toe aan een plek voor ons samen. Toen bleek dat wij in aanmerking kwamen voor een huis waren we dolgelukkig! We konden vrij snel verhuizen en in 1981 hebben we Kerst gevierd in ons eerste eigen (huur)huis. We zaten op gekregen tuinstoelen en hadden amper andere meubels maar dat maakte allemaal niet uit. We hebben daar bijna vijf en een half jaar gewoond. In die periode zijn wij getrouwd en is onze oudste dochter geboren. Zwanger van de tweede zijn we op zoek gegaan naar een koophuis dat we vonden in de wijk Doorslag. Daar wonen we nu nog steeds.

Wat vind je van Nieuwegein?
Nieuwegein is een fijne plek om te wonen. Het is heerlijk wonen hier in de Doorslag. We hebben een fijn huis en een heerlijke tuin. We zitten dicht bij de Hollandsche IJssel, Park Oudegein en het IJsselbos. We kunnen makkelijk vanuit huis op de fiets allerlei prachtige plekken ontdekken.

We bezoeken elk jaar meerdere voorstellingen in de Kom, het is fijn om een goed theater in de buurt te hebben.

De nabijheid van Utrecht is ook prettig. Vanuit hier hebben we de mogelijkheid om met de bus of de tram naar de stad te gaan. Ook met de fiets is het prima te doen.

Het heeft lang geduurd voordat City Plaza op orde was en ik heb vaak getwijfeld of het ooit wat zou worden maar nu is het een mooie plek. In de zomer is het heerlijk om op een terrasje te zitten en te genieten van de spelende kinderen in de fontein. Het winkelaanbod is best goed. Ik heb het heel erg gevonden dat Boekhandel Manschot weg ging maar sinds we de Readshop hebben heb ik het gevoel dat we een goede boekhandel terug hebben gekregen.

Wat kan er beter in Nieuwegein?
Zonder tekort te doen aan alle goede dingen zijn er natuurlijk ook dingen die beter kunnen. Eén ding waar ik mij erg aan stoor de laatste tijd is al het zwerfvuil op straat. Er lijkt elk jaar meer rotzooi te liggen: blikjes, plastic flesjes, papier, sigarettenpeuken (bij bushaltes!).

Nog een doorn in het oog: de omgeving van de oude Kom, de bioscoop en de winkels aan de overzijde van de tramrails. Hopelijk begint de bouw van het nieuwe busstation snel en knapt het daar op.

Jammer vind ik ook dat veel mensen hun tuinen bestraten waardoor er minder ruimte is voor allerlei insecten. De gemeente zou heel goed het goede voorbeeld kunnen geven door groenstroken te beplanten met bloeiende struiken waar onder meer bijen en vlinders op af komen. Bij ons voor de deur bijvoorbeeld zijn meerdere plantsoentjes waar alleen gras groeit en geen enkele bloem. Ik begrijp dat het arbeidsintensiever is en dus meer geld kost maar insecten zijn essentieel voor het voortbestaan van onze wereld.

Als laatste wil ik iets noemen wat met name de Doorslag aangaat en dat is de vestiging van de Lidl hier in de wijk. Ik begrijp niet hoe een supermarkt die zo’n regiofunctie heeft zich midden in een woonwijk mag vestigen. De bijna aanrijdingen tussen parkeerplaatszoekende automobilisten en fietsers zijn een dagelijks terugkerende ergernis. De parkeeroverlast moet voor de bewoners van de naastgelegen straten vreselijk zijn. Dat zou toch anders moeten!

Portret van de week: ‘Wie was daar directeur van de Scheepwerf en Machinefabriek Buitenweg NV?’

Geplaatst op door
1

Op De Digitale Stad Nieuwegein hebben we wekelijks een portret van een opmerkelijk persoon. Met de camera in de aanslag lopen we door Nieuwegein. Gefascineerd in personen proberen we met de camera, opvallende, opmerkelijke personen vast te leggen. Wie is de man, vrouw of kind die daar zit, loopt, fietst, werkt ligt of speelt? Deze week Huig Buitenweg.

