Dualisering simplified

VNG magazine van 23 december had ook weer meerdere pagina’s over dualisme, raadsprogramma enz. enz. Als we in Nieuwegein het geld konden krijgen wat er opgaat aan gepraat, geschrijf, vergaderen, thematafels, ronde tafels, deskundigheidsbevordering, hulpijnen van accountantskantoren, organisatiedeskundigen en wat dies meer zij, dan hadden we voor de komende 50 jaar geen enkel financieel probleem meer.Is dualisering dan zo moeilijk. Nee het is heel eenvoudig. Ja het is heel moeilijk want het vraagt om anders werken van heel veel mensen. Zie daar het dilemma. De oplossing?De raad is de baas. De raad bepaalt dus ook waarover zij wil beslissen. Wanneer we dat nu eens definiëren! Dat zijn de zaken die inderdaad om een oplossing vragen, waarbij de oplossing qua uitvoering en financiële consequenties ook binnen de gemeente gevonden kan worden. De raad praat dus over oplosbare problemen met meetbare consequenties. Voor diegenen die dat niet begrijpen nog even het tegenovergestelde. De raad praat dus niet over zaken die het rijk verplicht stelt en waar de ambtenaren elk jaar dikke rapporten over schrijven die door het rijk nagekeken en goedgekeurd worden. De raad praat ook niet over zaken die de gemeente niet op kan lossen of die qua effect niets opleveren.Al doende kan de jaarrekening exclusief voor de accountants gemaakt worden zonder alle toeters en bellen en rechtvaardigingen. Vertel de raad maar wat de producten kosten en waarom sommige veel duurder geworden zijn. Verder geven we de raad een lijst van zaken en laat haar beslissen wat we wel en niet doen. Hebben we in Nieuwegein een toeristische beleid nodig en een kunstbeleid en een sportbeleid en een bouwbeleid enz., enz. Hebben we daar geld voor? Of is het werkverschaffing?Binnen het bestek van dit artikel hoeven we dit niet allemaal uit te werken. Duidelijk is dat de raad dualistisch gezien veel minder zaken gaat behandelen. Ze gaat de stukken die ze wel behandelt echter veel intensiever bekijken en bespreken. Ze gaat daar echt aan werken. Zodoende verbiedt het dualisme eigenlijk de collegepartijen zich achter hun wethouders te verschuilen, te roepen dat het en aardig stuk is zonder het echt te hebben bekeken. De geniale ideeën van de oppositie moeten echt worden besproken door de raad en dus niet door de eerder genoemde wethouder de grond ingeboord worden. Dualistisch heeft die wethouder die taak immers niet meer. Hij laat de ambtenaren een aantal goede ideeën uitwerken. Bespreekt met hen de merites van de verschillende mogelijkheden en stuurt in de discussie die volgt de juiste kant op zonder ooit te gaan drammen ten faveure van een bepaalde oplossing. Dus niks opgefokte wethouders die zich waar moeten maken door soms tegen beter weten in onzinnige zaken uit het apparaat er door te slepen in de raad terwijl de coalitiepartners slaperig toekijken. Nee de raad gaat zich bemoeien met echte problemen waar ook echte oplossingen voor moeten komen! Dat zijn er soms wel twee per maand en dus is er echt tijd genoeg om dat goed aan te pakken.De rest waar we voortdurend mee bezig waren? Daar neemt de ambtenarij onder leiding van het college haar verantwoordelijkheid zonder telkens weer een discussie in de raad waardoor ze later kunnen zeggen: "de raad heeft beslist."Mooi hè dat dualisme. Je vraagt je af waarom het maar niet van de grond wil komen.PS. En arempel weer een stuk over dualisme in het VNG magazine van 13 januari 2006. "Dulisme maakt doorstart." Daar kom ik volgende week met plezier op terug!