Vraagt u zich wel eens af wat dat nu weer voor een wilde plant of onkruid is, in de tuin of de berm of ergens tussen het gras in het park in Nieuwegein? Of wat dat voor een paddenstoel is? Of wat daar nu weer kruipt of vliegt, soms zelfs in huis?

De Nieuwegeinse natuurliefhebber Udo Tenge beschrijft iedere week een plantje, zwammetje of beestje dat u ergens kunt tegenkomen. Ook heeft hij een eigen website. Vraagt u zich wel eens af wat dat nu weer voor een wilde plant of onkruid is, in de tuin of de berm of ergens tussen het gras in het park in Nieuwegein? Of wat dat voor een paddenstoel is? Of wat daar nu weer kruipt of vliegt, soms zelfs in huis?

‘Weer een verhaaltje over ‘de plantjes’ van Nieuwegein. Deze keer over struiken die hier thuishoren’ aldus Udo Tenge.

Udo: ‘Voordat Nieuwegein werd “opgericht” waren er nogal wat plekken waar inheemse struiken een plek hadden en het landschap opfleurden in hun bloeitijd. En ook toen hier plantsoenen en parken verschenen werden daarin meerdere soorten inheemse struiken in “de bosjes” aangeplant.’

‘De meeste inheemse struiken hebben, net als alle wilde struiken elders in de wereld, hun voor- en nadelen. Fraaie bloeiwijzen en/of vruchten. Stekels, bijvoorbeeld. En omvang. En giftige bessen, of heel zure, maar ook echt heerlijk zoete of zuurzoete, of mooi om te zien maar niet echt lekker.’

‘Ik zou haast de noten vergeten, hoewel de hazelaar eigenlijk geen struik is maar een bundel stammen. Sommige struiken of bomen groeien uit tot meerdere planten vanuit hun wortels, en de meeste doen het op hun best als ze vrijstaand in de zon kunnen ontwikkelen terwijl er enkele, zoals hulst, de “halfschaduw” prefereren.’

‘In veel Nieuwegeinse tuinen en tuintjes staan struiken. Veelal in combinatie met een sortering aan bloeiende een- of meerjarige planten. Die struiken zijn nogal eens dwergvormen of kleine soorten. Het onderhoud aan die struiken bestaat vooral uit snoeien, ze geven eigenlijk niet zo gek veel werk, het is maar wat je er van maakt. Er zijn ook tuinen met alleen maar (enkele) struiken of struikjes, dat zijn nogal eens stenen tuinen, al of niet vol attributen als een grote barbecue-toestand, fietsenstalling, minstens 3 grote kliko’s waarmee je van een tuin een opslagplaats maakt voor spullen die je niet in huis en schuur kwijt kan. Daar gebruiken sommigen zelfs hun voortuin voor.’

‘Inheemse struiken vindt je tegenwoordig nog steeds in sommige plantsoenen. Vaak zijn die er niet in geplant maar ïngewaaid, en worden op hun specifieke plekjes geduld en gesnoeid, vanwege hun schoonheid neem ik aan.’

‘In vroegere jaren werden er veel inheemse struiken aangeplant in plantsoenen en perken, die echter zeer groot en dicht werden en daarmee plantsoenen en parken van een haagdichte vegetatie voorzagen. Niettemin staan daar nog steeds heel wat inheemse struiken, vooral de rode kornoelje die eigenlijk helemaal niet zo fraai is. Wel fraai is de prachtige vroegbloeier gele kornoelje, waarvan de meeste planten om onbekende redenen vrijwel overal “van gemeentewege” verwijderd zijn.’

‘Ik zou graag alle mooie inheemse struiken in Nieuwegein, te groot voor een tuin, op de foto bij dit stukje tekst voegen, maar dan komen we op het pasfotoformaat en dat wordt nauwelijks herkenbaar. Daarom deze kanjers, samengeperst op één plaatje.’