Bezuinigen hoe doe je dat? deel 2

Er zijn politici in deze stad die een rij cijfers oplepelen, hun wensen voor de waarheid nemen en vervolgens grijnzen wanneer anderen gewoon zeggen: ik weet het nog niet. Wanneer ze dan eerst de grap uithalen om ondanks de bezuinigingen een miljoen extra voor sport uit te willen geven. Daarna aangeven dat er op sport niet bezuinigd mag worden en vervolgens over speelplaatsjes beginnen die natuurlijk ook niet verwaarloosd mogen worden. Dan zie ik PvdA cliëntelisme in optima forma.VVD-er Edwin van Straten doet het weer anders. Hij werkt bij een bank en gezien de bezuinigingen werpt hij zich op als de kampioen fatsoenlijk gemeentelijk boekhouden en hoopt al doende omhoog te vallen van zijn achtste plek op de VVD lijst. Nu is er maar een man die echt wat van gemeentefinanciën weet en dat is CDA-er Willem Wijntjes, toevallig ook nog mijn buurman. Van hem verwacht ik na de verkiezingen een berg advies aan de politiek in haar geheel.De werkelijkheid is natuurlijk de vraag hoe je van die rij PvdA cijfers, waar overigens goede ideeën in zitten, tot de noodzakelijke bezuinigingen komt. Hoe je de kennis van de heer Wijntjes kunt gebruiken en welke principes we toe gaan passen om een breed gedragen efficiënt akkoord maken over hoe we de gevolgen van de bezuinigingen op gaan vangen. Een paar zaken op een rijtje.De eerste stap is mijns inziens het even vergeten van alle wensenlijstjes. Die dienen slechts partijpolitieke doeleinden en raken in de collegeonderhandelingen normaal gesproken toch al grotendeels zoek.De tweede stap is een akkoord sluiten dat we eerst een perfect helder beeld willen hebben van de financiële en operationele situatie van de gemeente. Daar weten op dit moment de collegepartijen meer van dan de oppositie. Die kennis zal dus echt gedeeld moeten worden. Die helderheid vraagt ook een overzicht van de producten in de programma’s met de kosten en een ambtelijke informatie over de noodzaak van die producten. De kosten dienen uitgesplitst te worden naar personeelskosten, uitvoeringskosten en de bedragen aan indirecte en facilitaire kosten.Er moet onderscheid gemaakt worden tussen producten die wettelijk verplicht zijn en of operationeel noodzakelijk ten opzichte van de ook aanwezige leuke dingen voor de organisatie en sommige burgers, met de nadruk op maatschappelijk rendement. Dat wil zeggen dat de dingen die vele mensen betreft voorrang hebben op de uitzonderingsposities, afgezien van een aantal onvermijdelijke zaken,die dan wel zeer precies bekeken moeten worden.Ook moeten we niet toegeven aan makkelijke oplossingen maar echt tot de bodem gaan om te lijken wat rechtvaardig en juist of anderzijds onvermijdelijk is. Bovendien moet daar glashelder over gecommuniceerd worden. En vooral moet de lange termijn niet vergeten worden.Dit vraagt dus van de politiek om mee te kijken in de organisatie en de manier van werken die gebruikt wordt. Dat is veel lastiger dan politiek bedrijven, omdat ook over pijnlijke consequenties gesproken en beslist moeten worden. Het heeft ook heel interessante consequenties omdat politiek en ambtenaren veel dichter met elkaar moeten samenwerken aan een gemeenschappelijke klus. (Zoals dat in wijkgerichte samenwerking ook steeds meer noodzakelijk zal worden, met ambtenaren niet als enige bronnen van kennis en beslisbevoegdheid, maar veel meer als procesmanagers. De regenteske sfeer van het huidige PvdA college zal waarschijnlijk na deze verkiezingen en deze crisis voorgoed tot het verleden behoren.)* Al doende verkrijgt de politiek inzicht, kan de doelstellingen beter definiëren en kan dan weer politiek gaan denken. Alle projecten voor de structuurvisie opstarten of wachten? Wat levert het op of wat voor kosten vermijden we. Op sport bezuinigen of het nieuwe theater vertragen? Wat zijn de financiële en maatschappelijke consequenties? Mondiale bewustwording maar afschaffen of minder uitgeven aan gemeentelijke promotieactiviteiten, of allebei voorlopig maar niet doen? Hoeveel bezuinigen we daarmee en wat zijn de consequenties?Dames en heren politici het wordt dan misschien wel heel moeilijk maar ook erg interessant. Wij wensen de grootste partij veel sterkte en succes met het opstarten van al deze zaken.