Categorie archieven: Portret van de week

Portret van de week: ‘Wie tekent daar in Nieuwegein’

Geplaatst op door
Beantwoorden

Op De Digitale Stad Nieuwegein hebben we wekelijks een portret van een opmerkelijk persoon. Met de camera in de aanslag lopen we door Nieuwegein. Gefascineerd in personen proberen we met de camera, opvallende, opmerkelijke personen vast te leggen. Wie is de man, vrouw of kind die daar zit, loopt, fietst, werkt ligt of speelt? Deze week onze vaste striptekenares Kim Houtzager die de altijd vijf vaste vragen krijgt van de hoofdredacteur.

Arend Bloemink: ‘Kim Houtzager, een en al activiteit. Dat lees ik, voorafgaand aan de fotosessie, in haar beantwoording van de vijf vragen. Dat merk ik wanneer ik haar bel om een fotografieafspraak met haar te maken. Kim werkt, is bij haar ouders, geeft zwemles, tekent, schrijft, is om kort te gaan alleen in het weekend overdag beschikbaar. Wanneer ik Kim voorstel haar op een zaterdagmorgen, zo rond elf uur, te fotograferen, reageert ze met ‘Prima! Dan ben ik net terug.’ Terug? Ja, terug van zwemles geven.’

Wie ben je?
‘Ik ben Kim Houtzager, illustrator en auteur. Ik verzorg wekelijks de Pen-i strip op www.pen.nl. Daarnaast schrijf ik Young Adult Fantasy boeken (in het Nederlands en Engels). Ik leef al mijn hele leven in Nieuwegein; ik ben dan ook een Nieuwegeiner in hart en nieren. Ik kan bijna alles wat ik nodig heb, vinden in Nieuwegein. Ik geef ook zwemles bij Aquarijn en verzorg workshops of tekenlessen in mijn eigen studio.’

Wat doe je in het dagelijks leven?
‘In het dagelijks leven werk ik bij een klantenservice. Ik beantwoord vragen aan de telefoon, via de e-mail, aan de balie… Dat is heel variërend werk en het is soms echt een uitdaging om mensen met een tevreden gevoel het gesprek te laten beëindigen. Ik merk dat mensen soms een verkeerd beeld hebben van waar zij recht op hebben en schelden en dreigen komt dagelijks voor. Gelukkig zijn er nog steeds meer mensen die aardig en netjes zijn. Soms kun je echt lachen met mensen en ik bedank deze mensen dan ook voor de lach.’

Hoe lang woon je al in Nieuwegein?
‘Ik woon al zo’n 40 jaar in Nieuwegein. Ik heb dus echt veel veranderingen meegemaakt en gezien. Zo herinner ik mij nog goed hoe Merwestein er vroeger van binnen uitzag… en nu gaan ze weer verbouwen! Helaas komt het 50-meter-bad nooit meer terug. Dat bad mis ik nog steeds.’

Wat vind je van Nieuwegein?
‘Nieuwegein is een fijne plek om te wonen. Het is niet te druk, maar soms wel een beetje saai. Dan is het best moeilijk om een nieuwe strip te bedenken! Gelukkig maakt mijn omgeving ook genoeg mee, dus kan ik daar ook inspiratie uit putten. En als er echt niets te bedenken valt… over het weer valt altijd wel wat te zeggen!’

Wat kan er beter in Nieuwegein?
‘Er is, naar mijn mening, te weinig voor de jeugd en wat de jeugd ook echt aanspreekt. Geen bioscoop, geen uitgaansgelegenheden… Daarvoor mort men naar Houten of Utrecht. En als je daar eenmaal aan gewend bent, kom je niet meer naar Nieuwegein. We hebben genoeg cafés, maar die zijn niet op de jeugd gericht. Een ‘hangplek’, waar de jeugd de muziek van nu hoort, met alcoholvrije drankjes… Daar heb ik niet van gehoord. Wel van kinderdisco’s, maar dat is weer niets voor de jeugd rondom de 16-17 jaar.’

‘Er is ook weinig op het gebied van kunst voor de jeugd. Ze kunnen nergens terecht om samen kunst te maken. Veel mensen hebben overigens nog steeds het stoffige beeld van kunst: landschappen, stillevens… Kunst is meer en veel breder. Ik heb er altijd van gedroomd om een kunstcentrum op te zetten, speciaal voor de doelgroep 12 tot 18. Een plek waar ze elkaar kunnen ontmoeten, materialen kunnen ontdekken en hun eigen weg vinden. Helaas heb ik de loterij nog steeds niet gewonnen, dus dat zal altijd wel een droom blijven.’

Portret van de week: ‘Wie uit Nieuwegein trad daar op tijdens de 50PlusBeurs?’

Geplaatst op door
Beantwoorden

Op De Digitale Stad Nieuwegein hebben we wekelijks een portret van een opmerkelijk persoon. Met de camera in de aanslag lopen we door Nieuwegein. Gefascineerd in personen proberen we met de camera, opvallende, opmerkelijke personen vast te leggen. Wie is de man, vrouw of kind die daar zit, loopt, fietst, werkt, ligt, speelt of zelfs zingt? Deze week Thijs Swinkels. Hij mocht een paar optredens doen tijdens de 50PlusBeurs in Utrecht.

Martin Reijmerink: ‘‘Thijs, Thijs Swinkels, was in 2018 kandidaat van The Voice Kids en drong door in de voorrondes. Hij zat in team Ilse. Thijs viel op door zijn lage stemgeluid. Onze redactie kwam hem weer tegen in het nieuws vanwege zijn optreden tijdens de 50PlusBeurs in Utrecht. Tijd dus voor het ‘Portret van de week’ want deze rubriek heeft even stil gestaan vanwege Corona, We gaan deze rubriek weer leven in blazen!’

De 20-jarige zanger Thijs Swinkels komt weer terug in Club Hart! Dit keer organiseert hij samen met de Residence Big Band zijn eerste eigen show. Thijs pakt groots uit met klassiekers van o.a. Frank Sinatra en Michael Bublé. Beleef een onvergetelijke avond met Thijs en zijn Big Band! Kijk hier voor meer informatie.

