Net niet

Dit jaar is weer zo’n jaar. Niets is wat het lijkt te zijn. Aanstaande zaterdag vieren we massaal Koninginnedag. Ik kan er maar slecht aan wennen. Zaterdag is het 29 april, het begin van de meivakantie. De Koningin is helemaal niet jarig op 29 april. Ook niet op 30 april, de verjaardag van Juliana en dan vieren we dat de Koningin jarig is. Wat mij betreft overheerst voorlopig het echte vakantiegevoel, maar dat kan natuurlijk ook komen omdat ik eigenlijk niet echt veel heb met het Koninklijk Huis.In Engeland is Elizabeth bezig om nieuwe records te breken en haar zoon te overleven als Koningin. De beide dames schijnen elkaar goed te kennen en regelmatig contact te hebben met elkaar. Wij gewone stervelingen weten daar het fijne niet van, want we mogen wel kijken, juichen en Koninginnedag vieren, maar hebben kennelijk geen recht om te weten wat er zich allemaal afspeelt achter de schermen. Het feit dat paleis Soestdijk nu opengesteld wordt voor ons, verandert daar niks aan. Rondleidingen onder begeleiding met gepaste eerbied.Dit soort simpele zaken kunnen mij bij tijd en wijle behoorlijk opwinden. Het is een poppenkastvoorstelling. Wij spelen het spelletje braaf mee zonder ooit de echt kritische vragen te stellen die gesteld moeten worden. Een staatshoofd schijn je nodig te hebben omdat er andere staatshoofden zijn die op gezette tijden graag een bezoekje komen brengen. Het brengt ons in geen enkel opzicht een stap verder. Ambtenaren en diplomaten doen meer en betere zaken met het buitenland dan het Koninklijk Huis. Laten we in dat opzicht ook vooral de zakenmensen niet vergeten. De touwtjes in de wereld worden bediend door een voor mij schimmige en selecte club.In de kunst zijn dit soort patronen ook herkenbaar. In het Rembrandt-jaar buigt de bijna voltallige kunstwereld zich over de echtheid van een aantal schilderijen van Rembrandt. Dat is waanzinnig belangrijk voor die kunstwereld, want het gaat per slot van rekening niet over pepernoten. Een echte Rembrandt is meer waard dan de jackpot in de staatsloterij, bij een schilderij van een leerling is dat nog maar de vraag. Je zult je zuur verdiende centen maar uitgegeven hebben aan een schilderij dat opeens nog maar een fractie waard blijkt te zijn van wat jij ervoor betaald hebt.Als je op een meer betaalbaar vlak iets wilt aanschaffen dat lijkt op iets dat het niet is, zijn er tegenwoordig volop mogelijkheden. Je kunt een kunstenaar overhalen een echte vervalsing te maken voor je, maar je kunt ook een kopie van een meesterwerk laten maken in Thailand of ergens anders in het Verre Oosten. Een Nachtwacht die past in je huiskamer is daar een fluitje van een cent en je hebt het snel en betaalbaar in huis. Gevoelsmatig schaf je zoiets natuurlijk niet aan als belegging, maar gewoon omdat je een echte Rolex niet kunt betalen.Slechte beleggingen zijn natuurlijk niet van vandaag of gisteren. Al tweehonderd jaar geleden kwamen mensen in de goot terecht omdat ze zich verslikt hadden in mooie verhalen over goudmijnen die niet bleken te bestaan. Altijd weer zijn er mensen die op een gehaaide manier gebruik weten te maken van de onnozelheid van mensen die beter zouden moeten weten.Als iets lijkt op iets dat het zou kunnen zijn…is het dat meestal net niet.Afrodite

Wees betrokken. Reageer en geef een reactie op bovenstaand artikel!

Onze adverteerders maken pen.nl mogelijk