alle media hadden het centrum van nieuwegein in het vizier.
ontruiming vanwege instortingsgevaar!
gelukkig kon rap een geruststelling worden gegeven.
dan hoor je mogelijk snel spottende opmerkingen, maar
het is van groot belang (mogelijke) schade aan bouwwerken
snel te onderzoeken, better safe than sorry.
we weten nog goed van de parkeergarage van het ziekenhuis,
de zogenaamde ‘tandpastaflats’, en verder in de tijd terug, al in 2014
werd er melding gemaakt van scheurvorming in de parkeergarage
van het stadshuis.
het is het nieuwe wonen, in de houten stad is men alert op brandgevaar,
in de stenen stad op zwakte in constructies. vreemd is dat niet,
met al dat gewicht op een grasveldje

de alerte stad

heel even schoot de stad in kramp
er kon wellicht iets ergs gebeuren
er waren brokken zichtbaar, scheuren
het motto was: voorkom een ramp

een onderzoek bracht aan het licht;
er was niks mis met de dosering
van palen in de grond, fundering,
’t was sterk genoeg voor het gewicht

het was niet door gebonk, gehei,
niet door iets engs in de constructie
zodoende is er geen obstructie,
er kunnen weer meer huizen bij

zo wordt het grasje volgestouwd
met steen en staal, beton en mortel
zo schieten woningen hier wortel,
wordt alles langzaam volgebouwd

we voelen ons nu weer oké
garage, winkels, ons stadshuis
veranderen nog niet in gruis
de stenen gaan nog jaren mee

misschien is hier ook iets geleerd,
ontstaat een vliegende brigade
op zoek naar tekenen van schade
want gaat het fout, dan is ’t verkeerd

Over Ton de Gruijter
Met zijn poëzie werpt Ton de Gruijter (1953) een nieuw licht op actualiteiten. Hij legt wat er gebeurt in de stad vast in mooie beelden en rake bewoordingen.

Hij schreef jarenlang stadsgedichten op De Digitale Stad Nieuwegein en publiceerde de bundel Groeten uit Nieuwegein. In 2017 ontving Ton de Nieuwegein Award voor Kunst en Cultuur. Van 1 januari tot en met 31 december 2021 mocht Ton de Gruijter zich Stadsdichter noemen op initiatief van bibliotheek De tweede verdieping. Toenmalig burgemeester Frans Backhuijs benadrukte dat de dichter absoluut geen blad voor de mond moest nemen. En dat deed hij dan ook niet. Sinds enige tijd bericht Ton weer op De Digitale Stad Nieuwegein.

Naast Groeten uit Nieuwegein publiceerde Ton vijf andere bundels. Over zijn manier van schrijven: ‘Ik denk graag over verlangen, het verglijden van de tijd, veroudering, en de vragen rond conflicten en hoe het met de mens en de religie gaat. Ik probeer het zodanig uit te werken dat in de kortheid van een gedicht toch een beeld of een verhaal herkenbaar is. Ik vind het belangrijk iets te maken wat geen halffabricaat is, en het moet, voor zover mij dat lukt, taalkundig kloppen.’

‘Ik hou van rijm en ritme. Ik gebruik dus ook een schema, zoals een notenbalk bij muziek kan helpen. Taal is voor mij een gebied vol verborgen schatten. Schrijven helpt dit te ontginnen.’