Wie ben je?
‘Ik ben Thijs Swinkels, 20 jaar oud en ik woon al mijn hele leven in Nieuwegein.’

Wat doe je in het dagelijks leven?
‘Ik ben professioneel zanger. Mijn repertoire bestaat uit heerlijke meezingers van onder andere Frank Sinatra, Michael Bublé en Elvis Presley. Ik treed regelmatig op allerlei verschillende plekken op. Een aantal recente/actuele hoogtepunten zijn: optreden in het voorprogramma van Tino Martin in Encore by Simonis in Scheveningen; verder heb ik gedurende drie dagen voor 100.000 bezoekers gezongen in de Jaarbeurs Utrecht en zing ik bij feestelijke gelegenheden van de Oger-store in Amsterdam; deze zaak sponsort mijn kleding. Ook word ik gesponsord door Rob Vollebregt Herenmode in Naaldwijk. Tevens geef ik op 3 november mijn eerste eigen show met mijn eigen big band in Club Hart Amsterdam. Uiteraard kunnen mensen daar kaartjes voor bestellen via de website van Club Hart!’

Hoe lang woon je al in Nieuwegein?
‘Ik woon al 20 jaar met veel plezier in Nieuwegein!’

Wat vind je van Nieuwegein?
‘Nieuwegein ligt centraal in Nederland en is erg makkelijk te bereiken door de goede uitvalswegen. Er zijn ook veel goede scholen en winkelcentra.’

Wat kan er beter in Nieuwegein?
‘Nieuwegein heeft niet echt een uitgaanscentrum, daardoor is er voor jongeren weinig te doen. Het creëren van meer uitgaansgelegenheden zou Nieuwegein aantrekkelijker maken voor jongeren.’

Weet u iemand voor in het ‘Portret van de week’? Laat het onze redactie weten. Dat kan door een e-mail te sturen naar: redactie@pen.nl.

Portret van de week: ‘Wie ergert zich daar aan zwerfvuil in Nieuwegein?’

Geplaatst op door
Beantwoorden

Op De Digitale Stad Nieuwegein hebben we wekelijks een portret van een opmerkelijk persoon. Met de camera in de aanslag lopen we door Nieuwegein. Gefascineerd in personen proberen we met de camera, opvallende, opmerkelijke personen vast te leggen. Wie is de man, vrouw of kind die daar zit, loopt, fietst, werkt ligt of speelt? Deze week nog een keer Simon Bol. Dit omdat de gemeente Nieuwegein is gestart met een grote zwerfafval Buurt Battle.

Arend Bloemink: ‘In Galecop woont een bijzondere man. Een man die, hoewel hij over de gehele wereld heeft gereisd, gewerkt en gewoond, nu in Nieuwegein zijn thuis heeft gevonden. Die, zoals hij zelf zegt, zichzelf heeft gepensioneerd. Maar dat betekent niet dat hij nu, met al zijn herinneringen, achter de geraniums naar buiten zit te staren. Integendeel. Simon, zo heet het Portret van deze Week, is buitengewoon actief. Van stilzitten heeft hij geen kaas gegeten. Dat viel ook de Stichting Wijkoverleg Galecop op. Want wíe is toch die man die rond het winkelcentrum in de wijk als ZAPPer opereert…? Dat werd uitgezocht en daarmee werd Simon tot een Bekende Galecopper gebombardeerd. Als gevolg daarvan is Simon een van de Galecoppers wiens portret sinds afgelopen vrijdag de muren van De Galecopperboog siert.’

Maak, op basis van de antwoorden die Simon Bol op de vijf (altijd dezelfde) vragen geeft kennis met hem, met zijn leven en met zijn huidige bezigheden kennis

Wie ben je?
‘Mijn naam is Simon Bol. Ik ben 63 jaar oud. Geboren in Ridderkerk onder de rook van Rotterdam.’

Wat doe je in het dagelijks leven?
‘We hadden er een tuinderij. Groene vingers had ik echter niet. Geïnspireerd door mijn buurman, de scheepsbouwer Cornelis Verolme en later mijn stiefvader, die als kapitein voer bij een grote Nederlandse Tankvaartrederij, koos ik voor de zeevaart. Na een paar jaren op zee en het afronden van mijn studie kwam ik via operationele, bij commerciële, en weer later juridische diensten terecht als senior manager op kantoren in binnen en buitenland. Veel gereisd en veel gezien. Van logistiek regelneef voor de Amerikaanse defensie tot offshore olie en gas broker.’

‘Eind 2019 vond ik het welletjes en ben uit de rat race van de internationale scheepvaart gestapt. Altijd met veel plezier gedaan maar het was genoeg zo na dik 40 jaar. Ik heb mijzelf toen maar gepensioneerd en heb daar bepaald geen spijt van.’

‘Hobby’s: motorrijden, sportvissen, geschiedenis(boeken), modelbouw, oude fietsen opknappen, Mijn twee oude Citroëns, muziek luisteren, koken, lezen, fietsen, knutselen, kamperen etc. etc. Met mijn brede interesses mis ik een vaste baan in het geheel niet. Tijd te kort!’

Hoe lang woon je al in Nieuwegein?
‘Vanwege de liefde (Linda 52) ben ik uiteindelijk aangespoeld in Nieuwegein. Hier woon ik nu 8 jaar. Op fietsafstand van de mooie stad Utrecht bevalt het prima als mis ik de haven van Rotterdam soms best wel. We hebben nog twee kinderen thuis (Hanna 21 en Daan 22)’

Wat vind je van Nieuwegein?
‘Nieuwegein is een mooie gemeente. lekker centraal gelegen en met veel groen. Ik vind het hier prettig wonen. We hebben een plek gevonden waar we oud kunnen worden.’

Wat kan er beter in Nieuwegein?
‘Onderhoud van de openbare ruimte. Omdat ik me erger aan zwerfvuil probeer ik er zelf ook wat aan te doen! Ik heb veel gereisd en veel vervuiling gezien. We hebben maar een klein landje met veel mensen dus openbare ruimte is hier nog belangrijker.’

