De nieuwe wethouders werden verleden week woensdag dan eindelijk verkozen. Drie heren en vooral een dame, de enige trouwens die de volledige raad achter zich vond. Zo’n verkiezing geeft de raad de mogelijkheid om op onderkoelde wijze hun gevoelens duidelijk te maken. Zo kreeg de nieuwe D 66 wethouder, Hans Reusch veel minder dan de 32 stemmen die aanwezig waren. Die andere stemmen gingen naar mevr. Meesse en de heer Snoeren. Ook bij de VVD wethouder werd er verdeeld gestemd. Niets ernstigs overigens, alle wethouders haalde een duidelijke meerderheid. En dat bij de PvdA de heer Adriani ook 5 stemmen kreeg moeten we maar zien als koddig ongenoegen richting wethouder Lubbinge die de meest ervaren man is van het hele team.Daarnaast lag er het Collegakkoord voor elk raadslid. Netjes ingebonden, vlot geschreven, en vol goede bedoelingen. De raad gaat er in juni over debatteren. Veel valt er niet over te zeggen. Het zijn voornemens. Het borduurt verder op de is-situatie en verwacht niet van de nieuwelingen in dit nog onervaren college, dat ze nu al weten welke plannen onuitvoerbaar zijn of veel meer tijd en geld nodig hebben om uitvoerbaar te worden. In die raadsvergadering zullen de collegepartijen daar ook niet op in gaan. Ze zijn met D66 erbij juist tot elkaar gekomen om bovengenoemde discussie te vermijden.Toch mogen er hier al een paar zaken aangekaart worden. Ten eerste gaat dit akkoord niet in op enig principe of plan hoe er nu bezuinigd moet gaan worden. Dat is heel jammer want de bekendmaking van die principes zou eindelijk een stuk concrete discussie op kunnen leveren. Nu blijft het afwachten.Eén principe is er wel duidelijk gemaakt We hebben weer een collegiaal college. Waar dat was toen wethouder Johan van Everdingen opeens alleen schuldig bleek te zijn voor te brede paden en te grote uitgaven, weet ik niet. Maar al die collegialiteit is wat mij betreft een doekje voor allerlei bloeden. Immers al doende kan er niemand succes claimen en mislukkingen kunnen toch nog steeds in de schoenen van één persoon geschoven worden.Die collegialiteit moet ook blijken uit het feit dat er veel deelverantwoordelijkheid is Allerlei plannen worden door twee wethouders getrokken. De VSP heeft daar al eerder stevige vraagtekens bij gezet. Operationeel moet je namelijk altijd twee wethouders bij elkaar hebben voor elke beslissing en dan moeten ze het nog met elkaar eens zijn ook. Dat werkt niet gemakkelijk en kan tot tijdverspilling leiden. Maar het ergste is dat niemand echt honderd procent verantwoordelijk is en dan tot het uiterste gaat om zijn of haar ding geregeld te krijgen. De vorige periode leverde vele zaken op die niet af zijn.Er staat nog een weeffout in het hoofdstuk. Samenwerken. “Projectwethouderschap heeft het primaat boven het vakwethouderschap.” Dat is nu juist mijn zorg. In wezen zijn gemeentes procesorganisaties. Paspoorten, rijbewijzen, bouwvergunningen, welzijn en stadsonderhoud leveren. Lopende wetten en zaken goed uitvoeren. De regels controleren, een goede boekhouding en gedegen financieel beleid uitvoeren. Projecten zijn tijdelijke activiteit die tot doel hebben de bestaande processen te verbeteren of nieuwe zaken in te voeren. Het is de bedoeling die nieuwigheid zo snel mogelijk in de processen te integreren, zodat ze op de gebruikelijk manier mee kunnen lopen met alle andere zaken die de gemeente uitvoert. En dat zijn er heel veel. Daar heb je vakwethouders voor nodig die van de hoed en de rand weten of dat snel leren. Die werken dan met deskundige ambtenaren en al doende heeft de gemeente met haar berg kennis en ervaring ook de capaciteit om nieuwe zaken op te starten.Nu gaan we projectwethouder spelen en huren daar een aantal deskundigen van buiten voor in. Dat kan ook niet anders want we kennen, overdreven gesteld, onze vakmensen niet. Wij weten dat gebruik van deskundigheid van buiten duur is, en ook veroorzaakt dat we de deskundigheid van binnen onvoldoende ontwikkelen. Wij denken ook dat die DNA, die Nieuwegeinse Aanpak, in dit verhaal ook niet veel gaat opleveren. De hiërarchie is onderuit gehaald. De goede ambtenaren lopen misschien weg. De wethouders doen projecten en de slag van beleid naar goede uitvoering zal wel een gedeelde verantwoordelijkheid zijn. Hoe je dan moet bezuinigen is een raadsel. U begrijpt het al, we hebben een paar zorgen. Lees verder →

Een recente uitwisseling van gedachten over geheimhouding tussen de heer de VOS en ondergetekende leverde in ieder geval het goede initiatief van GroenLinks op om eens over geheimhouding te praten. Dat lijkt ook de VSP heel hard nodig. Nu staat het onderwerp voor de tweede keer achteraan op de agenda van de commissie ABZ en zo te zien blijft het daar nog wel een poosje en komt het voor het einde van het jaar nog wel een keer aan de beurt.

