De Nieuwegeinse Willeke Stadtman (1950) is onlangs een tweede leven begonnen als schrijfster. Is echtgenote en moeder van drie kinderen. Heeft inmiddels drie kleinzoons, een hond (een Roemeense kliko) en een kleinhond (de hond van haar dochter). Vierendertig jaar was Willeke werkzaam in de gezondheidszorg, aanvankelijk als arts, later als bestuurder met name in de ouderenzorg. In 2011 is zij gestopt met werken, precies zoals zij zich had voorgenomen. Al een tijdje heeft Willeke haar eigen column op De Digitale Stad Nieuwegein. Deze zijn ook in boekvorm uitgebracht met de titel: ‘Hopeloos maar niet ernstig’ (ISBN: 978-90-484-3583-6).
Willeke: ‘Vanaf de zomer is het in Nieuwegein definitief verboden voor Zwerfafval, las ik op de Gemeentesite. Het moet maar eens afgelopen zijn met afval dat zich bewust of onbewust laat weggooien of brutaalweg achterblijft op plekken die daarvoor helemaal niet bedoeld zijn. Volgens de Gemeente is het de hoogste tijd dat zwerfafval zijn plaats kent. Daarom zullen er onder meer mobiele verbodsborden worden geplaatst op de Zuidstedeweg – zeg maar de Champs-Élysées van Nieuwegein -, zodat het voor zwerfafval klip en klaar is dat het in Nieuwegein niets te zoeken heeft.’
‘Om afval al op jonge leeftijd in aanraking te brengen met kinderen, is de leerlijn ‘zwerfval’ op basisscholen inmiddels verplichte kost. De leerlijn brengt kinderen onder begeleiding van leerkrachten in parken en buurten om het afval een lesje te leren. En ook op de middelbare school wordt afval succesvol in contact gebracht met jongeren die middels een doordesemd lesprogramma heuse zwerfvuiladviseurs worden.’ Klik hier om de column ‘Zwerfafval’ te lezen.