Arend Bloemink: ‘Ik ontmoet het Portret van deze Week daar waar hij zijn hele leven al vertoeft: de unieke Vreeswijkse Museumwerf. De Vrééswijkse Museumwerf, want Vreeswijk mag dan al weer enige jaren een ‘wijk’ van Nieuwegein zijn, het ís en blíjft Vreeswijk! Zo is ook de Museumwerf Vrééswijk. En wie bij het woord Museumwerf denkt aan een gebouw waarbinnen een ooit bestaand en inmiddels verdwenen werf wordt herdacht, die vergist zich: de werf mag dan een museum zijn, maar het is een wérkende werf, een werf waar nog steeds schepen de werf op worden gelierd om daaraan het (brood)nodige onderhoud te verrichten.’

‘En daar, op en om die werf, dáár ‘woont’ Huig, het Portret. Huig is een van de gepensioneerde directeuren van de Scheepwerf en Machinefabriek Buitenweg NV, een echt familiebedrijf. Een bedrijf dat gedoemd was te verdwijnen als gevolg van de uitbreidingsplannen van Nieuwegein. De werf lag in de weg, er moesten huizen worden gebouwd… Maar toen het bedrijf was gestopt en alle werknemers waren ‘afgevloeid’, toen werd besloten de werf (want het was toch wel een bijzonder, karakteristiek stuk Vreeswijkse geschiedenis) alsnog te behouden en door te laten gaan als Museumwerf Vreeswijk.’

‘En zo geschiedde het dat de familie Buitenweg de werf tóch kon voortzetten. Daarom spraken Huig en ik af elkaar op de werf te ontmoeten. En wanneer we dan aan het praten en fotograferen zijn, komen na enige tijd als vanzelf de verhalen los, komen herinneringen boven. Herinneringen aan het leven op en met de werf, aan het leven in en om Vreeswijk, aan het feit dat Huig vrijwel zijn hele leven lid was van de vrijwillige Vreeswijkse brandweer. Dat diezelfde vrijwillige brandweer niet alleen in Vreeswijk, in Nieuwegein, maar ook ver daar buiten bij nacht en ontij uitrukte. En dan steekt het Huig dat hij, en met hem meerdere oud-brandweerleiden, nu door de gemeente Nieuwegein en de Nieuwegeinse brandweer worden vergeten… Zoals bijvoorbeeld bij de opening van de nieuwe brandweerpost aan de Henri Dunantlaan… Jan en alleman was uitgenodigd. Maar niet de mannen die in het verleden altijd klaar stonden. Nog geen e-mailtje, geen kattebelletje, gewoon niets, vergeten. Het doet Huig zichtbaar pijn.’

‘Huig kondigde het aan het begin van de fotosessie al aan: er zou dadelijk een schip arriveren voor onderhoud. Dan moest Huig aan het werk. Het ís zo ver. Het schip arriveert. Huig verruilt zijn nette kloffie voor een overall en gaat met zijn kameraden aan het werk. Een simpel maar ingenieus systeem van kabels en een pruttelende machine trekt het schip centimeter voor centimeter aan wal, de werf op. Ik kijk, fotografeer, geniet en ben onder de indruk.’

Maak, op basis van de antwoorden die Huig Buitenweg op de vijf (altijd dezelfde) vragen geeft èn door de foto’s nader met hemne zijn leven op en om de Vreeswijkse Museumwerf kennis .

Wie ben je?
Huig Buitenweg

Wat doe je in het dagelijks leven?
Ik ben een van de gepensioneerde directeuren van de Scheepwerf en Machinefabriek Buitenweg NV. Dat is nu Museumwerf Vreeswijk. Daar help ik nog regelmatig. Ik vind het fijn om bezig te zijn en onder de mensen. Verder ga ik regelmatig kaarten bij het Laantje en de Voorhof.

