In Nieuwegein zijn diverse plekjes die best nostalgisch genoemd mogen worden. Jutphaas en Vreeswijk herbergen pareltjes die je echt gezien moet hebben. Een van die pareltjes is het Vreeswijkse Frederiksoord. Momenteel vallen de sluis en het Frederiksoord onder het beschermde dorpsgezicht Vreeswijk. De sluis is midden jaren ’80 vorige eeuw nog gerestaureerd.
Eerder hadden we al een Toen & Nu kijkend vanaf inundatiesluis naar de Barbarakerk, dus met de Lek en de ‘Peperbus’ in de rug. Ik hoor u al denken: ‘De Peperbus?’ Ja, die toren op de foto van Toen, rechts op de achtergrond. De Rijkspijlschaal. Kijk maar eens op deze ansichtkaart uit 1925.
Deze Rijkspijlschaal werd gebouwd in 1874 en diende om de hoogte van de waterstand van de Lek af te lezen. De peilschaal bestond in hoofdzaak uit een koperen drijver, die een lange houten lat droeg. De drijver bewoog zich in een wijde, ijzeren buis, die van onderen met een grote boog tot aan de diepste plek in de rivier liep.’ Nee hij staat er niet meer.
Opvallend Toen veel bedrijvigheid, Nu lekker rustig. Toen denk ik zomers, Nu wel zomertijd, maar herfstig als ik zo naar buiten kijk op de redactie als ik dit schrijf. Een mooi plaatje, een mooie Toen & Nu. Alsof de tijd heeft stil gestaan. Onze fotograaf Jordi Jupijn maakte de foto van Nu. Toen was de Spuisluis open en Nu dicht.
Wekelijks bezoeken wij een locatie en speuren we naar dat ene plekje op een oude foto of ansichtkaart om te zoeken wat er veranderd is. Heeft u een oude foto met een verhaal mail hem gerust aan ons. Wij kijken dan hoe het nu is. Een verhaaltje erbij zou leuk zijn, over Toen dan he.
Heb je een nieuws-tip? Stuur je nieuws en/of foto naar: redactie@pen.nl
Op de foto van Toen van deze week zien we de rails van de paardentram en de autotram. Deze rails zijn sedert 2 januari 1929, door de komst van autobussen, geheel uit het straatbeeld verdwenen. Op de foto ziet u de Handelskade vanuit het noorden gezien met het Merwedekanaal. De foto, die gebruikt werd voor een ansichtkaart, is gemaakt rond 1912.
De Vreeswijkse Handelskade kent zijn oorsprong aan het einde van de 19e eeuw, toen de Vaartserijn werd verbreed en uitgediept, waardoor het Merwedekanaal ontstond. Veel bedrijven vanuit het oude Vreeswijk trokken naar de omgeving van de nieuwe Koninginnensluis.
Onze fotograaf Jordi Jupijn ging afgelopen week weer op pad met een oude foto van Toen om de foto van Nu te maken voor de rubriek ‘Toen & Nu’, dit precies op de plek waar de fotograaf van Toen heeft gestaan.
Op de foto van Toen zien we ook een jaagpad of trekpad (ook trekweg). Dit is een pad langs een kanaal of rivier dat werd gebruikt om schepen vooruit te trekken. Dit voorttrekken werd jagen genoemd en geschiedde bij ongunstige wind en tegenstroom. Gewoonlijk werd gejaagd door een paard met begeleider (het jagertje), maar soms gebeurde het ook met menskracht. Grote vrachtschepen werden door meerdere paarden gejaagd.
Over de trams
Rond 1880 kwamen er nieuwe ontwikkelingen toen de IJsel Stoomtramweg Maatschappij (IJSM; 1882-1893) een stoomtram plande tussen Vreeswijk en Utrecht. Nadat het verbrede Merwedekanaal in 1883 gereed was gekomen en de Utrechtse Liesboschbrug een weegproef met de stoomtram had doorstaan, reed de eerste stoomtram. Op IJsselstein bleef de stoombarge nog enige tijd varen.
