Piepende monitoren, alarmen, klapperende slippers, snurkende medepatiënten, kletsende verpleegkundigen … Lawaai in het ziekenhuis kan de nachtrust van de patiënt flink verstoren. Ook slaapstoornissen houden menig patiënt wakker.
Patiënten hebben regelmatig moeite met slapen in het ziekenhuis, zo blijkt uit verschillende onderzoeken. In 2010 deden studenten hbo-v een praktijkonderzoek naar slaapkwaliteit van patiënten op de verpleegafdeling cardiothoracale chirurgie (CTC) in het St. Antonius Ziekenhuis in Nieuwegein. Naast geluidsoverlast van binnen en buiten het ziekenhuis gaven patiënten aan dat ook pijn, stress en angst oorzaak zijn van slaapverstoring (zie figuren ‘Waarom kan de patiënt niet slapen?’).1 Dit wordt in de wetenschappelijke literatuur bevestigd.
Geluidsoverlast is een belangrijke bron van slaapverstoring, vooral op de intensieve zorgen (ic).2-4 Vlaams onderzoek beschrijft dat de geluidssterkte hier gemiddeld tussen de 60 en 70 decibel ligt. In uitzonderlijke gevallen kan dit zelfs stijgen tot meer dan 80 decibel. Ter vergelijking: de Wereldgezondheidsorganisatie (World Health Organization, WHO) heeft een normering opgesteld dat het geluid in een ziekenhuis de grens van 40 decibel overdag en 35 decibel ’s nachts niet mag overschrijden.