Geheime stukken staan op geel papier voor raadsleden en daaruit mag dus niet worden geciteerd in het openbaar! Door het College trouwens ook niet. Niemand weet wanneer en waarom iets geheim wordt. De laatste weken zien we trouwens een bijzonder vreemd fenomeen. Allerlei geheimen staan open en bloot in de krant. Nu was het al tijden onduidelijk hoe geheimen het gele papier verlaten om niet meer geheim te zijn. Zo waren er bijvoorbeeld de kosten voor de ontwikkeling van binnenstad. Al jaren op geel papier! Op een dag krijgen we dan de resultaatrekening van 2003 en opeens staat er het bedrag van de uitgaven voor plannen en ontwikkelingen voor de binnenstad. Zomaar niet meer geheim! En zomaar op dinsdag 18 mei in het UN, € 14 miljoen. Hogere autoriteiten, in dit geval die van de verplichtingen wat betreft het rapporteren van resultaten, kunnen dus geheimhouding zo maar verbreken. En dan komt de vraag waarom was het geheim? Het college beantwoordt deze vraag niet maar in het persbericht over de jaarrekening 2003 staat koeltjes dat er in de afgelopen 10 jaar 14,5 miljoen geïnvesteerd is in de planvorming van de binnenstad. Tegelijkertijd vertellen ze er ook maar bij dat dat geld niet meer terug verdiend kan worden. Het wordt dus afgeboekt en gezien als het eerste deel van de investeringen van de gereserveerde 45 miljoen euro in het nieuwe stadshart. Opeens openheid alom in lijn met wethouder van Linge die op de VVD – site schrijft dat transparantie van groot belang is in het openbaar bestuur en in de politiek.

Maar de VSP vraagt zich af hoe die bedragen, immers het totaal van tien jaar uitgaven, in de afgelopen negen jaar dus verwerkt zijn in de jaarrekeningen, dat wil zeggen misschien vindbaar voor experts maar in lijn met de geheimhouding voor normale burgers en helaas ook de politici onvindbaar! Negen jaar lang heeft men dus de echte resultaten versluierd. Er is dus nog meer geheim dan op geel papier en dat vinden wij buitengewoon bedrieglijk. Zo herhaalt wethouder Monrooy weer de vergissing van de Binnenstad. Ooit ging die de burger niets kosten. Later bleek het een onhandige uitspraak. Nu zien we in het begin van de vorige week dezelfde wethouder een geruststellend zegje doen en beloven dat de gemeentelijke belastingen niet omhoog gaan. Maar drie dagen daarna horen we hem en de burgemeester over grote problemen praten, de plaatselijke belastingen moeten nu ineens zwaar omhoog want het Rijk geeft de Gemeenten ineens minder geld.. Alsof het College dat al niet veel langer kon weten. Dat is ook een vorm van geheimhouding. Hoe vertel ik de dingen die we al lang weten nu wel of niet aan de burgers. En wanneer het dan niet anders meer kan kent de openheid van B&W geen grenzen meer. Inclusief de aankondiging van hogere gemeentelijke belastingen en een verdere greep uit de reserves en het College wast verder de handen in onschuld.

Geheimhouding vermoordt de democratie en maakt de burgers onzeker. Wat zij lezen zint hen niet maar veel meer zorgen maken zij zich over wat ze niet lezen. Hoe kan het misgaan met de verkeersdrempels. Waarom moet het Klooster opnieuw door een procedure. Waarom duurt het zo lang totdat er inderdaad bij de coffeeshops wat gedaan wordt. Hoe komt het dat die onderhandelingen met Corio zo lang duren en dat we niets horen behalve een maximum verlies van € 45 miljoen euro en is het waar dat het grondbedrijf dan voldoende reserves heeft. Weet u zeker dat dat verlies echt niet groter wordt dan € 45 miljoen en wat doen we als het toch meer wordt. Wat deden we overigens van de rente van die reserves en welke uitgaven kunnen nu dus niet meer gedaan worden. Hebben al die problemen eigenlijk niet alleen maar te maken met die binnenstad en waarom gaat dat College daar mee door of dat hun leven er vanaf hangt? Wie heeft hier voordeel, aanzien of prestige of wat dan ook te winnen? En waarom doen de grootste partijen, CDA en VVD niets en laat ze het maar aanmodderen. Allemaal geheime zaken waar een dag een antwoord op komt. Maar bij dit College niet eerder dan na de komende verkiezingen! Want dingen uit de doeken doen is niet hun sterkste kant!

Ondertussen zijn wij benieuwd naar de commentaren van de collegepartijen op de jaarrekening en de voorjaarsnota. Zouden ze eindelijk wakker worden? Hoe verklaren zij geloofwaardig alle aanslagen op de portemonnee van de burger? De VSP is klaar wakker en vindt wat er gebeurt heel gevaarlijk. Stellen dat het jaarverslag de gemeenteraad en de burgers inzicht geeft in de financiële situatie van Nieuwegein terwijl dat jaren lang niet gebeurd is, vinden wij buitengewoon misplaatst. En natuurlijk zal er gesteld worden dat alles te maken heeft met nieuwe verslaggevingregels.

Maar de VSP wil meer duidelijkheid. Wij willen zien wat het Nieuwegeinse beleid kost en hoe geld is uitgegeven. Niet meer en niet minder. Wij vinden de huidige reportages onoverzichtelijk, onduidelijk en daardoor tenslotte nietszeggend. Wij betreuren dan ook dat een motie zoals die verleden jaar door de VSP is ingediend over eenvoudiger rapporteren afgestemd werd door de meerderheid in de gemeenteraad.

Maar ja, overzichtelijk betekent geen geheimen meer! Kennelijk vinden de collegepartijen dat een ondragelijk risico. Hoeveel politici in de raad zijn het eigenlijk eens met de wens naar transparantie van de heer van Linge? Lees verder →