Commissie SOC en Raad worden buiten spel gezet

Wat op woensdag 5 maart bij de behandeling van het plan van aanpak Armoedebestrijding in  de Commissie Sociale Omgeving en Cultuur (SOC) van de Raad van Nieuwegein heeft plaatsgevonden, tart de basis van de democratie. Een kaderstuk met beslispunten en te bereiken resultaten(indicatoren), dat door de gemeenteraad dient te worden vastgesteld, wordt de Raad onthouden. De wethouder vond dit niet nodig, en de “onafhankelijke voorzitter” liet zelfs niet toe (op mijn aandringen) dat de commissie over de vraag of de nota wel/niet moet worden doorgeleid naar de Raad, een uitspraak deed. Dit is despotisch en strijdig met gangbare democratische normen. De Commissie wordt (wederom) buitenspel gezet !  Het plan van aanpak “Armoedebestrijding in Nieuwegein” kan op een aantal punten worden verbeterd: geen abstracte resultaten als transparantie, waarborg, wenselijkheid, maar meetbare effecten, en één noodfonds i.p.v. twee. Maar omdat ook GroenLinks en een groot aantal maatschappelijke organisaties waaronder het Platform Armoedebestrijding Nieuwegein  in een voortraject hebben meegedacht, kent de nota veel goede punten.  Armoede (Nieuwegein kent dit ook), is onrecht, vinden mensenrechtenorganisaties. Daar moet je goede en zorgvuldige besluiten over nemen. Dit is de reden waarom mijn fractie de nota grondig heeft bestudeerd. En ik vind dat de gemeenteraad van Nieuwegein de nota moet vaststellen. Armoede is niet een zaak van het college alleen, maar ook van alle politieke partijen in de Raad. En de procedure is als volgt: het is de Raad die indicatoren (resultaten) benoemt en vaststelt, het is de Raad die het algemene verhaal (= kaders) goedkeurt. De in de Commissie SOC op woensdag 5 maart behandelde nota, moet naar de Raad, vindt mijn fractie. Want: op pagina 6 staat: “Het plan … biedt een integraal kader voor armoedebestrijding”.En bovendien worden indicatoren benoemd. Doorgeleiden naar de Raad keurde de wethouder dus af. En tot grote verbijstering vond de voorzitter, die onafhankelijk dient te zijn,  het niet nodig dat de Commissie hier een uitspraak over deed. Het lijkt er dus op dat niet de commissie, maar de voorzitter de orde van de vergadering bepaalt. Als dit zo is, is het binnenkort gedaan met de democratische besluitvorming. En is de Raad (en óók de commis-sie !) alleen goed als applausmachine, dankbetuigingsinstrument, figurant en conformist.Manuel Sewgobind – fractievoorzitter GroenLinks