Het WK is voorbij. Maar voor de Brazilianen was het al wat eerder afgelopen. Na de uitschakeling van Neymar daalde de motivatie in het Braziliaanse team tot ver onder het nulpunt. Wat leidde tot 1-7 tegen Duitsland in de semi-finale. De gouden kanaries lagen eruit. Alle hoop richtte zich nu op Nederland, want als Argentinië wereldkampioen zou worden in Brazilië, zou dat een nóg grotere vernedering zijn dan de afgang tegen Duitsland. Nederland en Brazilië vochten in de troostfinale voor de derde plaats en Brazilië verloor met 3-0. Als laatste strohalm klampten de Brazilianen zich vast aan de teloorgang van Argentinië tegen Duitsland in de finale. Gelukkig. Eindelijk een meevallertje. Duitsland bleek sterker dan buurland Argentinië. Tijd voor een feestje!

Toch vermoed ik dat de meeste Brazilianen met een klein katertje blijven zitten. Want men ziet niets terug van de miljoenen publieksgeld die in het WK gestoken zijn. OK, er zijn wat stadions bijgekomen. Leuk. Maar wat heb je daar als burger aan? Life goes on. En voor het gros betekent dat beroerde zorgvoorzieningen, slecht onderwijs en gebrek aan veiligheid.

Als Brazilië wereldkampioen was geworden, dan zou president Dilma Rousseff automatisch worden herkozen. Nu zou het wel eens spannend kunnen worden in de politiek. Komen er weer protesten? Wat mij betreft wel. Het is hoog tijd voor drastische veranderingen in dit land dat derde wereldland-af is, maar bij lange na niet betiteld kan worden als ‘westers’. Nu het WK een Braziliaanse deceptie bleek is er ruim baan om na te denken wat écht belangrijk is in het leven. Maar met de Olympische Spelen van 2016 in het verschiet kan ik mijn verwachtingen maar beter fiks bijstellen.

Lucie Vriesema, vanuit Brazilië