Hoe lang woon je al in Nieuwegein?
Ik leef mijn hele leven lang in Vreeswijk. Dat is 75 jaar. Ik ben geboren op een woonark bij de werf. Ik ben nog altijd een Vreeswijker. Het is hier ook gezellig. Er wordt ook veel georganiseerd. Er is meer samenhang tussen de bewoners.

Ik ben de eerste bewoner van Zandveld. Ik woon in het eerste huizenblok dat destijds werd opgeleverd.

Wat vind je van Nieuwegein?
Tja, met Cityplaza en zo, daar heb ik eigenlijk niets te maken. Ik loop liever in Vreeswijk rond.

Wat kan er beter in Nieuwegein?
Minder burocratie. En het contact van het stadsbestuur met de wijken kan beter.

Portret van de week: ‘Wie kent Dave niet in Fokkesteeg en daarbuiten!’

Geplaatst op door
4

Op De Digitale Stad Nieuwegein hebben we wekelijks een portret van een opmerkelijk persoon. Met de camera in de aanslag lopen we door Nieuwegein. Gefascineerd in personen proberen we met de camera, opvallende, opmerkelijke personen vast te leggen. Wie is de man, vrouw of kind die daar zit, loopt, fietst, werkt ligt of speelt? Deze week Dave van den Brink.

Arend Bloemink: ‘Het was even zoeken om de ingang naar zijn studio te vinden. Maar wanneer dat dan gelukt is, staat het Portret van deze Week me al gastvrij aan de voordeur op te wachten. Een big smile, vriendelijke ogen en een héle gróte kerel! Dave, zo is zijn naam, nodigt me naar binnen, in zijn knusse studio.’

‘Dave zal een bekend gezicht èn een bekende naam zijn voor veel Nieuwegeiners. Zéker voor de Fokkestegers die regelmatig bij de Fokkesteegse Albert Heijn hun boodschappen halen. De vriendelijke en goedlachse Dave is daar vaak achter de kassa te vinden en wanneer hij er eens níet is, bijvoorbeeld omdat hij vakantie heeft, dan wordt hij door de vaste klanten meteen gemist.’

‘Dave mag dan een lichte verstandelijke beperking hebben (‘…ik heb het geërfd…’), het op zichzelf wonen binnen Reinaerde gaat hem uitstekend af. Hij doet alles meestal zelf en áls hij eens een vraag heeft dan kan hij mooi bij een van de altijd aanwezige begeleiders terecht. En, niet geheel zonder trots, laat hij me weten dat hij over een rijbewijs èn over een auto beschikt. Terecht iets om trots op te zijn, Dave!’

Maak, op basis van de antwoorden die Dave van den Brink op de vijf (altijd dezelfde) vragen geeft èn door de foto’s nader met hem kennis en laat hem, als je hem achter de kassa treft, weten dat je ‘m op pen.nl hebt gezien!

Wie ben je?
Ik ben Dave van den Brink 28 jaar. Ik woon op de lijsterbes (locatie Reinaerde) en werkzaam bij de Albert Heijn in Fokkesteeg. Mijn ouders wonen ook in Nieuwegein. Ik ben geboren op de sluyterslaan en later in de wijk Jutphaas gaan wonen maar nu woon ik al zes jaar op de lijsterbes in Nieuwegein Zuid in de wijk Zandveld.

Wat doe je in het dagelijks leven?
Ik werk Fulltime bij de Albert Heijn in Fokkesteeg wat ik met liefde en passie doe. Daarnaast ben ik DJ voor feestjes en party’s. Ook heb ik gewerkt als Radio DJ bij VeluweFM want liefde voor de muziek heb ik al heel mijn leven.

Hoe lang woon je al in Nieuwegein?
Ik ben geboren en getogen in Nieuwegein.

Wat vind je van Nieuwegein?
Veel groen en mooie parken. Ook een leuk winkelcentrum Cityplaza. Vooral Vreeswijk bij kaarslicht vind ik leuk.

Wat kan er beter in Nieuwegein?
Mag wel meer gedaan worden voor de jongeren. We missen de bioscoop en uitgaansgelegenheden voor jongeren.