Zwijnenstal

Ze zat stram op een stoel aan mijn eettafel, jas nog aan, haar tasje op schoot omklemd met beide handen. ‘Ze keek mijn kamer eens rond met een afkeurende blik en zei tussen haar streng toegeknepen lippen door:’ ‘ik moet dan maar met de huiskamer beginnen.’’Tot enkele jaren geleden had ik wekelijks een hulp om mijn huis enigszins toonbaar en het onvermijdelijk door mijn katten binnengedragen ongedierte binnen aanvaardbare grenzen te houden. Toen ze een ernstige schouderblessure kreeg en de centjes gingen tellen, meende ik dat ik het best zelf zou aankunnen. Dat is min of meer gelukt, alhoewel huishouden niet mijn sterkste kant is en ik het ook gewoon niet leuk vind om te doen. Toen hond Ben erbij kwam, ging het in rasse schreden bergafwaarts. Dat beest maakte er in zijn eentje een grotere troep van dan de vier katten bij elkaar. Zeker in zijn eerste maanden, toen hij bijna chronisch diarree had’. Klik hier om naar de column van Linda Scheenloop te gaan en te lezen hoe het afloopt.