In 1888 nam de Reederij Stoombargedienst het tramlijntje over en vanaf toen heette zijn onderneming Stoomtram en Bargedienst Vereeniging. In de loop 1893 doekte deze vereniging het tramlijntje op, waarna ze op 29 oktober 1893 de eerste paardentram tussen Utrecht en Vreeswijk startte. Via de route: Station Westerkade Utrecht, Jutphaseweg, Liesboschbrug, Utrechtsestraatweg, Heren- en Dorpsstraat Jutphaas, Doorslagbrug, Vreeswijksestraatweg, reed deze tram dan naar de eindhalte bij de Wilhelminabrug in Vreeswijk.
Tot 1923 bleven de paarden de tramwagens trekken, maar in de zomer van dat jaar werden de paarden vervangen door A-Fords; tegelijkertijd verdwenen de paardenstallen aan de Vreeswijkse Handelskade en de Jutphase Dorpsstraat. Toen in 1927 autobussen alle vervoer overnamen, verdwenen ook de tramwagens. Tot de oorlogsjaren bleef de maatschappij de naam voeren Tram- en Bargedienst Vereeniging. (wanneer de term ‘stoom’ uit de naam verdween, is niet bekend.)
Heb je een nieuws-tip? Stuur je nieuws en/of foto naar: redactie@pen.nl
In de rubriek ‘Toen & Nu’ deze week, gemaakt door onze fotograaf Jordi Jupijn, een prachtig beeld uit Vreeswijk. Met veel wat er Toen niet was en Nu wel is. Jammer van het afgrijselijke beeld van die winkel vol electronica. De enige overeenkomst die ik nu met een knipoog kan maken is dat Toen er een postkantoor was gevestigd en nu veelal de electronica besteld op internet met de post wordt bezorgd.
De foto van Toen is gemaakt rond 1902 in de vorige eeuw en is een gezicht op de voorgevel van het postkantoor te Vreeswijk uit het zuidoosten; met rechts de linkergevel van de burgemeesterswoning (Dorpsstraat 2). Ziet u op de foto van Nu dat er een mooie trap is gemaakt? De bewoners die het pand enkele jaren geleden hebben gekocht hebben die laten plaatsen inclusief een ingang, die er Toen niet was.
Toen was er ook nog niet de Barbarakerk. kijk maar! De Barbarakerk is op 14 juli 1910 door Mgr. H. van de Wetering (Bisschop van Utrecht in die tijd) gewijd en werd gebouwd door de aannemer Dumoulin uit Vianen. De aanbesteding van de bouw vond plaats in november 1908. De eerste steen werd gelegd op 21 juni 1909.
Zou de boom op de voorgrond van beide foto’s dezelfde zijn? Naar ik Nu begrijp staan de bewoners rond dit gebied op hun achterste poten omdat de gemeente voornemens is alle bomen op de kade langs de Dorpsstraat te willen rooien. Zij lieten onze redactie weten:
‘Op 6 oktober jl. verscheen de vooraankondiging over het weghalen van bomen op de Dorpsstraat. Als u het niet eens bent met deze plannen kunt u bezwaar maken ‘Er is een petitie gestart voor behoud van de bomen. We gaan handtekeningen inzamelen Er komen bordjes bij de weg te halen bomen om ze voor alle voorbijgangers te markeren. We willen hiermee aandacht vragen voor dit onbegrijpelijke plan van de gemeente en oproepen om ons verzet tegen de kap te steunen.’ Ga hier naar de petitie.
Heeft u een oude foto met een verhaal? Mail hem gerust aan ons. Wij kijken dan hoe het Nu is.
Heb je een nieuws-tip? Stuur je nieuws en/of foto naar: redactie@pen.nl
Deze week een foto van Toen uit de wijk Jutphaas/Wijkersloot, nabij het winkelcentrum Makado. We gaven de foto van Toen mee aan onze fotograaf Jordi Jupijn voor het maken van de foto van Nu, voor de rubriek Toen & Nu op De Digitale Stad Nieuwegein.
