Het einde van ongezien geloven deel 2

Dankzij de bezuinigingen staan de Nederlandse gemeentes ongewild in een ander daglicht. Eind juli stond er in de Elzevier een artikel getiteld: “Uw gemeente, uw slokop”. Het vertelde het verhaal van Registeraccountant Leo Verhoef uit Wijk bij Duurstede die weigerde gemeentelijke rekeningen goed te keuren omdat ze naar zijn idee geen goed beeld gaven van wat er in- en uitging. Daarmee werd hij op straat gezet en door zijn beroepsgroep uitgestoten. Zijn sindsdien lopende kruistocht stuit op een wereld van weerstand. Het artikel vervolgt met op te merken dat het vaste patroon bij het sjoemelen van gemeenten bestaat uit het zichzelf armer voorstellen dan ze zijn, alhoewel ook volgens de officiële cijfers de gemeentelijke vermogens sterk zijn gestegen.

Ondertussen stijgen de gemeentelijk lasten systematisch, dit jaar gemiddeld zo’n zeven procent. Het stuk geeft vervolgens een bloemlezing over matige productie die achter blijft op de uitgaven; de stijgende kosten aan uitkeringen en ambtenaren; de enorme stijging van de inkomens van topambtenaren, enz. Het geeft perspectief wanneer je vervolgens elders leest dat bij het doorspitten van alle hoeken en gaten van het gemeentehuis een werkgroep vanuit de gemeenteraad in Almere, na een eerdere vergeefse poging van de betreffende wethouder, 23 miljoen euro gevonden heeft. U weet wel in potjes voor mogelijke tegenvallers. Op termijn kan overigens nog eens 15 miljoen euro aangewend worden. Dat is geen IJsbaantje maar een complete schaatshal die daar boven water komt. (wordt vervolgd)

Afgelopen zaterdag melde de Telegraaf onder het kopje: “Klaaglied” dat de ruim vierhonderd gemeenten in ons land hetzelfde klaaglied herhalen. “Als gevolg van de door het rijk opgelegde bezuinigingen moesten ze de lasten van de burgers via hogere belastingen en hogere eigen bijdragen wel fors verhogen en moesten wel afzien van allerlei onderhoud. Ze konden daar niets aan doen.” Einde citaat.

Tja en dat alles zonder keuzes voor de burger en je denkt dan weer aan de discussie in de raad van afgelopen donderdag waar gevraagd werd hoe het komt dat ambtenaren “Nieuwegein kiest” als excuus gebruiken bij de uitleg over het waarom van allerlei slecht onderhoud. En dat terwijl de raad daarover nog niet beslist heeft. Verbazingwekkend was het feit dat de betreffende wethouder, ondanks het feit dat ze de vraag een dag van te voren had ontvangen, daar geen goed antwoord op had. Nee natuurlijk niet. Ook zonder “Nieuwegein kiest” is het klaaglied daar!

De krant vermeldt vervolgens dat het bureau Berenschot middels een onderzoek onder grote gemeenten dat fabeltje van de noodzaak de lasten te verhogen nu volledig uit de wereld geholpen heeft. Dan onderzoek meldt een rijtje vreemde zaken:

1) Er zijn nog veel bezuinigingsmogelijkheden die de gemeenten niet gebruiken. Waarschijnlijk te veel gedoe aldus het rapport.

2) Gemeenten kunnen geld verdienen door gezamenlijk goedkoper in te kopen.

3) Gemeenten werken niet genoeg samen, terwijl ambtenaren toch veel van elkaar kunnen leren.

4) Er zouden ook best eens gekeken mogen worden naar allerlei ambities. Daar zou het mes wel eens in gezet kunnen worden.

5) Ze moeten geen zaken doen die burgers en bedrijven zelf ook kunnen doen.

Is dit nu allemaal ook van toepassing op Nieuwegein? Wij kennen toch onze regels en gebruiken alle mogelijke subsidies, we proberen steeds beter samen te werken met de omliggende gemeenten, onze ambities zijn toch redelijken en zo kunnen we nog een poosje door gaan. Wat de V.S.P. betreft, mede geïnspireerd door de erbarmelijke kwaliteit van de antwoorden op zinnige vragen vanuit de raad tijdens het officiële vragenuurtje in de laatste raadsvergadering, is het ongezien geloven echt voorbij. Wordt vervolgd.

Reacties en commentaar worden met plezier ontvangen!

Wees betrokken. Reageer en geef een reactie op bovenstaand artikel!

Onze adverteerders maken pen.nl mogelijk