Portret van de week: ‘Wie vroeg om aandacht voor haar boek in Nieuwegein?’

Geplaatst op door
Beantwoorden

Op De Digitale Stad Nieuwegein hebben we wekelijks een portret van een opmerkelijk persoon. Met de camera in de aanslag lopen we door Nieuwegein. Gefascineerd in personen proberen we met de camera, opvallende, opmerkelijke personen vast te leggen. Wie is de man, vrouw of kind die daar zit, loopt, fietst, werkt, ligt of speelt? Deze week Karien Verhagen.

Martin Reijmerink: ‘In Nieuwegein wonen veel mensen die schrijven. Vooral boeken. Op onze redactie krijgen we geregeld e-mailtjes binnen om een boek te promoten. Soms komen we er niet aan toe om aan al die wensen te voldoen. Een kwestie van doseren van het nieuws. Karien was volhardend. Ze bleef ons mailen over haar boek: ‘Flikker toch op.’ Nu hoop ik dat de titel van het boek niet verwijst naar het niet direct voldoen van haar wens door onze redactie. Het boek is overigens te koop bij de Readshop en de Bruna.’

‘Afgelopen weekend dan toch de vijf-altijd-dezelfde-vragen voor de rubriek het ‘Portret van de week’ aan Karien Verhagen gestuurd. De antwoorden hebben we nu terug en ook de foto’s. Normaal gaat onze fotograaf Arend Bloemink er op af om de foto’s te maken, maar Corona gooit, vanwege de veiligheid voor onze medewerkers, de laatste tijd geregeld roet in het eten. Daarom de foto’s van ons portret door Karien zelf aangeleverd.’

Wie ben je ?
Ik ben Karien Verhagen, geboren in Vught in 1951. Ik ben in Nieuwegein terecht gekomen toen ik in Utrecht (muziekwetenschap) studeerde, zwanger werd en uiteraard geen huis kon kopen in Utrecht. Het werd dus een Premie A woning in Nieuwegein. Op de Appelgaarde. FL 105,000,- met FL. 15.000 subsidie. Andere tijden! Daar ben ik samen met Loek ook ouder geworden van Anneke en Pim.

Wat doe je in het dagelijks leven ?
Als je 69 bent doe je waar je zin in hebt, als de portemonnee en corona dat toelaten. Wandelen, fietsen, schrijven, sport kijken, muziek luisteren, muziek maken. Naar concerten gaan lukt even niet maar doe ik eigenlijk het liefst. Graag met wat horeca erbij. Verder ben ik vrijwilliger rondleider op de Bieb Neude en speel ik orgel bij het tussenkoor in de St. Barbarakerk in Vreeswijk. maar… Nu even niet dus. Corona!

En schrijven: Ja dat ook en dat kan nu volop. Vandaar de verschijning van “Flikker toch op”. Ik werk inmiddels aan deel twee. “Flikker toch op” is overigens al mijn zevende boek. De andere boeken zijn vooral boeken over mijn ICT-specialiteit: business Intelligence en datawarehousing. In “Flikker toch op” staan veel verhaaltjes die betrekking hebben op Nieuwegein of haar omgeving, bijvoorbeeld wat ik zie op mijn wandelingen rond de Nedereindseplas of door Cityplaza. Maar ook anekdotes over de tournees van de vrouwenband Alice in Dixieland. Ik was pianiste in die band. Alice in Dixieland bestaat nog steeds!

Hoe lang woon je al in Nieuwegein ?
In 1976 hebben we dus dat huis op de Appelgaarde gekocht. Vanaf toen heb ik me echt Nieuwegeinse gevoeld. Nieuwegein bestond toen een jaar of vier. Ik heb ooit nog een blauwe maandag in de gemeenteraad gezeten en (muziek)les gegeven aan het Calscollege. Nu woon ik met mijn Engelse partner Mike in de mooiste wijk van Nieuwegein, in Doorslag, in die prachtige houten huizen die destijds door de Wilma naar canadees model zijn neergezet.

Wat vind je van Nieuwegein ?
Nieuwegein is veel groener dan bijvoorbeeld Leidsche Rijn. Het is ook “rijper”. Al dat groen is mooi uitgegroeid en moet vooral ook blijven,. Over elke boom die gekapt wordt moet tenminste worden nagedacht. Destijds in de gemeenteraad hebben we ons met de fractie ook hard gemaakt om vooral niet te tornen aan Park Oudegein. Plannen om daar huizen neer te zetten of Urban Villas (Flikker toch op), zijn door onze fractie met de hulp van andere fracties die toen nog wat te vertellen hadden met alle macht tegengehouden. Het cultureel centrum is nu eindelijk ook op maat. De Kom was zo vond ook onze fractie bij de start al te klein en te halfslachtig. Maar nu staat er dan toch iets om trots op te zijn!

Wat kan er beter in Nieuwegein ?
Het amateurmuziekleven heeft het in Nieuwegein vaak moeilijk. Toen ik hier kwam wonen was er een accordeonvereniging, je had Kunst na Arbeid: een fanfare in de hoogte divisie, de Nieuwstad Operette, noem maar op. Muziek maken is toch hartstikke belangrijk voor een gemeente en voor de burgers die er wonen. Ik vind De Kom bigband erg goed geworden.

Portret van de week: ‘Wie is daar bijna 80 jaar en nog steeds raadslid in Nieuwegein?’

Geplaatst op door
Beantwoorden

Op De Digitale Stad Nieuwegein hebben we wekelijks een portret van een opmerkelijk persoon. Met de camera in de aanslag lopen we door Nieuwegein. Gefascineerd in personen proberen we met de camera, opvallende, opmerkelijke personen vast te leggen. Wie is de man, vrouw of kind die daar zit, loopt, fietst, werkt, ligt of speelt? Deze week Ann de Wolf.

Arend Bloemink: ‘Het Portret van déze Week is raadslid voor de Verenigde Senioren Partij in Nieuwegein en wordt op 28 augustus 80 jaar. Een perfecte gelegenheid om haar in het zonnetje te zetten middels de rubriek het Portret van deze Week op pen.nl èn in De Digitale Nieuwegeiner.’

