Tag archieven: Portret van de week

Portret van de week: ‘De kantine juf van JSV’

Geplaatst op door
Beantwoorden

Op De Digitale Stad Nieuwegein hebben we wekelijks een portret van een opmerkelijk persoon. Met de camera in de aanslag lopen we door Nieuwegein. Gefascineerd in personen proberen we met de camera, opvallende, opmerkelijke personen vast te leggen. Wie is de man, vrouw of kind die daar zit, loopt, fietst, werkt ligt of speelt? Deze week Ineke van der Horst.

Arend Bloemink: ‘Gek eigenlijk. Ik ben nu al zo vaak bij JSV geweest. Jarenlang op zaterdag en zondag de wedstrijden om de United Jeugd Cup gefotografeerd. Dat prachtige toernooi. Met al die internationale jeugdteams. Met die fantastische sfeer. Met bijna altijd prachtig weer. En nu de UJC dit jaar voor het eerst omwille van de financiën niet meer plaatsvindt, juist nú kom ik pas voor het eerst in de kantine van JSV. Op een vrijdagmorgen. Een schitterende, lichte ruimte. Met een glimmende toog. En achter de toog het Portret van déze Week, de vrouw die de kantine beheert en de vrijwillers aanstuurt: Ineke!’

‘Ik ga me nog snel even opfrissen’ zegt ze en verdwijnt voor enkele momenten uit het zicht. Opgefrist komt ze even later tevoorschijn. Ik stel voor dat ze op een van de barkrukken plaatsneemt. En dan begint ‘het werk’: babbelen en fotograferen. Ineens is Ineke dan haar spanning voor de camera vergeten en begint ze met haar armen en gezicht haar verhaal te ondersteunen. Lekker hoor!’

‘Eenmaal op de fiets, terug naar huis, bedenk ik me dat ik het plantje op de toog, het plantje dat in de weg stond en dat ik daarom verplaatste, niet op de juiste plek heb teruggezet. Sorry Ineke!’

Maak, middels de antwoorden van Ineke van der Horst op de vijf (altijd dezelfde) vragen, nader met haar, haar drukke werkzaamheden en met haar mening over Nieuwegein kennis.

Wie ben je?
Ik ben Ineke van der Horst 59 jaar geboren in Utrecht , ben getrouwd ,heb 3 kinderen en binnen een paar weken hoop ik oma te worden van een kleindochter. Ben opgegroeid in een voetbalrijke familie [ vader was Gerard van Leur bekende DOS voetballer } met 5 broers en 3 zusters en eigenlijk opgegroeid in mijn jeugd bij DOS 01 aan de Thorbeckelaan waar we bijna dagelijks liepen. Heb zelf ook 10 jaar aan damesvoetbal gedaan tot aan mijn trouwen.

Wat doe je in het dagelijks leven?
In het dagelijks leven werk ik bij voetbalvereniging JSV, als kantinebeheerder, ben daar in loondienst, wat best wel bijzonder is voor een voetbalvereniging.

Heb eigenlijk van mijn hobby mijn werk mogen maken, doe dit al ongeveer 12 jaar. Doe daar het reilen en zeilen qua inkoop, verkoop , kantinevrijwilligers aansturen en alles wat er nog meer voor komt kijken. Wat best ieder jaar weer moeilijk is omdat de mensen haast geen tijd of zin hebben om wat bij een voetbalclub te doen. We komen bijna op alle voetbalafdelingen wel mensen te kort en natuurlijk ook in de kantine. Dus bij deze misschien een oproep om je aan te melden om 1 a 2 x per maand wat te doen voor JSV.

Hoe lang woon je al in Nieuwegein?
Bijna 34 jaar eerst in het wijk Zandveld gewoond en nu sinds 23 jaar in Galecop.

Wat vind je van Nieuwegein?
Ik vind Nieuwegein een heerlijke plek om te wonen, alleen voor de jongeren rond de 18 jaar is er eigenlijk helemaal niets te doen in de weekenden. Ze moeten daarvoor naar Utrecht of IJsselstein.

Vind City ook goed verbeterd sinds er verbouwd is, vooral het plein met de gezellige terrassen. Jammer dat de markt verplaatst is naar de tochthoek van City achter het gemeentehuis. Verder wonen we heerlijk in Galecop met uitzicht over de voetbalvelden van JSV.

Wat kan er beter in Nieuwegein?
Wat meer op drukke kruispunten camera ’s plaatsen , zoals op de kruising Galecopperlaan / A.C. Verhoefweg. Daar wordt zo verschrikkelijk hard gereden en vaak door het rode verkeerslicht, zo vaak al scooters of fietsers aangereden.

