Op De Digitale Stad Nieuwegein hebben we wekelijks een portret van een opmerkelijk persoon. Met de camera in de aanslag lopen we door Nieuwegein. Gefascineerd in personen proberen we met de camera, opvallende, opmerkelijke personen vast te leggen. Wie is de man, vrouw of kind die daar zit, loopt, fietst, werkt ligt of speelt? Deze week Marissa Delbressine.
Arend Bloemink: ‘Wanneer je als kind al de hele dag aan het tekenen bent, je je tijdens je opleiding daarmee volop hebt bezig gehouden, je interesse uitgaat naar het tekenen van storyboards, Japanse popcultuur, strips en games en daarmee zo succesvol bent dat het Amerikaanse Webtoon je onder contract neemt èn je daarnaast ook nog in Nieuwegein woont dan vormt dat voor de pen.nl redactie een prachtige aanleiding om je tot Portret van de Week te bombarderen.’
Maak, op basis van de antwoorden die Marissa Delbressine op de vijf (altijd dezelfde) vragen geeft, kennis met haar en haar tijdrovende, héél creatieve werk.
Wie ben je?
Ik ben Marissa Delbressine en verhalenkunstenaar van beroep. Limburgse van geboorte, 37, getrouwd met game developer Joost van Dongen en moeder van onze grootste fan Lorian. Mijn leven staat ook in het teken van fan zijn. Fan van strips, tekenfilms, games, Japanse popcultuur. Ik ben hierdoor ook zelf altijd bezig geweest met verhalen vertellen, vooral door middel van mijn tekeningen. Persoonlijke verhalen, fantasie verhalen, van alles waar ik inspiratie voor krijg. Natuurlijk ben ik ook groot fan van mijn gezin.
Wat doe je in het dagelijks leven?
Als klein kind was ik altijd al de hele dag aan het tekenen en vandaag de dag doe ik dat voor mijn beroep. Ik maak stripverhalen, tekenfilms en illustraties. De laatste jaren richt ik mij het meeste op strips, maar ik heb bijvoorbeeld ook storyboards getekend voor een heel bijzondere internationale animatie film met echte ballet dansers. De bioscoopfilm is op het moment in ontwikkeling en heet Coppelia.
Dit jaar ben ik volop bezig met mijn online strip the Shadow Prophet, deze is op 26 januari gelanceerd in samenwerking met het grote webcomic platform Webtoon. Ik vind het een hele eer dat ik bij hen nu onder contract sta en dat zoveel mensen nu mijn strip aan het lezen zijn. Collega en oud-stagiaire Coco Ouwerkerk was de eerste Nederlander die bij hen een contract kreeg en zij heeft mij geïntroduceerd aan haar editor waardoor de bal aan het rollen kwam. Als kunstenaar blijft het moeilijk rondkomen, dus ik ben erg dankbaar dat mijn man mij hierbij ondersteund, niet alleen qua inkomen, maar ook met de zorg voor ons zoontje. Ik heb het nu extra druk vanwege Webtoon en ik vind het fantastisch dat hij mij de kans geeft er vol voor te kunnen gaan.
Hoe lang woon je al in Nieuwegein?
Bijna 2 jaar nu. Drie weken na de verhuizing werd ons zoontje Lorian geboren. De avond te voren hadden we net het wiegje klaar gezet en zijn kamertje af, dus toen had hij vast gedacht, nu kan ik wel al komen. Sinds die tijd is het natuurlijk heel druk geweest met de kleine en de impact die zo’n nieuw leventje op je gezin heeft. Dankzij de hulp van onze familie hebben we voor en na de bevalling heel veel al kunnen inrichten, alleen mijn zolder atelier staat nog vol met dozen. Maar omdat ik op de computer teken heb ik alleen maar een klein hoekje van de kamer nodig om te kunnen werken gelukkig. De dozen zullen er voorlopig nog wel even blijven staan.
Wat vind je van Nieuwegein?
Het was het voor mij even omschakelen. We kwamen vanuit een nieuwbouwwijk in Leidsche Rijn naar Batau-Noord. Daar voor heb ik in Maastricht, Hilversum, Nijmegen en Neerbeek gewoond. Op heel veel verschillende soorten plekken dus. Wat me hier meteen opviel was dat het personeel bij ons op het Muntplein zo enorm vriendelijk is. Meer tijd voor een praatje en hartelijkheid. Ik had helemaal niet door dat ik dat zo gemist had. Net als al het groen in de wijk. Op dat punt was Leidsche Rijn toch meer een doorstroomplek. In ons toenmalige kleine straatje met 8 huizen waren er op 3 jaar tijd een hoop verhuizingen geweest. We hebben zelfs 3 verschillende buren aan kant gehad. Toen we hier gingen wonen merkten we meteen dat we hier meer vastigheid hadden. De buurt is gesetteld, mensen wonen er echt in plaats van op doortocht te zijn. Konden we eindelijk eens echt kennis gaan maken met onze lieve buren.
Het is ook fijn dat hier zo’n ruime keuze is aan kinderopvang en basisscholen, vooral ook qua aanmeld tijd, dat was in Leidsche Rijn wel anders. Ik vind het verder fijn dat we zoveel dierenweides en speeltuintjes in de buurt hebben, zo kunnen we altijd wel even ergens naar toe. Ik ben ook blij met theater de Kom. Als musical fan is het fijn daar terecht te kunnen en nu Lorian bijna 2 is kunnen we ook met hem naar kindervoorstellingen. Als Japan fan ben ik natuurlijk ook fan van de grote toko in het centrum.
Wat kan er beter in Nieuwegein?
Lastige vraag. Ik zit veel achter mijn scherm dus ik moet nog meer buiten komen en de stad ervaren. Ik mis wel een bioscoop. We woonden vlakbij de Sterrenkijker in Leidsche Rijn dus daar gingen we regelmatig heen, dat was een luxe. Maar aan de andere kant, sinds de geboorte van ons zoontje is daar veel minder tijd voor en zeker nu met mijn werk voor Webtoon. Ik heb een hoop deadlines die eerst gehaald moeten worden voor ik weer wat vrije avondjes kan inplannen. Nu ik het toch over deadlines heb, ik moet weer aan de slag!
