Herfst in Piemonte

Herfst in Piemonte…….het is zover, de herfst is ingetreden. Maar wel met zonnige dagen, en frisse avonden. Dus onze stufa moet goed zijn best doen. Het is enorm gezellig, en vrijwel ons hele huis wordt verwarmt. Wel ben je er veel mee bezig, het hout moet naar binnen, en natuurlijk bijhouden anders gaat het vuurtje uit. We hebben ook radiatoren hoor, voor het geval er weer zo’n belachelijk strenge winter komt als vorig jaar. Maar tot nu toe is de verwarming nog niet aan geweest. Wel voor de gasten, hoor, want die hebben nog geen stufa. Als we de stufa s’avonds helemaal vol gooien met hout, en alle klepjes dichtdoen, hoeven we de volgende morgen alleen maar de klepjes weer open te zetten en binnen een minuut brandt ons gietijzeren kacheltje weer lekker door. Ook heb ik van de week een partij rundvlees gekocht, en dat heeft uren staan pruttelen, op de stufa dus.  Over vlees gesproken, dat koop je hier niet zo beschaafd als in nederland, nee, er liggen allemaal hele grote stukken dood vlees in de toonbank en ik vraag dan een stukkie van de ‘nek’, en dan snijden ze een stuk af. Ook liggen er hele varkenspoten in de vitrine, wat daarmee moet weet ik nog niet. En dan hebben we nog een leuk nieuwtje, we hebben een APE gekocht. Wat is een APE? Nou, eigenlijk een overdekte brommer, één wiel voor en twee achter met een flinke laadruimte achter. Vier versnellingen aan het stuur. We hebben hem nodig om kleine bouwmaterialen naar ons huis te vervoeren, én als tweede vervoersmiddel. Mario gaat namelijk een aantal huizen beheren, en omdat hij dan meestal de Vito meeneemt, ben ik nu ook wat mobieler. Alleen moet ik nog veel oefenen. Er is plaats voor zeker twee personen, dus met vriendinnen kan ik lekker toeren. We zijn nu ruim een jaar in Italie, en we gaan niet meer terug. We hebben een aardige vriendenkring opgebouwd, échte vrienden dan, he. Er vallen er echt wel een paar af. Dat is in nederland natuurlijk ook zo, op een gegeven moment komt de ware aard naar boven, net op tijd….En het is goed zo, ik hecht veel waarde aan het geaccepteerd worden in het dorp, en ik moet zeggen dat het aardig lukt. Komt ook door mijn cursus én natuurlijk onze Italiaanse lessen. Mijn moeder gaat morgen weer naar haar eigen huisje in nederland, we brengen haar naar Milaan en morgen avond is ze weer thuis. We zullen haar missen, maar ze komt snel weer terug……Nog even over het huizenbeheer. De mensen hebben ons zelf benadert, en we vinden het erg leuk om te doen. Het is serieus werk, verantwoordelijk ook en dat kunnen we wel aan. Nu nog mijn pedicure werkzaamheden van de grond krijgen en we gaan hardwerkend de winter door.De winkels liggen al vol met kerstspullen, de ‘panatone’ is al door ons verslonden, kortom, de sint komt hier niet. Kerst wordt hier heel overdreven gevierd, met veel ‘over de top’ versieringen. Ik vind dat heel mooi, al die gekleurde lichtjes.Iedereen een mooie herfst……tot de volgende keer