Portret van de week: ’Wilko de Bruin’

Geplaatst op door
1

Op De Digitale Stad Nieuwegein hebben we wekelijks een portret van een opmerkelijk persoon. Met de camera in de aanslag lopen we door Nieuwegein. Gefascineerd in personen proberen we met de camera, opvallende, opmerkelijke personen vast te leggen. Wie is de man, vrouw of kind die daar zit, loopt, fietst, werkt ligt of speelt? Deze week Wilko de Bruin.

Arend Bloemink: ‘Met het Portret van deze Week maak ik een afspraak aan het eind van een ochtend. Niet wetend dat het op dat moment een heel wárme ochtend zou worden. Desondanks begeven we ons naar de gemeenschappelijke tuin van het GW-project in Fokkesteeg. Het Portret, Wilko, neemt op mijn verzoek plaats onder een zonwerend doek, dat boven een picknicktafel gespannen is. Het is lekker rustig in de tuin. We kunnen dus ongestoord van gedachten wisselen. Ervaringen delen. Fotograferen.’

Maak, middels de antwoorden van Wilko de Bruin op de vijf (altijd dezelfde) vragen, nader met hem, met zijn werkzaamheden, zijn hulpgericht instelling en met zijn mening over Nieuwegein kennis.

Wie ben je?
Mijn naam is Wilko de Bruin. Ik ben 53 jaar en woon in Gemeenschappelijk Wonen, hier in Fokkesteeg. Al ruim drie jaar heb ik verkering. Geen kinderen, en we wonen niet samen. Ik ben naar Nieuwegein gekomen voor de liefde. Zij was gescheiden en had al twee kinderen. Ik heb hen zes jaar mede-opgevoed. Toen de relatie over was, is het contact steeds minder geworden. De kinderen zijn allebei volwassen en maken hun eigen keuzes. Tja, zo gaat dat.

Wat doe je in het dagelijks leven?
Toen ik naar Nieuwegein kwam was ik afgekeurd en ook opgebrand. Via re-integratie-trajecten ben ik in de IT terecht gekomen. Computerlessen gegeven in Buurthuis Vreeswijk en in 2005 voor mezelf begonnen met W-Drive, Computerservices. Dat was spannend en er leuk. Mijn ‘kindje’ bestaat ruim 13 jaar en ik heb er nog steeds heel veel plezier in.

Ik werd benaderd door Sylvia Rehorst van de S.W.N. om voor Perspekt te gaan werken. Dat leek me erg leuk. Mensen die op de een of andere manier buiten de boot zijn gevallen, weer een beetje op weg helpen. Toen dit opging in Movactor vond ik het te zakelijk worden. Dat is niet hoe ik ben en werk. In het kille buurtplein kan nooit een sfeer ontstaan van een buurthuis. Het jaar erop heb ik me sterk gemaakt om zelf iets op te zetten. Eindelijk is dit van de grond gekomen in dit jaar.

Sinds half maart ben ik gestart met Computer Corner, in wijkhuis La Caza. Een initiatief in samenwerking met Balans Nieuwegein. Bedoeld om de computerschrik weg te nemen bij veel mensen. Of zoals het bij Perspekt ging: mensen die op de een of andere manier buiten de boot van het leven zijn gevallen, op weg te helpen. Dan is de computer een geweldig hulpmiddel waar we eigenlijk niet meer zonder kunnen. Iedereen is welkom. De digitalisering van onze maatschappij. Voor kinderen en jongeren is het normaal, maar voor heel veel mensen niet. En die mensen probeer ik te bereiken.

Toen ik in het GW kwam wonen heb ik me ingezet voor allerlei commissies en zo veel mensen op weg geholpen en mijn bijdrage geleverd. Ik vind nieuwe mensen ontmoeten en daarbij ook nieuwe inzichten krijgen een verrijking.

Sinds een paar jaar gaat de gezondheid van mijn ouders hollend achteruit en ben ik ook mantelzorger op afstand. In het regelen van P.G.B., gesprekken met zorgverleners, artsen, en specialisten, gaat veel tijd zitten.

Verder reis ik graag. En dat heb ik al behoorlijk veel gedaan in mijn leven. In het jaar dat ik 30 werd, heb ik een wereldreis gemaakt. Dat was nog in de tijd dat een guesthouse warm water had in plaats van wifi ! Naast reizen hou ik enorm van lekker eten en ben ik een filmfreak. Of lekker thuis, of bij ons in de filmzaal of in de bios. Ik schrijf ook recensies van films die ik de moeite waard vind. En ook ben ik zintuiglijk ingesteld.

Hoe lang woon je al in Nieuwegein?
In de zomer van 2000 ben ik naar Nieuwegein gemigreerd. Geboren en getogen in Vlaardingen en via Haarlem, Den Haag, Voorburg, door de liefde naar deze stad gekomen.
Eerst een poos in Vreeswijk gewoond en in 2006 naar Fokkesteeg gekomen.

