Genieten

Dit is misschien wel de spannendste week van 2006. Als ik de verhalen moet geloven, is het moment van de waarheid aangebroken. Of het nu die spanning is of iets anders, ik wacht het maar niet thuis af. Als u deze column leest, ben ik aan het genieten van een vakantie op Jamaica. Don’t worry, be happy. Dat heb ik me dan ook voorgenomen bij ons vertrek.Even een ruime week genieten van de tropische stranden, lekker eten, onwaarschijnlijk mooie natuur en natuurlijk de Reggae. Het eiland van Bob Marley en muziek die het beste in een mens naar boven haalt. Jamaica lijkt alles te bieden wat je maar bedenken kunt.Ik ben bezig om dat te ervaren en kom er vast nog wel een keer op terug hier. Ik verheug me op de kennismaking met de cultuur en natuurlijk zijn ook de tekenspullen ingepakt. In dat opzicht is elke vakantie ook wel een beetje een zakenreis. Met de inspiratie kan ik weer maanden vooruit.Hier, in het min of meer winterse Nederland, is het de week van het nieuwe loonstrookje. Als het echt heel erg gaat tegenvallen, merk ik dat wel aan die vreselijke mededeling ‘maximum bereikt…betaal anders’. Dat zou toch wel een domper op de vakantievreugde zijn, maar het heeft geen zin daar vooraf zorgen over te hebben.De media vertellen ons al weken dat pas in januari duidelijk wordt of we erop voor of achteruit gaan. Ik ben het spoor inmiddels echt wel bijster hoor. Er zijn zoveel zaken waar je rekening mee moet houden, dat ik maar besloten heb om er geen aandacht meer aan te besteden.Als we de regering mogen geloven is het allemaal voor ons eigen bestwil en is het de enige manier om Nederland leefbaar te houden voor het nageslacht. Dat is natuurlijk een gevoelige snaar voor iedere moeder. Ik moet er toch niet aan denken dat mijn bloedjes van kinderen straks aan de bedelstaf raken omdat ik genoten heb van mijn leven.Genieten is potverteren en potverteren ondermijnt de toekomst. Ik heb de boodschap begrepen en daarom zijn we nu dan ook op vakantie. Na het loonstrookje van januari is dat uit den boze. Dan kan je met goed fatsoen geen geld meer uitgeven aan jezelf. Het is een heel bijzondere invulling van het gezin als hoeksteen van de samenleving. Een heel bijzondere definitie van solidariteit ook.Geen solidariteit met het hier en nu, maar ook voor de toekomst. Het moet allemaal wel betaalbaar blijven. Hoe je dat moet gaan realiseren met olieprijzen die maar blijven stijgen, kosten die steeds hoger worden en inkomens die niet of nauwelijks stijgen, dat is het stukje van de boodschap die steeds ontbreekt. Je zou er het zuur van krijgen, maar daarvan hebben we volgens Zalm de afgelopen jaren genoeg gehad.Langzaam maar zeker bekruipt me het gevoel dat we niet meer positief mogen zijn, dat we geen hoop meer mogen hebben en dat we niet meer mogen genieten van het leven. Ik doe er niet aan mee. Ik leef, ik geniet en ik zie wel waar het schip strandt.Het lef om te genieten van het leven, van elkaar en van anderen. Dat geef ik mijn kinderen mee. Ik wed dat het ze helpt hun eigen weg te vinden.Afrodite