Hoezo Nieuwegein niet groen? Bij het maken van de foto van Nu ziet de fotograaf amper delen van de foto van Toen! De oude foto is gemaakt ergens in juni 1971. Alles moet nog een beetje groeien.
Op de foto van Toen, ziet u een gezicht op de hoek van de Breitnerlaan en de Richterslaan. Achter de bossages zal ergens de kinderboerderij zijn, weliswaar zonder dieren momenteel. Ziet u op de foto van Toen de Nicolaaskerk? Ook die zien we vandaag de dag niet vanwege al het groen.
De hoge flats aan het Wenckebachplantsoen waren er Toen nog niet, Nu zie je ze wel, althans als je goed kijkt door de bosjes rechts en links op de achtergrond op de foto van Nu. Wat kan het veranderen!
Heb je een nieuws-tip? Stuur je nieuws en/of foto naar: redactie@pen.nl
Deze week een foto van de Dorpsstraat in Vreeswijk. We gaven de foto van Toen mee aan fotograaf Jordi Jupijn voor het maken van de foto van Nu, voor de rubriek Toen & Nu op De Digitale Stad Nieuwegein.
De Dorpsstraat maakt deel uit van de oude kern van Vreeswijk en is in feite een kade langs de westzijde van de Oude Sluis en de Vaartse Rijn. Deze straat vormt de verbinding tussen de Molenstraat en de Koninginnenlaan. Vanouds zijn er veel winkels en bedrijven gevestigd.
Op de foto van Toen, vermoedelijk gemaakt ergens halverwege jaren ’60 in de vorige eeuw, zien we, waar Nu de bloemenzaak is gevestigd, café De Hoop. Dit café, annex slijterij, was sinds 1920 in handen van de familie van Wiggen. In juli 2005 brandde het pand volledig af. Het heeft lang geduurd voordat de eigenaar het pand herbouwde.
Daar waar Toen het bedrijf Monster met zijn gereedschappen zat, zit nu het Kruidvat. En ziet u de schoenenwinkel rechts van de kroeg? Tegen de winkel aan staat een Solex. Toen een prachtig vervoersmiddel, maar uit het beeld verdwenen toen de brommer kwam. Voor de rest weinig veranderd in dit stukje Vreeswijk. Het is dan ook een beschermd dorpsgezicht.
Heb je een nieuws-tip? Stuur je nieuws en/of foto naar: redactie@pen.nl
Geruime tijd geleden kregen wij een foto op de redactie aangeleverd van de snelweg A2, of beter Toen bekend onder de naam: Rijksweg 2, de weg van Amsterdam naar Maastricht. De foto is genomen net na de Viaanse brug richting Utrecht als je op die oude brug staat dan kun je links af naar IJsselstein over de dijk en rechtsaf naar Vreeswijk en (Nu) Hoogzandveld. De foto van Toen moet ergens gemaakt zijn in de jaren ’50 begin jaren ’60 van de vorige eeuw. Ziet u op de foto van Toen in de verte rechts de watertoren staan? De foto kregen we van Henk Stekelenburg.
Onze fotograaf Arend Bloemink stuurden wij met zijn camera op pad om de foto van Nu te maken, voor de rubriek Toen en Nu. Bloemink over zijn zoektocht: ‘Ik heb het gevonden! Komend vanaf Vianen, zie je twee stukjes asfalt liggen, bijna op het tunneltje dat van de ‘s-Gravenhoutseweg naar het westen leidt. Die stukjes asfalt zijn restanten van een (later) profiel van de A2. Op de oude foto bestaat dat tunneltje nog niet en is er een ‘gewone’ kruising tussen de weg over de dijk en de A2.’
Het stuk van de A2 van Amsterdam naar Utrecht, is geopend in 1954 en wordt in veel documenten ten onrechte betiteld als de eerste Nederlandse autosnelweg. Die eer viel aan het traject Voorburg – Zoetermeer in rijksweg 12. Deze was al geopend in 1937.
