Op De Digitale Stad Nieuwegein hebben we wekelijks een portret van een opmerkelijk persoon. Met de camera in de aanslag lopen we door Nieuwegein. Gefascineerd in personen proberen we met de camera, opvallende, opmerkelijke personen vast te leggen. Wie is de man, vrouw of kind die daar zit, loopt, fietst, werkt ligt of speelt? Deze week Marleen van Beusekom.
Arend Bloemink: ‘Wanneer de voordeur opengaat staat daar het Portret van deze Week: vriendelijk, rustig, zelfbewust èn een tikkeltje onzeker. Dat laatste komt omdat ze eigenlijk niet zo graag voor de camera staat. Ze straalt die onzekerheid niet echt uit, maar ze meldt het me… Dat ik dat dan maar vast weet… Ik stel Marleen gerust. Het gaat om háár, niet om mij, en zíj bepaalt waar en hoe. Helaas, nou ja helaas, heeft ze niet echt een favoriete plek in huis. Elke plek is háár plek. Overal voelt ze zich prettig. Uiteindelijk besluiten we dat Marleen aan tafel, daar waar ze al zat toen ik aanbelde, plaats neemt.’
‘Het gesprek begint. Het fotograferen ook. En gaandeweg lijkt Marleen zich meer en meer op haar gemak te voelen. En zo komen dan de foto’s tot stand.’
Maak, op basis van de antwoorden die Marleen van Beusekom op de vijf (altijd dezelfde) vragen geeft èn door de foto’s nader met haar, haar bezigheden en haar ideeën over Nieuwegein.
Wie ben je?
Ik ben Marleen, getrouwd en moeder van drie fantastische dochters. Sinds een klein jaar ben ik oma van een prachtige kleindochter. Ik ben 62 jaar geleden in Brazilië geboren waar mijn ouders destijds woonden. Mijn vader was één van de velen die na de oorlog op zoek ging naar een plek met meer toekomstmogelijkheden. Zo zijn mijn moeder en hij in Brazilië terecht gekomen. Ik ben daar samen met mijn twee zussen opgegroeid. Na de middelbare school ben ik in Nederland naar de Pedagogische Academie gegaan en heb ik vele jaren in het onderwijs en de kinderopvang gewerkt.
Wat doe je in het dagelijks leven?
Sinds een jaar of drie werk ik als vrijwilliger bij de Taalbrigade in Nieuwegein. De Taalbrigade is een initiatief van De Tweede Verdieping. Hier komen Nederlandse vrijwilligers en mensen van buitenlandse afkomst die Nederlands willen leren bij elkaar om samen de taal te oefenen. Een hele inspirerende omgeving voor iedereen die geïnteresseerd is in taal, mensen en andere culturen.
Daarnaast werk ik een dag in de week als vrijwilliger op een basisschool in IJsselstein. Ik ben daarmee begonnen toen ik een artikel in de krant las over Leergaloos, een organisatie die drie generaties met elkaar verbindt via de school. Vaak hebben leerkrachten het erg druk op school en zijn een paar extra handen in de klas meer dan welkom. De kinderen profiteren van de extra hulp en aandacht die ze krijgen. Voor de vrijwilliger betekent dit zinvol bezig zijn, contacten opdoen en een band opbouwen met de kinderen van de school. Het geeft mij dan ook veel voldoening om te ervaren dat mijn werk verschil maakt.
Eén dag in de week zorg ik voor mijn kleindochter. Dat is voor mij het cadeautje van de week. Ik vind het heerlijk (en een hele eer) dat ik zo nauw betrokken mag zijn bij haar leven. Ik geniet enorm van alles wat we samen doen, van eten geven tot lekker spetteren in bad, samen fietsen en wandelen, zingen, voorlezen en spelen. En niet te vergeten, het videobellen met haar als ik weer thuis ben!
Naast deze werkzaamheden geniet ik ook van mijn hobby’s boogschieten, yoga en lezen. Verder doe ik graag leuke dingen doen met mijn man, onze dochters en gezinnen.
