Pispaal

De mevrouw sprong van me weg – de paniek duidelijk op haar gezicht – toen ik met een schreeuw op haar afkwam. Ze dacht vast dat ik zojuist was ontsnapt uit een gesloten inrichting. Vertwijfeld keek ze om zich heen op zoek naar de mannen met de witte jassen, die me hopelijk weer zouden oppakken en veilig afvoeren. Althans, zo moet het haar geleken hebben.Toen mijn hondje nog maar een hummel was en hij net van zijn grote vriend had geleerd dat een beetje man tegen lantaarnpalen en bomen plast, deed hij dat dapper na. Wankelend op drie pootjes en af en toe omvallend, want paalpissen voor volwassenen vergt wat oefening. In het begin kon hij nog niet zo goed het onderscheid maken tussen lantaarn- en andere pispalen. Zo heeft hij eens bij een vriendin in huis tegen de deurpost geplast. Die vriendin heeft zelf honden en is dus wel wat gewend. Met een poetsdoek en dweil hadden we het snel weer schoon. Een enkele keer verwarde mijn pup het been van een mens met een boomstam of lantaarnpaal. Hij snuffelde dan eens of de plek aan de criteria voldeed van een paalpissende reu. Zo ja, dan ging het pootje omhoog en kreeg het been een plasje cadeau. De ontvangers van dit ongevraagde cadeau waren gelukkig ook hondenbaasjes en nooit boos. Met een sorry en een lach konden we dit steeds oplossen en gauw weer vergeten. Ik zorgde natuurlijk wel dat mijn opgroeiende hondje leerde dat hij mensen niet met lantaarnpalen mocht verwarren en was alert op indicaties in die richting. Op een morgen zag ik mijn hondje met grote interesse snuffelen aan het been van een mevrouw, die in gedachten verzonken haar hond een plasje liet doen. Zij had niet in de gaten wat er te gebeuren stond, maar ik wist direct wat mijn kleine van plan was. Met een ‘néé’ sprong ik op hem af om hem te verhinderen de mevrouw te bewateren. De mevrouw hoorde en zag me op haar afkomen, en sprong met hond en al in de lucht. Ik wees naar mijn hond, die ze toen pas opmerkte, en legde de situatie uit. Ze begreep het direct. De mannen met de witte jassen bleken niet nodig te zijn, het was alleen maar iemand die haar wilde behoeden met een beplaste schoen naar huis te gaan. Na bijgekomen te zijn van de schrik, kon ze de humor van het geval inzien. Mijn hondje begreep de boodschap ook, het was de laatste keer dat hij iemand als pispaal heeft gebruikt.