Het tracé van Utrecht naar ‘s-Hertogenbosch, zoals hier op de foto van Toen en Nu, begon met de bouw van bruggen over de grote rivieren, zoals de Bommelse Brug (1933), de Lekbrug en de Lingebrug (1936). In 1938 werd het deel Utrecht-Vianen geopend, in 1939 het Knooppunt Oudenrijn. Het betrof tweebaans wegen, geen volwaardige autosnelwegen.
Heeft u ook een oude foto en wilt u dat wij de foto van Nu gaan maken? Stuur hem dan op naar onze redactie. Dat kan via: redactie@pen.nl.
Heb je een nieuws-tip? Stuur je nieuws en/of foto naar: redactie@pen.nl
Deze week in de rubriek Toen & Nu een gezicht aan ‘t Frederiksoord met de oude Spuisluis. Momenteel vallen de sluis en het Frederiksoord onder het beschermde dorpsgezicht Vreeswijk. De sluis is midden jaren ’80 vorige eeuw nog gerestaureerd.
Onze fotograaf Jordi Jupijn ging naar deze plek en maakte aan de hand van de foto van Toen, de foto van Nu. Dit voor de rubriek: ‘Toen & Nu.’ De foto van Toen zal ergens begin jaren ’50 vorige eeuw zijn gemaakt. Heeft u een oude foto met een verhaal mail hem gerust aan ons. Wij kijken dan hoe het Nu is.
De activiteiten in de Spuisluis zijn verstild: een dam maakt het niet langer mogelijk om via de sluis de Lek te bereiken. Het water zoekt zich een weg door een duiker in de rivierdijk. De sluis is in 1817 aangelegd in verband met de slechte toestand van de Oude sluis, waarvan in 1815 gedeelten waren ingestort. De sluis is veel ouder, de situatie Nu is deels een kopie van de situatie van 1638.
Het gebied rondom de sluis wordt ook wel ‘volmolengat’ genoemd. De Inundatiesluis is gebouwd op de plaats, waar in 1638 een duiker is aangelegd. Met deze duiker werd de waterstand in de Vaartse Rijn op peil gehouden. Bij deze duiker wordt ook een zogenaamde ‘volmolen’ gebouwd. Met behulp van deze volmolen werden wollen weefsels verdicht en sterker gemaakt. De molen maakte gebruik van waterkracht. In 1658 is deze volmolen afgebroken, omdat ze …………… té goed werkte. Ze voerde namelijk zoveel water naar de stad Utrecht, dat de grachten herhaaldelijk overstroomden. Nu is het een ondiep watertje dat doodloopt.
De foto van Nu. Ziet u het schuurtje op de foto? Dat met het schuine dak. Het is nog precies zoals Toen. Zelfs de verticale planken staan er nog zo bij. Clarion Wegeriff laat ons weten?: ‘De schuur met het schuine dak was de schotbalkenloods voor de Oude Sluis. Met schotbalken kon de sluis worden afgesloten, bijvoorbeeld bij hoogwater of bij reparaties. De loods staat naast de voormalige sluismeesterswoning.’
Ook het huis op de achtergrond bij dat schuurtje is weinig tot niet veranderd. Een dakkapel en een raampje zijn geplaatst op het dak. De struik in het midden maakt mij nieuwsgierig. Staat dat huis met dat aparte dak nog aan de Spuisluis? Zo heet de weg immers aan de overkant van het Frederiksoord, waar onze fotograaf Jordi Jupijn staat.
Het gebied is in 1985 ingrijpend gerestaureerd. De kaden van de sluiskolk zijn gerestaureerd en enkele jaren later is ook de bebouwing aan de oostzijde (Spuisluis) daar waar we naar kijken op de foto’s, aangepakt. Oude panden zijn gerestaureerd en waar gaten waren gevallen is nieuwbouw gekomen. Zo zien we als we beide foto’s tegelijk bekijken. Een mooie omgeving die we moeten koesteren!
