deze maand is mijn fiets jarig! vijfentwintig jaar geleden kocht ik dit fraaie exemplaar en nog steeds heb ik er veel plezier van, zowel binnen als buiten de stad. door de leeftijd zijn er wel wat rammeltjes en plekjes, door mijn leeftijd een ander zadel, maar goede zorg en af en toe een onderhoudsbeurt bij de helaas gesloten fietsenmaker op het muntplein doen wonderen. speciaal voor mijn jarige fiets een tekst die ik in 2017 al eens gebruikte.
de fietsende stad
het lijkt zo rustig, haast gewoontjes hier
maar met zo’n haal op de pedalen
is ’t net of heel de stad beweegt,
is ’t net of heel het hoofd zich leegt
het is de randijk langs, voorbij ‘de bron’
het ganzepad,
het park waar ooit de stad begon,
het is magie
het tinkelbelt, u kent het wel
zo schelt de bel die vastzit aan het stuur
de stad beweegt en ik, ik tuur
naar ’t ijsselbos,
de lek, de dijk, de uiterwaard
naar vreeswijk
waar nog zoveel schoonheid is bewaard
de sluizen, langs ’t kanaal,
een afrit gunt
de voeten stil, de remmen los,
waar plettenburg ligt
met de volkstuin in de punt
het zacht gezicht van arken in het nat
en galecop, de rand zo’n beetje van de stad
waar d’ wetering de visser vangt
het rundubos,
de toren die een klim verlangt
langs kruidentuin en oude kerk
en hier en daar een beeldhouwwerk
straks is de ronde om
dan wacht het centrum
met ‘de kom’
maar, wat een lucht en wat een groen
ik zou dit daag’lijks willen doen
het is magie
het tinkelbelt, u kent het wel
zo schelt de bel die vastzit aan het stuur
ik trap de zorgen weg, de longen schoon,
ontvouw de stad en de natuur
wat kost het nou? het kost me niets
de rijkste mens zit op de fiets
© ton de gruijter
Over Ton de Gruijter
Met zijn poëzie werpt Ton de Gruijter (1953) een nieuw licht op actualiteiten. Hij legt wat er gebeurt in de stad vast in mooie beelden en rake bewoordingen.
Hij schreef jarenlang stadsgedichten op De Digitale Stad Nieuwegein en publiceerde de bundel Groeten uit Nieuwegein. In 2017 ontving Ton de Nieuwegein Award voor Kunst en Cultuur. Van 1 januari tot en met 31 december 2021 mocht Ton de Gruijter zich Stadsdichter noemen op initiatief van bibliotheek De tweede verdieping. Toenmalig burgemeester Frans Backhuijs benadrukte dat de dichter absoluut geen blad voor de mond moest nemen. En dat deed hij dan ook niet. Sinds enige tijd bericht Ton weer op De Digitale Stad Nieuwegein.
Naast Groeten uit Nieuwegein publiceerde Ton vijf andere bundels. Over zijn manier van schrijven: ‘Ik denk graag over verlangen, het verglijden van de tijd, veroudering, en de vragen rond conflicten en hoe het met de mens en de religie gaat. Ik probeer het zodanig uit te werken dat in de kortheid van een gedicht toch een beeld of een verhaal herkenbaar is. Ik vind het belangrijk iets te maken wat geen halffabricaat is, en het moet, voor zover mij dat lukt, taalkundig kloppen.’
‘Ik hou van rijm en ritme. Ik gebruik dus ook een schema, zoals een notenbalk bij muziek kan helpen. Taal is voor mij een gebied vol verborgen schatten. Schrijven helpt dit te ontginnen.’
Ontdek meer van De Digitale Stad Nieuwegein
Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.