Wat vind je van Nieuwegein?
Ik heb het wel naar mijn zin in Nieuwegein. Hoewel je mij niet vaak op City Plaza zal vinden. Dat vind ik erg saai. Ik heb ook een hekel aan winkelen en meer met oude gebouwen, dus zit ik vaak in Vreeswijk. Maar eerlijk is eerlijk, er is een zwembad, er zijn veel sport- en cultuurfaciliteiten, heel veel winkels en bedrijven. En zo tussen de A2, A12 en A27, ligt het natuurlijk perfect. Zelf woon ik in Fokkesteeg, vlakbij het park. Je kunt overal naar toe wandelen of fietsen. Ontzettend centraal tussen de waterwegen. Lekker vlakbij recreatieplassen, waar je vooral met dit heerlijke weer een plons kunt doen.

Wat kan er beter in Nieuwegein?
Als filmliefhebber vind ik het natuurlijk ontzettend erg dat de vestiging van Kinepolis is gesloten per 1 juli dit jaar. In een gemeente met 60.000 – 65.000 inwoners moet er gewoon een goede bioscoop zijn. En Geinbeat hoort natuurlijk niet op een tochtig plein voor het gemeentehuis. Verder denk ik dat de gemeente meer kan doen voor beschermde groepen. En dat de bureaucratie minder kan.

Portret van de week: ”Bouwgeiner” Ester Hofman’

Geplaatst op door
Beantwoorden

Op De Digitale Stad Nieuwegein hebben we wekelijks een portret van een opmerkelijk persoon. Met de camera in de aanslag lopen we door Nieuwegein. Gefascineerd in personen proberen we met de camera, opvallende, opmerkelijke personen vast te leggen. Wie is de man, vrouw of kind die daar zit, loopt, fietst, werkt ligt of speelt? Deze week Ester Hofman.

Precies op de eerste vakantiedag van haar kinderen maak ik een afspraak met het Portret van de Week. En dus komen de kinderen gezellig mee naar Bouwspeeltuin Bouwgein in Batau (noord). De Bouwspeeltuin waarvan Ester bestuurslid is. Ik herinnerde me Bouwgein als een èchte bouwspeeltuin. Maar, nog steeds een bouwspeeltuin zijnde, is er tegenwoordig veel meer te beleven en te ontdekken naast het bouwen van hutten en huizen. Er is voor kinderen van alles te doen. Práchtig.

Samen met Ester en haar kinderen, die duidelijk vermoeid zijn van het afgelopen schoolseizoen, maak ik een rondje door de Bouwspeeltuin. De kinderen klimmen, klauteren, glijden en rennen voor ons uit of achter ons aan. En intussen maken we foto’s.

Oh ja, wat zou het fijn zijn wanneer de gemeente de grond van Bouwspeeltuin Bouwgein ‘om niets’ ter beschikking stelt. Dat maakt het runnen van dit prachtige initiatief een stuk minder stressvol. Dat moet toch kunnen, B&W en gemeenteraad?!

Maak, middels de antwoorden van Ester Hofman op de vijf (altijd dezelfde) vragen, nader met haar, met Bouwspeeltuin Bouwgein en met haar mening over Nieuwegein kennis.

Wie ben je?
Mijn naam is Ester Hofman. Ik ben 40 jaar en woon samen met Johan de Groot. We hebben 3 kinderen; een jongen en twee meiden. Ze zitten nu nog allemaal op de basisschool, maar volgend jaar maakt de oudste de stap naar de middelbare school.

Wat doe je in het dagelijks leven?
Mijn weken zijn heel divers doordat ik geen vaste baan heb, maar verschillende werkzaamheden combineer. In principe zorg ik dat thuis alles draait en ben ik er meestal voor de kinderen. Mijn werk plan ik vaak tijdens schooltijden en af en toe met hulp van anderen.

Ik werk als invalkracht bij Auris Zorg met kinderen met taalproblemen en slechthorende of dove kinderen. Ik heb altijd gewerkt met kinderen; eerst in de gehandicaptenzorg en later in het speciaal basisonderwijs. Nadat ik er een aantal jaar tussenuit ben geweest, was het weer even een zoektocht wat ik wilde gaan doen. De koninklijke Auris groep biedt mij leuk werk en veel ruimte om te leren zoals Nederlands met Gebarentaal.

Daarnaast werk ik bij ons eigen bedrijf Vocor Tools. We verkopen gereedschap en werkplaats-inrichting aan hobbyisten en professionals die werken aan auto’s of motoren. Mijn werkzaamheden bij het bedrijf variëren thuis nieuwsbrieven schrijven tot helpen in de winkel en bestellingen inpakken.

