steeds weer een tekort aan woningen.
het was ooit de reden dat nieuwegein ontstond
en nog altijd zijn we niet uitgegroeid.
groot-merwede komt er aan en veel nieuwe bewoners
worden verwacht in de te bouwen steenformatie,
waarbij de slogan ‘ we bouwen met veel aandacht voor groen’
niet langer meer gerust stelt.
ik weet nog wel dat een aantal malen het woord ‘identiteit’ viel
in relatie tot nieuwegein.
het wordt steeds moeilijker daar iets zinvols mee te bedoelen.
we troosten ons met kleine dingen met grote waarde,
zoals ‘vreeswijk bij kaarslicht’, schoonheid die weemoedig maakt.

ik wens u goede dagen en veel moois in het komend jaar.

de groeiende stad

betaalbaar, veilig, groen
dat wordt de nieuwe stenen wijk
waar ’t asfalt ruim wordt uitgesmeerd
waar straks de strakke muren staan
en onbekende straten groeien
voor de ook nog onbekende mensen

nieuwegein, het heeft niet langer grenzen
het lijmt zich aan de domstad vast
een nieuwe tramlijn voor het heen en weer
meer auto’s op steeds minder plek,
te weinig ruimte voor verkeer
maar …
betaalbaar, veilig, groen

het stadshuis is straks te klein
voor het bestuurlijk brein
dat alles wat nu voorgenomen werd
moet regelen en laten doen
een stenen bult erbij,
betaalbaar, veilig, groen

de laatste grond die werd bewaard
wordt ingeruild
voor vele malen huis en haard,
betaalbaar, veilig, groen
dat wil de hele stad wel zijn;
ik wens veel beste wensen
voor het groeiend nieuwegein

Over Ton de Gruijter
Met zijn poëzie werpt Ton de Gruijter (1953) een nieuw licht op actualiteiten. Hij legt wat er gebeurt in de stad vast in mooie beelden en rake bewoordingen.

Hij schreef jarenlang stadsgedichten op De Digitale Stad Nieuwegein en publiceerde de bundel Groeten uit Nieuwegein. In 2017 ontving Ton de Nieuwegein Award voor Kunst en Cultuur. Van 1 januari tot en met 31 december 2021 mocht Ton de Gruijter zich Stadsdichter noemen op initiatief van bibliotheek De tweede verdieping. Toenmalig burgemeester Frans Backhuijs benadrukte dat de dichter absoluut geen blad voor de mond moest nemen. En dat deed hij dan ook niet. Sinds enige tijd bericht Ton weer op De Digitale Stad Nieuwegein.

Naast Groeten uit Nieuwegein publiceerde Ton vijf andere bundels. Over zijn manier van schrijven: ‘Ik denk graag over verlangen, het verglijden van de tijd, veroudering, en de vragen rond conflicten en hoe het met de mens en de religie gaat. Ik probeer het zodanig uit te werken dat in de kortheid van een gedicht toch een beeld of een verhaal herkenbaar is. Ik vind het belangrijk iets te maken wat geen halffabricaat is, en het moet, voor zover mij dat lukt, taalkundig kloppen.’

‘Ik hou van rijm en ritme. Ik gebruik dus ook een schema, zoals een notenbalk bij muziek kan helpen. Taal is voor mij een gebied vol verborgen schatten. Schrijven helpt dit te ontginnen.’