In Nieuwegein wonen veel inwoners die soms een pet dragen en soms meerdere petten. Soms is het een man, soms is het een vrouw of ………… is de inzender genderneutraal. Eén ding hebben ze altijd gemeen: ze houden van Nieuwegein en wonen graag in Nieuwegein. Deze keer een wat oudere pet die onze redactie schreef.
Wij zijn zeventigers. Mijn echtgenote en ik. En hoewel mijn echtgenote nog herstellende is van een vervelende ziekte, neenee geen Corona, zijn wij beiden best vitaal. Om vitaal te blíjven wandelen we elke dag een uur. Veelal dezelfde route. Een rustige route. Om ons immuun systeem op orde te houden. Om dankzij de zon extra vitamine D op te doen.
Ter voorbereiding op ons verkeersexamen, leerden we lang geleden dat je bij gebrek aan een stoep aan de linkerkant van de weg wandelt. Dan zien we naderend verkeer aankomen en kunnen daarop anticiperen. Veel wandelaars (en ook joggers) doen dat eveneens. Het voordeel daarvan is ook dat we vrijwel altijd anderhalve meter van tegemoetkomende wandelaars verwijderd blijven. Helaas zijn er wandelaars of joggers die niet hebben opgelet bij de verkeerslessen, er gewoon niet bij nadenken óf die het niet interesseert. Zij blijven ‘gewoon’ rechts lopen. Zij steken vaak alsnog naar hun linkerkant van de weg over. Maar er zijn er ook die ijzerenheinig blijven doorkachelen. Dat is dan jammer, want dat dwingt ons de oversteek naar de verkeerde wegkant te maken om even later terug te keren naar de juiste kant van de weg.
Ook zien we nu en dan twee mensen samen wandelen maar die kennelijk niet onder-één-dak wonen. Die dus niet binnen de anderhalve meter van elkaar worden geacht te wandelen. Zij hebben daarom besloten dat de een links, de ander rechts van de weg wandelt. Wel naast elkaar. Dan kunnen ze goed blijven communiceren. Op zich een prima oplossing. Maar daarmee brengen zij achterop- of tegemoetkomende wandelaars, joggers, fietsers (en ook zichzelf) in de problemen. Want wanneer de weg of het fietspad niet al te breed is, is inhalen of passeren en daarbij de anderhalve meterregel niet toepasbaar. Vanmorgen zagen wij twee dames die al communicerend anderhalve meter áchter elkaar liepen. Iets minder gezellig misschien. Wel veilig. Prima toch?!
Wat ook opvalt is dat wanneer bekenden elkaar ontmoeten het veelal niet bij passeren blijft met een ‘hallo’, een ‘hoi’, een ‘hoe gaat het?’. Men heeft elkaar iets te vertellen. Te vragen. Te delen. Het grappige is dat men dan keurig de anderhalve meter uit elkaar gaat staan. De ene partij aan de rand van de weg. De andere partij midden op de weg. Of aan de overkant. Ook dan is het voor passanten niet mogelijk de veilige afstand aan te houden en komen álle partijen binnen de gevarenzone. De oplossing is, zo lijkt ons, om in dat geval aan één kant van de weg te gaan staan en dán die anderhalve… enfin…
Maar dan heb je helaas ook nog mensen die het kennelijk allemaal niets kan schelen. Die er waarschijnlijk vanuit gaan dat hèn niets overkomt en dat jóuw schuld is wanneer jij door hun gedrag ziek wordt. Die je breeduit tegemoet komen met drie of meer. Die geen stap opzij zetten. Die je op de fiets of brommer rakelings passeren. Onbegrijpelijk.
Vanmorgen kwam ons een ouder echtpaar tegemoet. Op de fiets. Half naast elkaar. Mevrouw rijdt voorop en aan de ‘binnenkant’. Ze maakt geen aanstalten ruimte te maken. Mijn echtgenote houdt in en gaat achter mij lopen. Ze maakt ruimte. Ik gebaar de fietsende dame vriendelijk met een boogje om ons heen te rijden. Maar nee hoor, ze rijdt door en dwingt ons bijna de berm in. Ik roep nog: ‘anderhalve meter!’, in de hoop dat ze op de juiste manier reageert en ruimte geeft. Haar reactie is echter: ‘Ik moet dáárheen’, waarbij ze recht vooruit wijst… Dóm? Súf? Ongeïnteresseerd? Niet-Nieuwegeins?
Want het móet gezegd: vrijwel elke tegemoetkomende wandelaar, jogger of fietser beantwoordt ons ‘hoi’, ons ‘goedemorgen’, ons ‘ha’ en neemt de anderhalve meter in acht. Nieuwegeiners zijn eigenlijk heel vriendelijke mensen!
Uw bijdrage
Heeft u ook een pet op of meerdere petten of helemaal geen pet op, maar zit u wel iets dwars of wilt u uw ongenoegen óf genoegen delen met onze lezers? Dat kan! Stuur uw verhaal naar onze redactie en Jan of Jantine of ………….. gaat ermee aan de slag. Wij spreken algehele anonimiteit af, daar is deze rubriek voor. Gegarandeerd!
