Over toekomstvisies deel 2 en een sportpark

Over toekomstvisies  deel 2 en een sportpark

Ja ik was even weg. Antonius had me te pakken en dat duurt dan zo’n maand of vijf. Ze hebben mijn problemen bevestigd en ik mag voortaan beta blokkertjes slikken. Nee dat heeft niets met de firma Blokker te maken. Senioren kennen dat wel. Die pilletjes verlagen de bloeddruk een beetje.

Alhoewel, wanneer ik de verhalen over de toekomstvisie lees, wordt die werking van die blokkertjes compleet teniet gedaan. De ‘treinreis” van onze burgervader, metafoor voor het proces om tot die visie te komen, eindigt namelijk in kretologie waarbij de bezuinigingsopgave die er achter de visie aan kwam de visie tot een plotseling einde bracht. De stad met de kennis van de bewoners in te gaan richten, aldus burgemeester Bakhuijs in het AD van 7 januari, komt dus smadelijk ten einde. Maar misschien moeten we ook niet te veel visie ontwikkelen. Visies zijn leuk als bezigheidstherapie voor de bureaucratie en beroepsburgers. Die kunnen soms heel creatief ideeën aandragen. Maar problemen oplossen is meer een kwestie van aanpakken, uitvoeren en controleren. En dat zodanig dat de burger het aan den lijve ondervindt. Dat is positief en meer waard dan een berg stadsmarketing gemengd met treinreisjes.

De fundamentele vergissing is dat vooraf niet wordt opgehelderd wat de stad, lees bureaucratie en politiek, kan en niet kan. Waar is Nieuwegein en haar burgers toe in staat? Wij leven in een prima stad met veel voorzieningen tegen redelijke kosten. Voor de meeste inwoners is het belangrijkste die situatie zo goed mogelijk in stand te houden. Het zonder kader en kennis van wat er allemaal noodzakelijk is daarvoor wensenlijstjes op tafel te laten leggen, levert vaak meer problemen dan oplossingen op. Los van de haalbaarheid bestaat het gegeven dat politieke partijen met die wensen gewapend tegen beter weten in beginnen te ijveren voor onuitvoerbare plannen terwijl hun bedoeling stemmenwinst is. Praktisch elke politicus zal dit ontkennen. Maar diep in hun hart weten partijen heel goed of ze voor de stad werken of voor de eigen groei.

Ondertussen is er verleden week eindelijk een beslissing gekomen over het sportpark en het bouwen dat noodzakelijk is om een en ander te bekostigen. Het was een heftige zaak die overigens in allerlei stadia nu zo’n jaar of tien geduurd heeft. De volgende tien jaar zijn waarschijnlijk nodig om een en ander te realiseren. In de tijd die we nu achter ons hebben kwamen 6000 handtekeningen boven water tegen het bouwen aan het Helmkruid. Liep een wethouder weg toen hij eindelijk doorkreeg dat ondanks veel gedram er geen meerderheid mogelijk was voor zijn plannen (de wethouder Hans Adriani). Heel veel mensen zijn nog steeds tegen het verkassen van de hockeyclub richting park. En wat er op de plek van de hockeyvelden (Rijnhuizen Noord) qua bebouwing zou moeten komen is voorlopig als plaatje niet om aan te zien.

Boeiend was dat eerst al die deelplannen gezamenlijk noodzakelijk waren. Immers wanneer er een kaart uit dat kaartenhuis zou worden getrokken zou alles spaak lopen aldus het college. En laat het huidige plan met een paar kaarten minder nu toch gaan lukken. Laten we nog niet praten over de tekorten die dit soort plannen meestal op gaan leveren. Maar complimenten voor de aanpassingen en ook voor het samenvoegen van de beide voetbalverenigingen.

De spanning is nu wat minder. Maar die is wel hoog geweest, zie ook de vreugde van wethouder Johan Gadella die in het AD van afgelopen vrijdagmiddag beweerde dat het allemaal goed gegaan was en dat de VSP tegengestemd had. Ja wij zijn tegen het verplaatsen van de Hockeyclub. Wij zijn tevreden dat van de bouwplannen voor het Helmkruid alleen aan klein appartementengebouw is overgebleven en vinden de beoogde samenwerking tussen de voetbalverenigingen een goede zaak.

Wat we minder vinden is dat inwoners bijna drie jaar lang moesten vechten om een aantal veranderingen in de plannen te bewerkstelligen en daarbij vele vormen van weerstand moesten over winnen. Visies van inwoners zijn van harte welkom. Maar, zoals vaker blijkt, niet wanneer die tegen de ambities van het college ingaan. Wordt vervolgd!

Wees betrokken. Reageer en geef een reactie op bovenstaand artikel!

Onze adverteerders maken pen.nl mogelijk