‘Helaas, vanwege corona is het voor mij niet mogelijk zèlf op pad te gaan om (portret)foto’s te maken en daarom heeft pen-hoofdredacteur Martin Reijmerink een portretfoto-afspraak gemaakt met Ann, zij is het Portret. Op de afgesproken plek, Buurtplein Batau, stond Ann Martin voor de dichte deur op te wachten: beiden vergaten een bezoekafspraak voor het Buurtplein te maken, dit in verband met het Coronavirus. Hoe dan ook, ondanks de warmte, het aanvankelijk nog niet hebben van een afspraak om binnen te komen, de transpirerende constatering van het ontbreken van een airco binnen het Buurtplein en het verplichte ontsmetten van de handen is het Martin en Ann uiteindelijk tóch gelukt om in  de huiskamer van het Buurtplein in Batau enkele portretfoto’s te creëren.’

Maak, op basis van de antwoorden die Ann de Wolf geeft op de vijf (altijd dezelfde) vragen, kennis met haar, haar bezigheden èn lees waarom Ann graag in Buurthuis Batau geportretteerd wilde worden.

Wie ben je ?
Ik ben Ann de Wolf. Ben bijna 80 jaar en geboren in Utrecht. Ik heb drie kinderen, 5 kleinkinderen en 2 achterkleinkinderen. Ik heb bijna 25 jaar bij Philips gewerkt in diversen functies. Ben begonnen in Utrecht en door reorganisaties ben ik geëindigd in Eindhoven

Wat doe je in het dagelijkse leven ?
Werken doe ik uiteraard niet meer. Ben sinds 2002 lid van de Verenigde Senioren Partij. Ik heb in 2002 Herman Troost ontmoet bij de verkiezingskraam op Cityplaza. En omdat ik niet meer werkte en wel geïnteresseerd was in politiek voor ouderen hebben we een afspraak gemaakt. Zo ben ik in september 2002 lid geworden van de V.S.P. En ik ben nog steeds blij dat ik die keuze gemaakt heb. Ik heb enkele jaren in de WMO raad gezeten en voor onze partij aan diversen commissies deelgenomen. Vanaf 2018 ben ik raadslid voor de Verenigde Senioren Partij (VSP). Dus besteed ik mijn meeste vrije tijd aan de politiek. Ook hebben wij met diversen bewoners van Batau-Noord een huiskamer project opgericht in het Buurtplein Batau wat erg gezellig is. Maar door de corona is alles wat het buurtplein betreft op een laag pitje gezet. Vervelen doe ik me niet.

Hoelang woon je in Nieuwegein ?
Ik woon sinds juli 2001 in Nieuwegein. Daar ik niet meer werkte, wilde ik toch weer terug naar Utrecht. Maar, omdat Utrecht erg veel veranderd was en sommige familieleden in Nieuwegein woonden heb ik voor Nieuwegein gekozen en woon hier met veel plezier. Veel groen, City Plaza wat gezellig winkelen is. Er is veel te doen in de Buurtpleinen voor de mensen. Alleen door de corona is alles anders geworden. We zijn meer op onze directe omgeving aangewezen wat natuurlijk ook weer zijn voordelen heeft.

Wat vind je van Nieuwegein ?
Ik woon graag in Nieuwegein. Het mooiste is dat er nog steeds veel veranderingen plaats vinden. Nieuwegein wordt steeds groter, veel woningbouw en ombouw van kantoren naar woningen ook voor jongeren. Dicht bij de snelwegen. We hebben een mooi theater De Kom waar zeker voor iedereen en mensen buiten Nieuwegein veel uitvoeringen zijn. Ik hoop dat we ook weer een bioscoop krijgen in Nieuwegein. Er zijn ook veel sportverenigingen in Nieuwegein. We hebben een Nieuwegein-Pas. Mensen met een laag inkomen kunnen die aanvragen en krijgen korting op de contributie van de meeste sportverenigingen en sommige andere activiteiten.

Wat kan er beter in Nieuwegein ?
Mensen klagen veel over afval dat overal gedumpt wordt. Dan ga ik wel in discussie met ze want het zijn wel de mensen die hier wonen die dat doen. Leg ze uit dat de gemeente dat extra op moet halen. En dat wij als inwoners dit moeten betalen.

En dan de stoepen. Die zijn over het algemeen niet goed onderhouden Mensen die van een rollator, of een scoot-mobiel gebruik maken van de stoepen ondervinden dat. De meeste stoepen zijn bol. Ook veel wortelopdruk van bomen.

Portret van de week: ‘Wie zijn daar twee jonge ondernemers die de coöperatie StekUp zijn begonnen?’

Geplaatst op door
Beantwoorden

Op De Digitale Stad Nieuwegein hebben we wekelijks een portret van een opmerkelijk persoon. Met de camera in de aanslag lopen we door Nieuwegein. Gefascineerd in personen proberen we met de camera, opvallende, opmerkelijke personen vast te leggen. Wie is de man, vrouw of kind die daar zit, loopt, fietst, werkt ligt of speelt? Deze week Theo Vreugdenhil en Maarten Atsma.

Arend Bloemink: ‘Deze week een Dubbelportret van de Week. Een dubbelportret van twee jonge, door geloof en maatschappelijke instelling gedreven, ondernemers die eigenlijk morgen, zaterdag 14 maart, de coöperatie StekUp officieel zouden openen, maar ook hier gooit het Coronavirus roet in ‘t eten. StekUp, een mooi initiatief op een mooie plek in Vreeswijk. Natuurlijk houden wij het voor u in de gaten wanneer de opening nu zal gaan plaatsvinden, maar eerst het Coronavirus het land uit!’

Maak hieronder nader kennis met Theo Vreugdenhil en Theo Atsma (èn met StekUp) op basis van de antwoorden die zij, op de vijf altijd dezelfde vragen, geven én de foto’s.

