De Nieuwegeinse Willeke Stadtman (1950) is onlangs een tweede leven begonnen als schrijfster ‘to be.’ Is echtgenote en moeder van drie kinderen. Heeft inmiddels drie kleinzoons, een hond (een Roemeense kliko) en een kleinhond (de hond van haar dochter). Vierendertig jaar was Willeke werkzaam in de gezondheidszorg, aanvankelijk als arts, later als bestuurder met name in de ouderenzorg. In 2011 is zij gestopt met werken, precies zoals zij zich had voorgenomen. Al een tijdje heeft Willeke haar eigen column op De Digitale Stad Nieuwegein: ‘Appels & Peren.’
Willeke: ‘Zelfs na vijf dagen slenter ik ’s morgens nog als een zombie door de straten van Sao Paulo. Jetlag. In de wandelwagen zit mijn montere kleinzoon die veel weg heeft van een blozend boerenjoch uit Jubbega: helblauwe ogen, blonde krullen. Niks licht getinte huid. En toch schijnt er een Braziliaan aan te pas gekomen te zijn. Zegt mijn dochter.’
‘Ineens zie ik aan de overkant van de straat een bekend gezicht. Kind aan de hand, baby achterstevoren in een draagzak, want zo’n kind wil wat te kijken hebben. Dat moet Evelien zijn. De oermoeder onder de Nederlandse expat vrouwen. Zegt mijn dochter.’ Klik hier om de column ‘Oei’ te lezen.
Ontdek meer van De Digitale Stad Nieuwegein
Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.
