Kerstfeest puur

“Wat doen jullie met Sinterklaas?”, hoorde ik eind november. Ik zat met een stel deelnemers aan tafel tijdens een training die ik gaf. “Oh”, dacht ik, “de grote stoelendans van ‘wat doen we met moeder met de kerst’ is weer begonnen”. De reacties varieerden van gematigde zin tot helemaal geen zin. Maar ja, als je kinderen hebt, kom je er niet onderuit. Verder zijn er altijd nog ouders, schoonouders en aanverwante artikelen met dringende kerstwensen op het gebied van ‘het is zo gezellig als je komt’. Ben je een (echt)paar dan moet je ook nog uitkijken dat je op de goede dag komt, want als je vorig jaar de eerste kerstdag bij je schoonouders was, mag je dit jaar pas op tweede kerstdag en moet je de eerste naar je ouders. Het is me de afgelopen jaren aardig gelukt onder al te kwellende verplichtingen uit te komen. Ook dit jaar was ik er gelukkig op tijd bij, zodat ik me er weer uit heb kunnen lullen. Ik heb niets tegen kerst, hoor! Alleen dan wel op mijn manier en met degenen waarmee ik samen wil zijn. Lekker ontspannen, lekkere wandelingen maken met de honden, gezellig de kaarsjes aan en een aantal beperkte maar wel heel pure dingen om de mond in te frommelen. Ik kwam een artikel tegen over eten in Australië. Het land van de grote lappen vlees op de BBQ blijkt in rap tempo te vegetariseren. In ieder geval normaler te gaan eten, zoals minder vaak vlees en puurder koken. Dat komt door de Aziatische invloeden, met keukens, waarin geen of weinig vlees wordt gebruikt. En wat doen die Australiërs met al dat overblijvende vlees? Juist, dat exporteren ze naar die stomme Nederlanders, die denken dat ze iets exquise op het menu hebben staan, terwijl ze het overschot van onze tegenvoeters consumeren, en daar betalen ze nog grof voor ook. Keuringsdienst van Waarde gezien over wijn? Die Nederlanders kan je ook alles in de maag splitsen. In flessen van een gerenommeerde producent met mooi etiket en stevig prijsje gaat goedkope wijn en daar denkt de Nederlander dat hij met kerst iets subliems drinkt, terwijl het afval van anderen is. En die Australiërs, wijnverkopers en al die anderen lachen zich een rotje hoe die stommerds zich een indigestie eten en drinken, terwijl de centjes hun beurs in stromen. Nee hoor, ik ga heus geen stamppot eten met kerst. Er komt echt wel iets gezelligs op tafel, maar in het redelijke en met respect voor dier, omgeving en mijn gezondheid. Van alles wat ik uitspaar op het vreselijke vreten, en trouwens ook op de porto die ik uitspaar omdat ik mijn (zelfgemaakte) kaarten per e-mail stuur, krijgen een aantal goede doelen een donatie. Kijk, en dat vind ik nou een veel aardiger kerstgedachte dan je vol te proppen met dingen die niet zijn wat ze lijken, en waar je de volgende dag alleen maar maagpijn van hebt. Kerstfeest puur, zal ik maar zeggen.