Nieuwjaar, waarde van uw huis en meer

Allereerst de beste wensen voor een goed 2012. Dat de paniekverhalen van allerlei media u niet te veel mogen beïnvloeden. Ja uw huis zakt in waarde, net als dat huis dat u straks wil kopen, maar is waarschijnlijk nog steeds veel meer waard dan de vroegere aankoopprijs. Wanneer dat niet zo is bent u in ieder geval een ervaring rijker en was u kennelijk ook rijk genoeg om in de duurste periode die de markt gekend heeft toch nog te kopen. Nu maar hopen dat u inkomsten door blijven gaan.

Maar natuurlijk zijn er ook mensen die het water aan de lippen begint te staan. Wat wilt u met AOW en 300 euro pensioen in de maand. En dat terwijl er weinig of niets bijkomt en zelfs achteruitgang dreigt, maar heel veel zaken ondertussen rustig elk jaar een stuk duurder worden. En dat gaat dan van overheden, u weet wel waterstaat, gemeente, tot energie, water, OV en zorgleveranciers en andere geprivatiseerde uitbuiters die mede met de onnozele hulp van den Haag vrolijk door mogen gaan met het verhogen van hun prijzen. Ik schrijf bewust onnozel omdat politici vaak geen snars verstand hebben van commercie en er daardoor het liefst modieus mee omgaan. Dat wil zeggen de heersende tendens napraten. Zonder zich rekenschap te geven dat die veroorzaakt wordt door kundige lobbyisten die veel meer vakkennis hebben dan de Haagse melkmuiltjes. Voorbeelden: Wiegel, Brinkman, SER- coryfeeën en wat dies meer zij. U kent ze wel die broeders die altijd achteraf weten uit te leggen waarom ze indertijd de juiste beslissingen namen. Want vandaag weten ze natuurlijk ook wel beter, toch? Ondertussen vergetende dat we ze indertijd vertrouwen gaven omdat wij dachten dat ze het echt weten.

Iemand moet er maar eens een boek schrijven over al die duur betaalde wijsneuzen die al doende overtuigd raakten dat ze het echt wisten. Natuurlijk de laatste stand van de wetenschap en de verbetering van de computermodellen zullen altijd aangevoerd worden als gefundeerde redenen waarom men het indertijd mis had. Maar ook vandaag nog vertellen onze “leiders” ons in volle overtuiging welke weg er gegaan moet worden.

Naast die quasi zekerheden is de onzekerheid van de politiek bijna hartverwarmend. Ware het niet dat die houding eerder voortkomt uit risico mijdend gedrag en angst voor de kiezer dat uit wijsheid. Blijft de vraag wie er nu eigenlijk op de brug staat en de koers van ons schip van staat bepaalt! Wanneer ik dit schrijft is de delegatie die onze koningin begeleidt naar de Perzische Golf daar bezig met het uitleggen van ons poldermodel. Zonder natuurlijk te vertellen dat het model intussen bijna failliet is. Hoe zouden ze daar ook toe in staat zijn, zich niet bewust van de omvang van de eigen achteruitgang en evenmin van de preciese stand van zaken bij de andere partijen.

Duidelijk is dat het poldermodel gebaseerd was op onderhandelingen tussen gelijke partijen. U hoeft niet ver te zoeken om te weten dat het met de vakbonden op dit moment gewoon puur slecht gaat. Dat wordt kundig gecamoufleerd maar wordt steeds meer zichtbaar. Al was het maar dat de werkgeversorganisaties steeds brutaler worden.

Wat blijft is een voorzichtige consument die het allemaal maar eens aankijkt. Niet van plan om wilde risico’s te nemen en ondanks de lage rente toch maar door gaat met sparen. Want hoe u het ook draait of keert, we zijn nog steeds schatrijk in dit landje. De vraag is of onze politici, professoren, professionals uit het bedrijfsleven en andere goeroes daar goed mee omgaan. Wordt vervolgd.