Iets ergers dan een referendum aanvragen in Nieuwegein bestaat niet, althans dat E-mailde raadslid Véroon van den Heuvel ons. Zei zegt:
Alsof er een oorlogsverklaring bij de balie is afgegeven wordt de voltallige gemeente, gedurende een aantal weken in staat van paraatheid gebracht. De politieke partijen hebben het hard te halen, en roepen op hallucinante wijze hun burgemeester aan die, helaas ver weg, in Rundu zit bij de kookpotten en hen in deze bittere en verwerpelijke strijd alleen laat. Een strijd tegen de boer en zijn bedrog. Maar ook een strijd over het patent op het referendum waar blijkbaar ook een gebruiksaanwijzing bij hoort.
Na de nacht van Schmelzer zijn roerige jaren ontstaan en is er in de politiek veel bedacht over alles wat anders moest. Maar om nou te zeggen dat dit ergens of enigszins is beklijft. Neem nou een referendum in Nieuwegein. Daar wordt de uitslag van een referendumverzoek opgevoerd als een Kafkaiaans treurspel in twee delen; ‘voor en na de schorsing’. Waarom er een schorsing is en een tweede zitting weet zelfs het centraal stembureau in oorlogstijd niet. Behalve de ‘boer’ blijkt niemand de gebruiksaanwijzingen te kennen. Dit zet kwaad bloed bij de leden van het centraal stembureau die zeggen dat de opvoering die zij hier geven geld kost en daarom niet lang meer mag duren. De boer en zijn bedrog moet maar eens opstappen. De voorstelling is immers al afgelopen, de oorlog is voorbij en de burgemeester is weer thuis.
