Over de Quick Scan en de kunst van het communiceren

Woensdag 16 april vond de extra raadsvergadering plaats. Onder de voortreffelijke leiding van de heer Martin Monrooy werd er over het algemeen vredig gedebatteerd. Niet dat men naar elkaar luisterde… Vooral de PvdA lijkt van een andere planeet te komen: “De vergadering is volledig onnodig. Alles is in orde en wat in het rapport staat is eigenlijk door de wethouder al aangegeven.” Het CDA reageerde veel genuanceerder en vond in feite het gegeven dat maar liefst tien raadsleden om deze vergadering gevraagd hebben, op zich al voldoende aanleiding om een serieuze inbreng te leveren. Ook wethouder Lubbinge deed dat en had daar uiteindelijk meer dan veertig minuten voor nodig; wat op zich het initiatief van de oppositie recht deed.Eens werden oppositie – minus D66 – en coalitie het natuurlijk niet. En de motie van treurnis aan het adres van het college werd dus afgeserveerd. Dat was te verwachten. Het punt was echter duidelijk: zo willen we het als raad niet meer zien gebeuren. En in feite stemde de wethouder in besmuikte termen in met het feit dat de brief van het college niet “comme il faut” was en dat het bij de doorleespost leggen van dit belangrijke stuk – de Quick Scan – anders had gemoeten. Waarna de wethouder omstandig uitlegde dat het probleem niet zo groot is als men denkt. Ondanks dat kondigde hij toch maar even een vijftal maatregelen aan om de situatie te verbeteren. Het antwoord op de vraag: waarom al deze nuttige initiatieven dan al niet veel eerder gelanceerd waren, bleef hij schuldig…Voor politici is de situatie overigens gecompliceerder dan menigeen denkt. Onder het dualisme is het college vooral gehouden het beleid van de raad uit te voeren. Het doet dit door sturing te geven aan de gemeentelijke organisatie. Deze rapporteert echter direct aan de gemeentesecretaris.Het college heeft puur operationeel met de ambtenaren hoogstens een “dotted line” relatie, waarmee het “wat gaan we doen?” geregeld kan worden. Het “hoe dat gebeurt” is in feite de verantwoordelijkheid van het college niet. In die situatie hangt heel veel af van de competentie en de ervaring van zowel de wethouders als de gemeentesecretaris en, wat op afstand, die van de burgemeester.De bijzondere raadsvergadering ging over de situatie waar duidelijk werd dat de problemen rondom de binnenstad politiek gezien wel afgetimmerd zijn, maar dat er operationeel grote fouten en/of nalatigheden veroorzaakt zijn. Zodra je in een politieke vergadering de politieke bestuurders daarop aanspreekt zitten deze in een spagaat. Enerzijds zijn zij in belangrijke mate mede verantwoordelijk voor de ontstane situatie. Anderzijds kunnen zij niet veel meer dan politieke oplossingen aandragen – en dat waren die voorgestelde maatregelen – die hopelijk deze keer wel volgens de regels der kunst uitgevoerd zullen worden.Dat er nog een berg problemen geruimd moet worden, is voor de politiek wel duidelijk. Oók bij de collegepartijen én ondanks het feit dat ze de motie van treurnis niet aannamen. Al met al is er toch iets goeds uit deze situatie voortgekomen. Nu kijken of de wethouders alles echt boven water krijgen. Het wachten is op het volgende Metrum rapport…