Heb je een nieuws-tip? Stuur je nieuws en/of foto naar: redactie@pen.nl
In onze gemeente was vóór 1700 al sprake van meerdere tollen. Twee tollen, die eigendom waren van de stad Utrecht, zijn het meest bekend: één bij Vreeswijk en één bij Jutphaas. Die van Vreeswijk hadden wij eerder in onze rubriek ‘Toen & Nu.’ Nu dus de beurt aan Jutphaas. Beide tollen hielden de gemoederen aardig bezig … De foto die wij nu hebben gebruikt komt uit 1938, om precies te zijn 29 januari 1938 en is genomen bij de tolpoot aan de Herenstraat. Deze tol moest geld opleveren voor het onderhoud van de Rijndijk (nu Utrechtsestraatweg) tussen Jutphaas en Utrecht. De tolgaarder hiervan was in dienst van de gemeente Utrecht. Naast het onderhoud van de tol, was hij ook belast met het innen van de tolgelden. Deze tol is later verpacht aan de meest biedende. Toen het autoverkeer toenam, heeft een slimme tolbaas zijn werk gecombineerd met dat van pomphouder en daar een benzinepomp neergezet.
Onze fotograaf Arend Bloemink ging afgelopen week eens op pad met deze oude foto van de tol in Jutphaas, ter hoogte van de Nicolaaskerk, waar Partycentrum De Lantaern zat. Nú zijn in dit pand appartementen ‘geslagen.’ Onze fotograaf maakte daar, op precies dezelfde plek, een foto van Nu voor de rubriek ‘Toen & Nu.’
Bij begrippen als ‘tol’, ‘tolweg’ denkt men aan landen als Frankrijk, Oostenrijk en Italië. Maar ook in eigen land moest tol worden betaald. In de Romeinse tijd was al sprake van een tolstelsel. Het woord ‘tol’ stamt af van het Latijnse woord teloneum en betekent doortochtgeld. Tollen waren meestal gelegen op strategische punten langs (water)wegen. Er werd onder meer tol geheven op vervoermiddelen en op de lading daarvan. Zelfs voor voetgangers en vee moest nu en dan tolheffing worden betaald. Het geïnde tolgeld was meestal bestemd voor het onderhoud van de betreffende weg.
Tollen in Vreeswijk en Jutphaas
Tussen 1881 en 1892 is bij Vreeswijk vanaf De Wiers tot aan de Lek een nieuw kanaaldeel gegraven, ook is toen de Koninginnensluis gebouwd. Na de voltooiing van deze werkzaamheden liep de verkeersroute van en naar het zuiden niet meer door het dorp, maar via de Handelskade. Omdat de stad Utrecht de inkomsten van de tol niet wilde missen werd hij in 1887 van de Dorpsstraat verplaatst naar de Jutphasestraatweg, ongeveer ter hoogte van de huidige Gravin Adalaan.
De tol bij Jutphaas lag aan de huidige Herenstraat nabij huisnummer 1. Deze tol moest geld opleveren voor het onderhoud van de Rijndijk (nu Utrechtsestraatweg) tussen Jutphaas en Utrecht. De tolgaarder hiervan was in dienst van de gemeente Utrecht. Naast het onderhoud van de tol, was hij ook belast met het innen van de tolgelden. Deze tol is later verpacht aan de meest biedende. Toen het autoverkeer toenam, heeft een slimme tolbaas zijn werk gecombineerd met dat van pomphouder en daar een benzinepomp neergezet.
Weerstand tegen de tollen
De inwoners van Jutphaas hadden vrijwel geen problemen met de tol, omdat ze weinig buiten het dorp kwamen. Maar rond 1900, toen kerkgangers al een aantal jaren met de tolheffingen waren geconfronteerd, ontstond er weerstand. Onder andere de hoogte van de tolheffingen veroorzaakte veel wrevel. Er werd daarom aangedrongen op afschaffing van de tol. De gemeente Utrecht hield zich echter doof en reageerde niet. In de twintiger jaren en de jaren 1930 en 1931 is veel actie gevoerd tegen de Jutphase tol, maar ook in Vreeswijk bleef het niet rustig. Mensen uit de gehele omgeving hebben aan de acties deelgenomen. Soms was er sprake van strijd en braken er vechtpartijen uit.