Wie zijn jullie?
Wij zijn Theo Vreugdenhil en Maarten Atsma. In 2019 hebben we de sociale coöperatie StekUP opgericht. Daar is een klein jaar aan dromen rond de keukentafel aan vooraf gegaan. Dromen om zelf te ondernemen, maar vooral ook om anderen uit ons netwerk daar in mee te nemen. Zoveel talentvolle mensen zitten thuis of doen iets waar ze helemaal niet goed in zijn of blij van worden. Juist deze mensen willen we een kans geven.

Natuurlijk doen we dit niet alleen. Daarom alle dank aan de enthousiaste en goede mensen om ons heen. En in het bijzonder de leden van StekUP!

Wat doen jullie in het dagelijks leven?
Theo Vreugdenhil geeft als pastor leiding aan het christelijke multiculturele netwerk Cross Culture Nieuwegein. Daarnaast is hij is zelfstandig ondernemer in de duurzame energie (met name zonnepanelen).

Maarten Atsma heeft een kleine 10 jaar gewerkt opj een wijkcentrum in Brazilië, de basis van sociaal-maatschappelijk werk in een ‘wijk met achterstanden’. Momenteel is hij coördinator van een leergemeenschap van meer dan 100 startups (geloofsgemeenschappen die op nieuwe manieren aansluiting zoeken op maatschappelijke trends).

Hoe lang wonen jullie al in Nieuwegein?
In 2016 is Maarten met zijn gezin van Brazilië naar Nederland verhuisd. Ruim een half jaar later woonden ze in Nieuwegein. Theo woont sinds 2013 in Nieuwegein en zet zich in voor kwetsbare mensen met weinig netwerk.

Wat vinden jullie van Nieuwegein?
Nieuwegein kent allerlei initiatieven om mensen die het moeilijk hebben aan te moedigen of een handje te helpen. Mensen zijn betrokken op elkaar en zetten samen de schouders er onder. Maar er is ook een andere kant: wij ontmoeten ook veel mensen die eenzaam zijn of het moeilijk vinden om vanuit een migratie-achtergrond een draai te vinden in deze stad. Wij geloven in initiatieven die inwoners zelf vanuit een intrinsieke motivatie starten. Dat zie je al bij de coöperatie StekUp. Zoveel mensen hebben daar een steentje aan bijgedragen, dat is prachig om te zien.

Wat kan er beter in Nieuwegein?
Door StekUp op te richten hopen we Nieuwegein een beetje te verbeteren. Binnen de coöperatie starten verschillende mensen met afstand tot de arbeidsmarkt een kleinschalige eigen onderneming. Zo kunnen ze geld verdienen vanuit hun talent terwijl ze nog niet gelijk grote risico’s hoeven te nemen. Door samenwerking met Werk en Inkomen (WIL) kunnen deze mensen dat doen met behoud van uitkering.

Naast de coöperatie zijn we ook een kringloopwinkel gestart en hebben we plannen voor catering en verhuur voor evenementen. Dit zijn takken van de coöperatie die enerzijds dienen als verdienmodel (we willen onafhankelijk van fondsen kunnen bestaan), maar het zijn ook kansen om mensen kennis te laten maken met de ondernemingen die onder de paraplu van StekUp starten. Tenslotte is het een mooie eerste werkplek voor mensen waar het opbouwen van sociale contacten en werkritme belangrijk zijn.

Op 14 maart zou de officiële opening van de coöperatie en kringloop StekUp zijn maar, vanwege het Coronavirus moeten we dat uitstellen. Zie voor meer informatie alvast onze website: www.stekup.nl of kom een keer langs aan de Montageweg 22 in Vreeswijk.

Portret van de week: ‘Wie staat daar met een open, nieuwsgierige blik in de wereld?’

Geplaatst op door
Beantwoorden

Op De Digitale Stad Nieuwegein hebben we wekelijks een portret van een opmerkelijk persoon. Met de camera in de aanslag lopen we door Nieuwegein. Gefascineerd in personen proberen we met de camera, opvallende, opmerkelijke personen vast te leggen. Wie is de man, vrouw of kind die daar zit, loopt, fietst, werkt ligt of speelt? Deze week Alma Feenstra.

Arend Bloemink: ‘De zeer actieve vrouw die het Portret van déze Week is, wilde graag buiten, bij Smaak & Stijl in de Galecopperzoom, worden gefotografeerd want ‘daar is vast wel een mooie boom te vinden…’. Dat is natuurlijk zo, maar in deze tijd van het jaar is een boom niet veel meer dan een stam met takken… Enfin, tóch bij Smaak en Stijl afgesproken en in de directe omgeving daarvan aan het fotograferen geslagen. Lekker fris buiten èn even droog!’

‘Maak hieronder nader kennis met Alma Feenstra op basis van de antwoorden die zij geeft, op de vijf altijd dezelfde vragen, en de foto’s. De foto’s, waarvan Alma ná het fotograferen vond dat ik die op zo’n ándere, grappige manier maakte.’

Wie ben je?
Ik ben Alma Feenstra, een actieve dame die snel geëngageerd is. Ik hou van mensen en sta met een open, nieuwsgierige blik in de wereld. Mede daarom raakt onrecht mij zo, en dan kom ik in actie. Ik heb weinig zitvlees en ben dan ook geen type toeschouwer, hahaha! Ik zoek dus het contact en de verdieping, bijvoorbeeld door zaken goed te onderzoeken. Ik ga graag het gesprek aan om te kunnen doorvragen, ik verslind stapels boeken en we lezen op zaterdag 2 kranten (de Volkskrant en het Financiële Dagblad).
Maar het belangrijkste is dat ik trotse moeder ben van twee prachtige pubers en getrouwd ben met mijn grote liefde Maarten.

