In Nieuwegein wonen veel inwoners die soms een pet dragen en soms meerdere petten. Soms is het een man, soms is het een vrouw of… is de inzender genderneutraal. Eén ding hebben ze altijd gemeen: ze houden van Nieuwegein en wonen graag in Nieuwegein. Deze keer: ‘Op bezoek tijdens Yalda ……… Winterwende.’

‘Elke vrijdag lees ik trouw De Digitale Nieuwegeiner. Deze week kruip ik graag in de rol van Jantine met de Pet, want sommige avonden verdienen een plek op papier, of op het scherm’, aldus Jantine met de Pet deze week.

Jantine: Ik ging mee op uitnodiging van een taalmaatje, iemand met wie je in Nieuwegein regelmatig afspreekt om samen Nederlands te oefenen, gewoon via gesprekken, soms met wat lees of schrijfwerk erbij. Ik wist niet alles van Yalda, maar ik wist wel dit, als mensen je uitnodigen om mee te kijken in hun traditie, dan zeg je ja. En ik ben blij dat ik dat deed.

Langste nacht, feest van licht
Yalda is het feest dat Iraniërs vieren tijdens de langste nacht van het jaar, rond de winterzonnewende. Familie en vrienden komen samen, eten, praten, luisteren naar muziek en dragen poëzie voor. Het is een oude traditie, bedoeld om het donker samen door te komen, met licht, aandacht en warmte.

Yalda in Buurthuis Rijnhuizen
In Buurthuis Rijnhuizen organiseerde initiatiefnemer Mahsjid Djalinoes van Stichting Dorna, op 20 december jl. deze ceremonie. Het voelde niet als een programma dat even werd afgedraaid, maar als een avond die klopt, rustig, open en gastvrij.

Stichting Dorna biedt ontmoeting en samenkomst voor mensen met een, meestal, niet westerse migratieachtergrond. Op vrijdagmiddagen komen zij samen in Buurthuis De Componist aan de Diepenbrocklaan in de wijk Zuilenstein voor diverse activiteiten. Dorna betekent kraanvogel en symboliseert vrijheid. Die betekenis past precies bij wat ik zag, een plek waar mensen elkaar vinden, zonder drempels.

Op de foto: Het Yalda buffet in Buurthuis Rijnhuizen, granaatappel en meloen als traditionele afsluiter van de langste nacht.

Het buffet zegt alles
Als je één beeld zoekt dat de sfeer vangt, dan is het het buffet. Een prachtig Yalda buffet met onder meer granaatappel en meloen, met zorg opgemaakt. Niet even snel wat schalen neerzetten, maar aandacht op tafel. Het soort tafel waar je vanzelf bij aanschuift, ook als je niemand kent.

Muziek, poëzie en dans
Avina, van oorsprong Nederlandse, omlijstte de avond met liederen in het Farsi. Zij werd begeleid door de uit Iran afkomstige Kaveh Ganji op klassieke gitaar. Ook werd Perzische poëzie voorgedragen. Zelfs als je niet elk woord verstaat, voel je de toon en de betekenis.

Er werd gedanst. Niet omdat het moest, maar omdat het zo liep. Als afsluiter werd, naar traditioneel gebruik, meloen met granaatappel gepresenteerd.

Wat ik meenam?
Wat mij bijbleef was verbondenheid. Het was prachtig om deze niet westerse ceremonie van zo dichtbij mee te maken. En het maakte iets duidelijk, dit soort avonden zijn geen extraatje, ze zijn precies wat een stad nodig heeft als je wilt dat mensen zich thuis voelen.

Jantine met de Pet

Jouw bijdrage
Heb je ook een pet of meerdere petten of helemaal geen pet op, maar zit je wel iets dwars of wil je je ongenoegen óf genoegen delen met onze lezers? Dat kan! Stuur je verhaal naar onze redactie en Jan of Jantine of… gaat ermee aan de slag. Wij spreken algehele anonimiteit af, daar is deze rubriek voor. Gegarandeerd!