In een bericht in de Utrechtsche Courant van 3 januari 1931 wordt gesproken van ‘de “tolbestorming” op Zaterdag, 20 Dec. 1930’. Daarbij zou zelfs geschoten zijn door de Jutphase Rijksveldwachters. Ook heeft men de tolbomen van de Jutphase tol wel eens doorgezaagd en in de Vaartse Rijn gegooid. Een andere vorm van protest was dat veel automobilisten tegelijk de tol wilden passeren. Als dan voor de drie stuivers tolgeld door elke bestuurder met een briefje van 100 gulden werd betaald, was de tolgaarder snel door zijn wisselgeld heen. Over de onhoudbare toestanden rondom de tollen van Vreeswijk en Jutphaas stelde het Tweede-Kamerlid Van Rappard zelfs negen vragen aan de toemalige Minister van Waterstaat, Hein Vos (kabinet Beel I).
Eenmalige tolopheffing
De Jutphase tol is eenmalig voor een korte tijdsduur opgeheven. In De Telegraaf van 2 mei 1934 verscheen daarover het volgende bericht: “Het gemeentebestuur van Utrecht heeft besloten, den tol bij den ingang van de gemeente Jutphaas op te heffen… Voor den tijd van 3 ½ uur! In verband met de opening der Persilfabriek te Jutphaas op Woensdag 2 Mei a.s. zal n.l. van 9.30 tot 1 uur geen tolgeld worden geheven.” In dezelfde krant publiceerde de volksdichter Clinge Doorenbos onder de titel zelfs een gedicht van vijf coupletten over de dwaasheid van tolheffing.
Eenige uren modern Daar is er een tol in jutfaas Paskwillig en lastig en dwaas. Wat men daar ook probeert, Hóe men ook requestreert Hij wil niet verdwijnen helaas. Daar kwam in jutfaas op 2 Mei Een mooi, nieuw fabrieksgebouw bij En ter eer van dat feit Heeft m’ in Utrecht gezeid: Vandaag is de toldoorgang vrij. Van hallef tien tot ‘s middags één Mag ieder er tolvrij doorheen. Maar daarná komt dan weer Het geplaag van weleer: Weer tandengekners en geween. Het is een verheugend bericht, Een mooi, snel-verkeerig gezicht. Maar heel kort is ‘t plezier ‘t Duurt maar veertien kwartier En dan gaat het kooitje weer dicht. Dan stoppen wij weer allemaal Voor dien dertiende eeuwachtigen paal. Na getoeter, gefluit Sloft de tolbaas er uit, Een schrijnend en schreeuwend schandaal.
Uiteindelijke opheffing
De Vreeswijkse en de Jutphase tol zijn op 1 februari 1947 definitief opgeheven. Daardoor was de weg Vreeswijk – Jutphaas – Utrecht na vele eeuwen eindelijk tolvrij. Bij het buiten gebruik stellen van de tolbomen speelden de muziekverenigingen. Kunst na Arbeid uit Vreeswijk en Cornelis Galesloot uit Jutphaas ‘In naam van Oranje doe open de poort’. Pas op 1 april 1953 heeft de Nederlandse regering alle gemeentelijke tollen afgeschaft.
Heb je een nieuws-tip? Stuur je nieuws en/of foto naar: redactie@pen.nl
Deze week een foto van een ansichtkaart voor de rubriek Toen & Nu. Deze foto is gemaakt Toen door Smeekes en Van Schaik, ergens tussen 1900 en 1905. De foto van Nu is gemaakt door onze fotograaf Jordi Jupijn. Precies op dezelfde plek zo’n 113 jaar later.
Op de foto ziet u het gezicht op de Wilhelminabrug en het wachtpaviljoen van de Tram- en Bargedienst Vereeniging (T.B.V.) bij de Koninginnensluis te Vreeswijk uit het noorden. Toen nog Koninginnesluis genoemd op de kaart.
