Het nieuwe jaar is beroerd begonnen. Traditiegetrouw dansen echtgenoot T. en ik het prille jaar in op de klanken van Zij gelooft in mij. Met een harde droge tik hield de versterker het om drie minuten over twaalf voor gezien. We wonnen 0,00 euro (fijn, die cijfers achter de komma) in de Oudejaarsloterij, 500 meter van ons huis viel een Kanjerprijs van 1 miljoen euro en de poes kwam na drie dagen hinkend binnen, linker achterpootje beetje stuk.
Op zondag 4 januari kletterde er spontaan een schilderij van Sjef Jacobs van de muur met medeneming van de bedrading van de verlichting, compleet met ontmanteling van twee lampjes, en bij de Mediamarkt hadden ze die lampjes niet. ‘Komen vermoedelijk dit jaar nog wel een keer binnen.’
Dinsdag 6 januari stond ik bijna een half uur te kleumen bij de tramhalte (stroomstoring) en nog diezelfde dag zakte echtgenoot T. door zijn bureaustoel. Binnenkort komt iemand de onderdelen aan elkaar lassen.
Aan al die goedbedoelde wensen heb je dus niets. Al vond ik die van GroenLinks op het poëtische af: ‘GroenLinks wenst u: Groene handen voor de tuin, dieren en planten, beschermende handen voor alles kwetsbaar, werkende handen voor baan en bedrijf, gezamenlijke handen voor een groen en sociaal 2015.’ Taalkundig schuurt het hier en daar, maar dat heb je nu eenmaal met poëzie.
Deed GroenLinks het dit keer met ‘handen’, de VVD kwam weer eens met hun aloude stokpaardje: ‘De VVD wenst de inwoners voor 2015 een jaar van vrijheid. Vrijheid in gezondheid, vrijheid van zorgen en vrijheid om te zijn wie je bent.’ Kan de heer Gadella misschien een keer voordoen hoe dat er uitziet: vrijheid in gezondheid?
De Verenigde Seniorenpartij houdt het praktisch en concreet: ‘De VSP wenst alle Nieuwegeiners gezondheid en een aantrekkende economie. Dan komt voor 2015 plezier om mee te doen in onze fijne stad vanzelf in orde.’
Stadspartij Núwegein ging los met de letter V. ‘Wij wensen u met hart en daad een Vredig, Veilig, Vitaal, Vrolijk en liefdeVol 2015 toe. Veel gedaan en nog Veel te doen.’ Vond ik heel leuk geVonden.
En dan hadden we de Nieuwjaarsreceptie van de Gemeente Nieuwegein nog voor de boeg. In theater de Kom. Burgemeester Backhuijs nam persoonlijk minstens een derde van het hele zaalprogramma voor zijn rekening. Bij een voorleeswedstrijd was hij zonder meer door het ijs gezakt, maar het publiek luisterde ademloos en met veel geduld naar zijn doorwrochte nieuwjaarstoespraak. Misschien voortaan toch eerst een keertje oefenen voor de spiegel. Overigens had hij er een terechte klapper tussen zitten: schade aan het begin van een nieuw jaar is niet normaal. Helemaal eens: de poepbak voor honden in het parkje was ontploft. En niet vanzelf.
Maar hij kreeg de handen pas goed op elkaar toen hij de microfoon greep en met de zanger van de Indigo band een lied zong over Nieuwegein. Daar wil ik het graag bij laten. Ik hoef niet overal een mening over te hebben.
Ontdek meer van De Digitale Stad Nieuwegein
Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.