Wat doe je in het dagelijks leven?
Ik ben sociologe van huis uit en combineer dat met kennis van communicatie. Ik ben super geïnteresseerd in het menselijk gedrag en zoek naar wegen om gedrag positief te beïnvloeden. Ik heb bij de Publieke Omroep gewerkt en voor bijvoorbeeld Staatsbosbeheer om de publieke en politieke visie te maken voor de Oostvaardersplassen. Ook was ik academiedirecteur van de HBO opleiding voor Journalistiek en Communicatie en directeur Marketing en Communicatie bij een ROC. Heerlijk dat werken met studenten! Vooral in een ROC: hoe kan je studenten helpen om de juiste studiekeuze te maken als er zo veel op hen af komt? Hoe kan je de beeldvorming van het prachtige beroepsonderwijs positief neerzetten als er zoveel incidenten zijn qua steekpartijen, misbruik in gezinnen en fraude? Die negatieve zaken krijgen altijd meer aandacht en er gebeurt ook veel in die grote ROC’s. Maar dat is slechts een deel van het verhaal. Om ook die andere kant te belichten en jongeren trots te maken op hun beroepskeuze, daar heb ik mij lang hard voor gemaakt.

Nu sta ik op een kruispunt: ik start per 1 maart als directeur van het expertisecentrum Meubel- en Interieurbouw. Gaaf om boegbeeld te mogen zijn van deze prachtige ambachtelijke- en tegelijk super innovatieve branche. En heerlijk om weer heel iets nieuws aan te gaan. Dat past ook bij mij!

Daarnaast ben ik ambassadeur voor de goededoelen organisaties Compassion en Edukans. Voor die organisaties geef ik trainingen aan de armste mensen in bijvoorbeeld Latijns Amerika, Afrika of India. Én ik ben trots dat ik sinds juni 2018 voor GroenLinks raadslid mag zijn hier in Nieuwegein en zo dus ook in mijn eigen kleine ruimte bij mag dragen aan een mooiere leefwereld. Vanuit mijn passie dat het rechtvaardiger en duurzamer kan en moet. Dat we beter naar elkaar moeten omkijken en beter voor onze mooie aarde moeten zorgen.

Hoe lang woon je al in Nieuwegein?
Sinds januari 1998. Toen streken we neer in de wijk Galecop vanuit het Friese Lemmer. Dat was best even omschakelen, maar als schippersdochter ben ik wel flexibel en pas mij makkelijk aan. Alleen dat leuk kroegje waar je ’s avonds met het laatste rondje lopen met mijn hond nog even kon binnenlopen, heb ik nog steeds niet gevonden. Maar verder bevalt het ons hier prima. Ik hou enorm van wandelen en buiten-zijn. Dat kan hier prima. En met de fiets sta je zo op het station Utrecht en kan je overal heen treinen, plus dat we ook met de auto zo op alle snelwegen staan. We zijn één keer verhuisd omdat ons huis te klein werd. Toen hebben we maar één tel gedacht om te kijken naar een andere stad, maar dat idee hebben we gelijk verworpen: onze kinderen zijn hier helemaal geaard, wij voelen ons thuis in het gemeenschapsleven hier zoals bijvoorbeeld in de Dorpskerk te Jutphaas en we wonen centraal in het land wat voor onze familie- en vriendenbezoeken die overal in Nederland wonen ook super handig is. Kortom: we hebben snel weer een huis betrokken in Galecop: op 3 minuten lopen van ons oude huis. Dat zegt dus ook wel iets.

Wat vind je van Nieuwegein?
Een prima stad! Groen en dichtbij water, lekker divers, mooie mensen, een prachtige binnenstad met gelukkig steeds meer restaurantjes en boekwinkels én met DEKOM, ons super gave theater en kunstencentrum!

Wat kan er beter in Nieuwegein?
Sowieso, maar dat is al zo vaak genoemd: er is voor tieners en jongvolwassenen echt te weinig te doen hier. Dat is gewoon niet goed. En verder maak ik mij zorgen over het vinden van de juiste balans tussen voldoende woningen voor de mensen die dat zo hard nodig hebben en het kunnen blijven van die groene stad. Ook zie ik met leedwezen dat er hard bezuinigd is op de functies die juist zo hard nodig zijn om een stad leefbaar en schoon te houden. Zoals een buurthuismedewerker en een wijkmanager die voldoende tijd heeft en neemt om in de wijk rond te lopen en zaken kan aandragen. Bijvoorbeeld nu na het kappen van de bomen (dat doet mij pijn!) waarna er vieze diepe sporen in het gras zijn die vol modder staan van het zware materiaal. Ik snap dat er zware wagens nodig zijn, maar herstel het gras daarna direct weer en laat dat niet versloffen. (Zwerf)vuil en asociaal gedrag zijn de dood in de pot van een gemeenschap. Dan gaat het steeds harder achteruit. Een opgeruimde en verzorgde stad waarin mensen elkaar spreken en aanspreken is daarvoor de oplossing. Daar wil ik graag aan bijdragen!

Portret van de week: ‘Wie is daar ‘vliegende-keep-oma’ in Nieuwegein?

Geplaatst op door
Beantwoorden

Op De Digitale Stad Nieuwegein hebben we wekelijks een portret van een opmerkelijk persoon. Met de camera in de aanslag lopen we door Nieuwegein. Gefascineerd in personen proberen we met de camera, opvallende, opmerkelijke personen vast te leggen. Wie is de man, vrouw of kind die daar zit, loopt, fietst, werkt ligt of speelt? Deze week Marjo Boxman.

Arend Bloemink: ‘Het Portret van déze Week is voor veel Nieuwegeiners geen onbekende. Zij was immers járenlang het gezicht van een lokale huis-aan-huis krant en bezocht als zodanig álle (on)officiële gebeurtenissen in de stad. Ondanks haar overvolle agenda was een afspraak voor een korte fotosessie snel gemaakt en vertrokken we, tussen de buien door, naar dé plek, de plek waar zij zelf veel Nieuwegeiners voor haar krant fotografeerde.’

Wie ben je?
‘Ik ben Marjo Boxman, 66 jaar, al 45 jaar getrouwd met Eduard Boxman en ik ben de moeder van drie dochters. Eén dochter is theatermaker en woont al jaren in Schotland, de oudste dochter is muzieklerares op de Kees Boekeschool in Bilthoven en de middelste geeft dramales aan het Cals College. Daarnaast ben ik de trotse oma van drie kleinkinderen, twee meisjes en een jongen. Geweldig om vliegende keep als oma te zijn en ze te laten logeren, of om ze van school te halen, voor te lezen, met ze te stoeien, te kamperen of om mijn beroemde spaghetti met worstjes voor ze te maken.’