Rechts van het paviljoen staat rijtuig 1 van fabrikant Herman de Groot ter hoogte van het eindpunt in Vreeswijk. Daar weer rechts van de oude balkenloods, die er nog steeds staat.
De tramlijn Utrecht – Vreeswijk is een voormalige tramlijn tussen Utrecht en de dorpen Jutphaas en Vreeswijk. Op deze lijn reden trams tussen 1883 en 1929. Daarna is de lijn gesloten, aangezien de autobus op dat moment als een beter vervoermiddel werd gezien dan de tram. Laten we vandaag de dag maar niet praten over de busverbinding tussen Vreeswijk en de binnenstad van Nu Nieuwegein die door vrijwilligers moet worden bestuurd vanwege bezuinigingen.
Op de tramlijn Toen hebben eerst stoomtrams gereden, daarna paardentrams en tot slot tractortrams. De lijn is aangelegd door de IJsel Stoomtramweg-Maatschappij (IJSM) en was bedoeld als onderdeel van een lange tramlijn, van Gouda via Oudewater en Montfoort naar Utrecht en Vreeswijk.
Hieronder een mooie foto van het wachtpaviljoen als extra beeld
Aan de bebouwing kunt u zien dat het wachtpaviljoen bij de Wilhelminabrug staat. Beide bruggen zagen er in die tijd hetzelfde uit
Heb je een nieuws-tip? Stuur je nieuws en/of foto naar: redactie@pen.nl
Deze week een foto van het ‘Raadhuis met Plein’ in Vreeswijk. De foto van Toen zal zijn genomen begin 1900. We gaven de foto van Toen mee aan fotograaf Jordi Jupijn voor het maken van de foto van Nu, voor de rubriek Toen & Nu op De Digitale Stad Nieuwegein.
Het hoge pand rechts was het Raadhuis van Vreeswijk, Toen Vreeswijk nog zelfstandig was. Nu een wijk in Nieuwegein vanwege het samengaan met Jutphaas tot de gemeente Nieuwegein op 1 juli 1971. De kantoorruimte van het Raadhuis was op de eerste verdieping aan het Raadshuisplein 5.
Ziet u de borden op de zijgevel van het oude Raadhuis? Daarop werden de belangrijke dorpsmededelingen gehangen. Wie ging er trouwen en wanneer? Wat werd gebouwd en door wie? Of het kappen van bomen etc. Je kon dan bezwaar maken. Dat was de publicatieplicht. Nu gebeurd dat veelal digitaal. Nieuw aangebouwd is een soort van sère die dienst doet als entree van het bedrijf dat er Nu is gevestigd.
In 1956 werden plannen gemaakt om het gemeentehuis te vernieuwen. Daartoe werden de panden Raadhuisplein 6 en 7 aangekocht. Deze ziet u niet op de foto’s. Echter gingen de vernieuwplannen Toen niet door. De ramen bovenin de zijgevel op de foto van Toen zijn verdwenen op de foto van Nu. Hoe zal het zijn op die zolder? De twee muurankers zijn ook verdwenen net zoals de twee andere dingen, links en rechts van de ramen, op de foto van Toen.
Het pand in het midden, het tweede huis van links gezien, is Raadhuisplein 4. Het steegje daartussen brengt ons naar de Lekdijk. Met mooi weer heerlijk een ijsje eten op één van de bankjes aldaar.
De huizen aan het Raadhuisplein met nummers 3 en 4, de twee huizen geheel links, komen uit de eerste helft van de negentiende eeuw. In het pand Raadhuisplein 3 zat Toen een kruidenierszaak. Rond 1936 zijn deze woningen verbouwd. Deze panden zijn Nu bestemd als woningen. Er is niet veel veranderd. Het zal er mooi wonen zijn Nu.
Heeft u een oude foto met bijschrift? Schroom niet deze te sturen aan onze redactie. Wij zullen, met de foto in de hand, erop uit trekken om dan de foto van Nu te maken.
Heb je een nieuws-tip? Stuur je nieuws en/of foto naar: redactie@pen.nl