Hoe lang woon je al in Nieuwegein?
Ik woon sinds december 1981 in Nieuwegein. Ik werkte destijds op een basisschool in Batau Noord toen ik via een collega hoorde dat een plaatselijke makelaar huizen verhuurde. Mijn vriend en ik waren al een poos op zoek naar woonruimte. Net als nu was dat toen ook niet makkelijk. We woonden ieder op een studentenkamer in Utrecht en waren wel toe aan een plek voor ons samen. Toen bleek dat wij in aanmerking kwamen voor een huis waren we dolgelukkig! We konden vrij snel verhuizen en in 1981 hebben we Kerst gevierd in ons eerste eigen (huur)huis. We zaten op gekregen tuinstoelen en hadden amper andere meubels maar dat maakte allemaal niet uit. We hebben daar bijna vijf en een half jaar gewoond. In die periode zijn wij getrouwd en is onze oudste dochter geboren. Zwanger van de tweede zijn we op zoek gegaan naar een koophuis dat we vonden in de wijk Doorslag. Daar wonen we nu nog steeds.
Wat vind je van Nieuwegein?
Nieuwegein is een fijne plek om te wonen. Het is heerlijk wonen hier in de Doorslag. We hebben een fijn huis en een heerlijke tuin. We zitten dicht bij de Hollandsche IJssel, Park Oudegein en het IJsselbos. We kunnen makkelijk vanuit huis op de fiets allerlei prachtige plekken ontdekken.
We bezoeken elk jaar meerdere voorstellingen in de Kom, het is fijn om een goed theater in de buurt te hebben.
De nabijheid van Utrecht is ook prettig. Vanuit hier hebben we de mogelijkheid om met de bus of de tram naar de stad te gaan. Ook met de fiets is het prima te doen.
Het heeft lang geduurd voordat City Plaza op orde was en ik heb vaak getwijfeld of het ooit wat zou worden maar nu is het een mooie plek. In de zomer is het heerlijk om op een terrasje te zitten en te genieten van de spelende kinderen in de fontein. Het winkelaanbod is best goed. Ik heb het heel erg gevonden dat Boekhandel Manschot weg ging maar sinds we de Readshop hebben heb ik het gevoel dat we een goede boekhandel terug hebben gekregen.
Wat kan er beter in Nieuwegein?
Zonder tekort te doen aan alle goede dingen zijn er natuurlijk ook dingen die beter kunnen. Eén ding waar ik mij erg aan stoor de laatste tijd is al het zwerfvuil op straat. Er lijkt elk jaar meer rotzooi te liggen: blikjes, plastic flesjes, papier, sigarettenpeuken (bij bushaltes!).
Nog een doorn in het oog: de omgeving van de oude Kom, de bioscoop en de winkels aan de overzijde van de tramrails. Hopelijk begint de bouw van het nieuwe busstation snel en knapt het daar op.
Jammer vind ik ook dat veel mensen hun tuinen bestraten waardoor er minder ruimte is voor allerlei insecten. De gemeente zou heel goed het goede voorbeeld kunnen geven door groenstroken te beplanten met bloeiende struiken waar onder meer bijen en vlinders op af komen. Bij ons voor de deur bijvoorbeeld zijn meerdere plantsoentjes waar alleen gras groeit en geen enkele bloem. Ik begrijp dat het arbeidsintensiever is en dus meer geld kost maar insecten zijn essentieel voor het voortbestaan van onze wereld.
Als laatste wil ik iets noemen wat met name de Doorslag aangaat en dat is de vestiging van de Lidl hier in de wijk. Ik begrijp niet hoe een supermarkt die zo’n regiofunctie heeft zich midden in een woonwijk mag vestigen. De bijna aanrijdingen tussen parkeerplaatszoekende automobilisten en fietsers zijn een dagelijks terugkerende ergernis. De parkeeroverlast moet voor de bewoners van de naastgelegen straten vreselijk zijn. Dat zou toch anders moeten!