Wat doe je in het dagelijks leven?
‘Ik ben Ambtenaar van de Burgerlijke Stand in Utrecht, dus ik trouw de meest uitlopende mensen. In Utrecht wonen natuurlijk veel internationale studenten dus ik maak mijn speeches niet alleen in het Nederlands maakt ook vaak in het Engels, Frans, Duits of Italiaans, net zoals het uitkomt. Heel leuk werk is dat. Verder geef ik eens in de twee weken een meditatieve dansles in Soest, daar heb ik een driejarige opleiding voor gevolgd in Duitsland. En ik kweek bonsais in mijn tuin.’

‘Ik geef op zondagmorgen Nederlandse les aan een Iraakse man en op dit moment heb ik mijn handen als mantelzorger meer dan vol aan mijn dementerende moeder, die nog op de wachtlijst staat om opgenomen te worden.Mijn man zorgt voor haar administratie. Gelukkig hebben we sinds kort een familie-app waarop ieder familielid in kan vullen wanneer ze bij mijn moeder komen eten of wanneer ze haar ophalen om bij hen te komen eten. We zijn met ons achten, de volwassen kleinkinderen, mijn broer, mijn nichtje, schoonzusje en ik. Dat scheelt wel een hoop zorgen, dan hoef ik niet iedere dag bij haar te komen omdat we met elkaar de verantwoording voor haar hebben genomen. Maar alle verdere regelingen, van afspraken met de schoonmaakster, de pedicure, de opname problemen, de dokters, de opticien, de kapper, het busje dat haar ophaalt, de communicatie met de dagbehandeling en de casemanager…noem maar op, die regel ik. Als alles loopt valt het wel mee, maar soms….’

Hoe lang woon je al in Nieuwegein?
‘We wonen hier in Batau vanaf 1977, we hebben dit huis ooit op papier gekocht, een Premie A woning. Er liepen nog paarden en schapen in de wei voor ons huis, het water in het slootje schuimde van de kikkers en de salamanders, en het buurthuis dat ooit Time Out heette, en Feniks, en De Put…, dat was toen nog een varkensboerderij. We woonden toen met allemaal jonge mensen die hier naar deze goedkope eengezinswoningen verhuisden….we waren allemaal ongeveer even oud, hadden allemaal kleine kinderen…. Winkels waren er nog niet in de buurt, behalve de 4=6, dat was de voorloper van wat nu Jumbo is aan de Moerbeigaarde, en drogisterij Sebas. Het Muntplein en Cityplaza werden pas veel later gebouwd.’

‘Koninginnedag was een groot feest met de hele buurt en in de zomer werden er grote barbecuefeesten gehouden, waarbij de kinderen toneelstukjes deden en we tot diep in de nacht op de parkeerplaats dansten.’

‘Nu zijn mijn man en ik hier in de buurt de Laatsten der Mohikanen, al onze oude buurtjes zijn al lang en breed verhuisd. Er wonen weer nieuwe jonge gezinnen. Ik ben inmiddels beroemd om mijn gemene heksenlach die ik laat schallen als de kinderen aan komen bellen om snoepjes voor de Halloween optocht. Het is nog steeds gezellig hier en we kijken uit op de boomgaard en de kinderboerderij..’

Wat vind je van Nieuwegein?
‘Ik heb 18 jaar lang in de Molenkruier geschreven als correspondente. Destijds kwam die krant nog op groot formaat twee keer per week uit. Dus ik weet redelijk veel over Nieuwegein en hoe het in elkaar steekt. Ik heb scholen, de politie en de brandweer, maar ook vijftigjarige huwelijken, kunstenaars en exposities bezocht, verzamelaars van de meest uiteenlopende dingen geïnterviewd en jubilerende toneel- en dansverenigingen. Ik kwam over de vloer bij de verschillende kerkbesturen met restauratieplannen en hun gemeenten en parochies. Ik sprak met winkeliers die trots waren op hun verbouwingen en hoorde hun zorgen en hun problemen en ik heb achttien jaar lang kerstfeesten, paasmarkten, sinterklaasaankomsten, avondvierdaagses en zomerbraderieën beschreven. Oneindig veel mensen geïnterviewd. De bouw van Galecop en van Blokhoeve meegemaakt. Tja… al verandert er natuurlijk nogal veel….er kan nog steeds best veel hier.’

Wat kan er beter in Nieuwegein?
‘Ik ben géén groot bewonderaar van de dubbele fietspaden, waarbij fietsers elkaar als tegenliggers moeten zien te ontwijken en auto’s bij het oversteken de schrik van hun leven krijgen als er van de andere kant van het fietspad opeens een fiets aan komt stormen.’

Portret van de week: ‘Wie kijkt daar graag uit op de ‘Viaanse’ brug?’

Geplaatst op door
Beantwoorden

Op De Digitale Stad Nieuwegein hebben we wekelijks een portret van een opmerkelijk persoon. Met de camera in de aanslag lopen we door Nieuwegein. Gefascineerd in personen proberen we met de camera, opvallende, opmerkelijke personen vast te leggen. Wie is de man, vrouw of kind die daar zit, loopt, fietst, werkt ligt of speelt? Deze week Ziska van Gulijk.

Arend Bloemink: ‘Het Portret van déze Week kijkt vanuit haar woning uit op de ‘Viaanse’ brug. Daarmee bedoelt ze de oude boogbrug, waarover het gerecht gaat dat deze komend jaar tóch (of misschien wel eindelijk) gesloopt gaat worden. Ziska, zij is het Portret, vindt het zonde om zo’n mooie brug te slopen. De brug, in combinatie met de aldoor wisselende luchten en de immer veranderende rivier, is voor Ziska meer dan zo maar een brug. Daarom wilde zij dan ook heel graag bij de brug op de foto. En ook al waaide het stevig, uiteraard zoeken we dan samen de juiste plek daartoe op.’

