Met de laatste dagen van dit jaar nemen we afscheid van 2014. Voor het CDA een jaar met verkiezingen. Eerst die van de gemeenteraad en later die voor Europa. Lokaal verloren we een zetel maar qua kiezers bleef het stabiel. We hebben geen kans gekregen ons programma uit te werken in het college waardoor we in de oppositie terecht kwamen. Maar dit CDA-team weet ook vanuit de oppositie haar rol te vervullen en resultaten binnen te halen voor de inwoners. Soms door kritische noten te kraken maar veelal door samenwerking te zoeken. Zo nam CDA’ er Renée Blom het voortouw om samen met PvdA’ er Erica van Alfen de dierenweides in 2015 nog niet te sluiten. Onzekerheid is er vanaf 2016, maar ook daar zullen we als CDA onze inspanningen voor leveren.Hopelijk met de partijen die ook tijdens de begrotingsraad de dierenweides open wilden houden.
Wanneer we elkaar op 1 januari een gelukkig Nieuwjaar toe wensen, denk ik stiekem toch ook aan de ingangsdatum van de nieuwe zorgtaken van de gemeente. Het Rijk heeft de uitvoering van zorg en welzijn van mensen bij gemeenten neergelegd. Helaas met flinke kortingen op het geld dat daarvoor nodig is. Vanuit het College en ambtelijke organisatie is veel werk verzet om met oplossingen te komen. De afgelopen maanden heb ik als commissievoorzitter Samenleving veel raadsbijeenkomsten voorgezeten waarin de wethouders hun voorstellen voor die nieuwe zorgtaken presenteerden. Telkens probeert het CDA daarin naast de papieren-werkelijkheid te kijken wat het effect is op inwoners die die zorg moeten gaan krijgen. Op diverse momenten konden we de visie van het college volgen, op onderdelen maakten we eigen keuzes. Zo heeft Gerben Horst zich ingespannen om het beleid rond mantelzorgers goed in het vizier te houden. Het jaarlijkse mantelzorgcompliment, zoals in ons programma opgenomen vanuit de leden, is er helaas niet gekomen. De coalitiepartijen steunden het voorstel van voortzetting niet. Wij houden het onderwerp wel in de gaten en proberen op andere momenten de hulp en ondersteuning aan mantelzorgers te realiseren.
De samenwerking tussen gemeente en inwoners was ook onderwerp van politieke discussie in de afgelopen maanden. Dat in die samenwerking nog al eens wat blijft liggen rond communicatie en afspraken nakomen, laat onder andere de herontwikkeling Hoogzandveld-Lekboulevard zien. Samen met bewoners heeft het CDA een analyse van het probleem gemaakt wat gebruikt kon worden om een reconstructieavond te verzoeken. Om zo alle toezeggingen aan inwoners nader op een rij te zetten en te zien waar mogelijk een andere uitwerking aan toezeggingen zijn gegeven. Daar moet in het vervolg geen discussie meer over hoeven te zijn. In de Raad van december heeft ons voorstel om voortaan de toezeggingen en afspraken vanuit het College duidelijker vast te gaan leggen, met 23 stemmen voor, een meerderheid gekregen. Zo kunnen we werken aan een nog transparantere samenwerking tussen gemeente en inwoners.
Maar de raad zoekt ook naar vernieuwende werkwijzen tussen gemeenten en inwoners. Om het gesprek tussen gemeente en samenleving goed te voeren gaven wij het college alvast iets mee. Er wordt namelijk een steeds groter beroep gedaan op de samenleving zelf en het begrip “participatie” klinkt in menig raadszaal. Maar kreten als meedoen en inwoners betrekken stellen niets voor, wanneer we alleen het vertrouwen geven om een steentje bij te dragen. Vertrouwen vergt lef. Het CDA wil inwoners of verenigingen daarom het recht geven om taken over te nemen. Mét het daarbij behorende budget. Kleine, behapbare taken waarvan inwoners denken dat ze deze zelf effectiever en beter kunnen uitvoeren. Dit lijkt ons uitstekend passen bij dit College. Het recht van initiatief, samen doen, inwoners betrekken: dat moet dit college toch als muziek in de oren klinken? Het voorstel wat het CDA aanbod werd met een meerderheid aangenomen.
In de komende weken vieren we het Kerstfeest, de geboorte van Christus. In een gebroken en verdeelde wereld kwam hij ons troost brengen. Hoe vaak heb ik mij afgevraagd hoe wij troost kunnen bieden in de huidige tijd. Want de wereld lijkt steeds meer verdeeld, zelfs onze eigen samenleving kent contrasterende gezichten: ontroerende éénheid rond een vliegtuigramp, felle verdeeldheid rond een kinderfeest. In al het wereldse geweld past de tekst van Psalm 2, bezongen in The Messiah van Handel welke vaak met Kerst wordt uitgevoerd: “Wat drijft de volken, wat bezielt ze toch? Wat is de waanzin toch die zij beramen? De groten staan gewapend tot de slag, de machtigen der wereld spannen samen.” Wellicht goed deze woorden te overdenken bij de drempel van 2014 naar 2015. Wij wensen onze stad daarbij toe dat we ons allemaal blijven inzetten voor anderen zodat we samen sterker staan.
Namens het CDA,
Roelof de Wild
Fractievoorzitter
