De Nieuwegeinse Willeke Stadtman (1950) is onlangs een tweede leven begonnen als schrijfster. Is echtgenote en moeder van drie kinderen. Heeft inmiddels drie kleinzoons, een kleindochter (Eloisa), een hond (een Roemeense kliko) en een kleinhond (de hond van haar dochter). Vierendertig jaar was Willeke werkzaam in de gezondheidszorg, aanvankelijk als arts, later als bestuurder met name in de ouderenzorg. In 2011 is zij gestopt met werken, precies zoals zij zich had voorgenomen. Al een tijdje heeft Willeke haar eigen column op De Digitale Stad Nieuwegein. Deze zijn ook in boekvorm uitgebracht met de titel: ‘Hopeloos maar niet ernstig’ (ISBN: 978-90-484-3583-6) en verkrijgbaar bij de Bruna op het Muntplein.
Willeke: ‘In de hoek van de KPN winkel op Cityplaza zat een oudere vrouw met een vaalgrijs permanentje op een groen plastic bankje – met zo’n ‘let maar niet op mij’ gezicht. Ze haalde haar schouders op en wees vermoeid naar haar echtgenoot die zich in het gezelschap van een zoon ‘die er wél verstand van had’ een smartphone liet aansmeren door een wizzkid met een buitengewoon scherp Ronaldo-kapsel en een net-niet baard.’
‘Ik ging naast haar zitten, de uitrusting van de winkel voorzag verder uitsluitend in volgestouwde stamtafels, waar je -al dan niet achteloos- met een arm op kunt leunen.’ Klik hier om de column ‘KPN winkel’ te lezen.