Maak, op basis van de antwoorden die Ziska van Gulijk geeft op de vijf (altijd dezelfde) vragen, kennis met haar en haar bezigheden.

Wie ben je?
Ik ben Ziska van Gulijk, 73 jaar. Ben alleenstaand en heb een zoon en dochter én drie kleinkinderen. Sinds 1991 besefte ik, dat ik slecht kon verstaan. Zo begon mijn strijd om me te kunnen handhaven in de horende maatschappij. Daar verpleegkundige mijn beroep was, was ik de eerste die met een digitale bloeddrukmeter werkte in het ziekenhuis. Na de VUT heb ik nog als particulier verpleegkundige gewerkt in de thuiszorg.

Wat doe je in het dagelijks leven?
Al jaren volg ik in een groepje spraak- en gebarentaal. Ik vind het reuze moeilijk, maar de ontmoeting met anderen vind ik fijn. Met een groepje wandel ik elke donderdagochtend vanuit buurthuis Zuid en niet te vergeten doe ik ook Yoga.

Meditatief dansen is mijn grote hobby. Voor deze groepen verzorg ik de e-maillijsten. Op de PC maak ik Fractals met het programma Ultra Fractal 6.0. Verder lees ik graag Science Fiction.

Hoe lang woon je al in Nieuwegein?
Ik woon vanaf 1972 in Nieuwegein. Daarvoor heb ik twee jaar in Ghana gewerkt in een Missie Hospitaal via Memisa. Ik heb op diverse adressen in de wijk Hoog Zandveld gewoond.

Wat vind je van Nieuwegein?
Waar ik woon vind ik het geweldig. Ik kijk op de Viaanse Brug en uiterwaarden. Soms vind ik Nieuwegein saai en kleurloos. Daarom vind ik het ontzettend leuk om het oude buurthuis als een feniks te zien herrijzen! Je moet niet alleen zitten wachten tot anderen je het voor je doen! Doe mee en laat je horen.

Wat kan er beter in Nieuwegein?
De trappen bij de fietstunnels hebben wel een opknapbeurt nodig, ze zijn veel te gevaarlijk. Ruim je eigen rommel op, maak het klein en breng het anders weg. Cityplaza wordt eenheidsworst. Ik mis de aparte winkeltjes. Nu vind je er alleen grote ketens en kleding heeft de overhand op Cityplaza. Dat vind ik jammer.

Portret van de week: ‘Wie helpt daar naar een beter en aangenamer bestaan?’

Geplaatst op door
Beantwoorden

Op De Digitale Stad Nieuwegein hebben we wekelijks een portret van een opmerkelijk persoon. Met de camera in de aanslag lopen we door Nieuwegein. Gefascineerd in personen proberen we met de camera, opvallende, opmerkelijke personen vast te leggen. Wie is de man, vrouw of kind die daar zit, loopt, fietst, werkt ligt of speelt? Deze week Renata Ramos.

Arend Bloemink: ‘Van Brazilië naar Nederland. Van Houten naar Nieuwegein. Van een wild leven naar een gebalanceerd bestaan. Een bestaan met daarin ruimte voor de ander. Gebaseerd op de ervaringen uit haar drugsverleden, waarover zij verhaalt in haar eerste boek dat zowel in het Portugees als in het Nederlands is verschenen (!), probeert ze nu die ander te helpen. Te helpen naar een beter en aangenamer bestaan.’

‘Inmiddels is haar tweede boek verschenen. Over hoe ze zich als Braziliaanse heeft weten te veranderen naar ‘een beter persoon naar de Nederlandse maatschappelijke voorbeelden en cultuur’. En nu rijgen de woorden, de teksten van het derde boek zich in haar hoofd aaneen. Het derde boek zal gaan over de verschillen tussen Brazilië en Nederland en meer nog, over de verschillen tussen Brazilianen en Nederlanders (komen wij Nieuwegeiners daar ook in voor?) en over wat wij van elkaar kunnen leren: op weg naar een betere wereld. Laat maar komen, Renata!’

Maak, op basis van de antwoorden die Renata Ramos geeft op de vijf (altijd dezelfde) vragen, kennis met haar, haar boeken en haar belangstelling in en voor de ander.

Wie ben je?
Ik ben Renata Ramos , 43 jaar, geboren in Brazilië. Sinds 5 jaar woon ik Houten en nu sinds 2 maanden in Nieuwegein. Ik heb een dochter van 15 jaar. Ik ben schrijfster, ik heb twee boeken geschreven in het Portugees en naar het Nederlands vertaald.

Boeken zijn mijn dingen, ik kan goed schrijven over verschillende sociale/maatschappelijke onderwerpen en vooral onderwerpen waar ik diep kan gaan en tot kern kan komen, om daarna ook oplossingen te geven.

Wat doe je in het dagelijks leven?
Ik werk bij een Hotel in Houten, daarnaast sport ik heel graag in de sportschool en ben veel bezig met verschillende hobbys.

Ik ben bezig met verschillende boeken te schrijven, publiceren en te promoten. Ook ben ik bezig met vrijwilligers werk waar ik kan mensen met problemen probeer te helpen en waar ik luisterend hoor kan bieden.

Hoe lang woon je al in Nieuwegein?
Twee maanden.

Wat vind je van Nieuwegein?
Ik ben nog te te kort in Nieuwegein om een goed en diep idee over te hebben. Maar mijn eerste gevoelings zijn dat hier in Nieuwegein een mooie en gestructureerde stad is met een multiculturele omgeving. Maar er moet nog veel gebeuren en verbeterd worden, zoals de straten meer netjes , meer samen voor onze veiligheid zorgen, meer schoon, meer met elkaar dingen gaan doen… Hier wil ik graag mijn steentje aan bij dragen.

Wat kan er beter in Nieuwegein?
De problemen die in Nieuwegein zitten kunnen een mindere proportie hebben als de buurt samen gaat werken, iedereen moeten zijn steentje bij dragen, meer bewust worden over jouw samenleving, en samen denken in oplossingen, in mijn visie dit is de snellere en krachtigere oplossing voor alles.