Door een bestuursfunctie heb ik het afgelopen jaar ook veel tijd gestoken in Bouwspeeltuin Bouwgein. Deze speeltuin biedt kinderen 2 middagen in de week de mogelijkheid om te komen spelen, te bouwen aan een hut, maar vooral om elkaar te ontmoeten en samen plezier te maken.

Helaas is het moeilijk om voldoende vrijwilligers te vinden, waardoor we met een kleine club mensen heel veel werk hebben moeten verzetten. Het was voor mij afgelopen jaar dan ook moeilijk om ook nog voldoende tijd te besteden aan mijn hobby’s zoals sporten, saxofoon spelen en koken.

Hoe lang woon je al in Nieuwegein?
Eigenlijk woon ik vrijwel mijn hele leven in Nieuwegein. Ik ben hier gekomen toen ik 2 was en heb tussendoor een paar jaar in Hilversum en IJsselstein gewoond. Ik ben weer in Nieuwegein komen wonen door maar mijn man en woon er al weer 13 jaar.

Wat vind je van Nieuwegein?
In Nieuwegein kan en is veel. Je hebt veel keus aan winkels, bedrijven, scholen, sportclubs, muziek, theater.. noem maar op. Daarnaast ligt het natuurlijk ook erg centraal.

Wat kan er beter in Nieuwegein?
Bij Bouwgein proberen we regelmatig extra activiteiten te organiseren voor kinderen. Erg leuk om te doen, maar het lijkt soms moeilijk om mensen echt te benaderen en te motiveren.

Ik mis dat wel vaker in Nieuwegein. Als er iets wordt georganiseerd, dan is de opkomst niet heel groot. Er zijn zo veel mensen die, vaak vrijwillig, veel tijd en energie in de organisatie van een evenement steken. Het zou zo leuk zijn als Nieuwegein wat meer gaat leven, dat een evenement echt een feestje wordt.

Portret van de week: ‘Walter van Dijk!’

Geplaatst op door
8

Op De Digitale Stad Nieuwegein hebben we wekelijks een portret van een opmerkelijk persoon. Met de camera in de aanslag lopen we door Nieuwegein. Gefascineerd in personen proberen we met de camera, opvallende, opmerkelijke personen vast te leggen. Wie is de man, vrouw of kind die daar zit, loopt, fietst, werkt ligt of speelt? Deze week Walter van Dijk.

Arend Bloemink: ‘Net als waarschijnlijk elke 12-13 jarige wist het Portret van deze week niet goed wat hij wilde worden toen hij die leeftijd had. Zijn moeder wist het wel en dus… koos hij twee jaar later dan tóch  een andere richting. En toen Walter, want zo heet ons Portret, ook nog interesse kreeg in fotografie werd zijn toekomstbeeld steeds duidelijker. Maar dat is lang niet alles.’

‘Veel Nieuwegeiners zullen Walter kennen van zijn al jarenlange inzet bij en voor Atverni. Of van zijn foto’s. Of van zijn schilderijen. Of…  Het moge duidelijk zijn: al fotograferend hebben we veel over fotografie verhaald. Hoe het wás. Hoe het werd. Hoe het nu is.’

Maak, middels de antwoorden die Walter van Dijk geeft op de vijf (altijd dezelfde) vragen, nader kennis met hem, met zijn werk als professioneel fotograaf, met Atverni-activiteiten, met zijn schilderkunst en met zijn mening over Nieuwegein kennis.

Wie ben je ?
Ik ben Walter van Dijk. 70 jaar en geboren en getogen in Utrecht. Ik ben sinds 1971 getrouwd met Mieke en wij hebben 2 kinderen, 2 kleinkinderen van 3 en 6 jaar en een stiefkleinkind van 16 jaar. Ik was een beetje dromerige leerling waardoor ik niet goed wist wat ik later wilde worden. Bij onze familie was het gebruikelijk dat er 1 kind naar het seminarie ging en mijn moeder vond dat voor mij de beste keus! Ik was toen net 12 jaar. Na 2 jaar in Heeswijk bij de witte paters bleek het voor mij toch niet zo de goede richting en ging ik naar de Mulo in Utrecht. In die tijd kreeg ik interesse in fotografie wat uiteindelijk resulteerde in een diploma aan de Fotovakschool. Ik kwam te werken bij fotolaboratorium Jaques Dees in de Wittevrouwenstraat in Utrecht. Heel wat zwartwitfilmpjes zijn daar door mijn handen gegaan! In 1970 werd ik aangenomen bij TNO als reproductiefotograaf. In die tijd bestonden er nauwelijks digitale technieken en alle tekeningen en grafieken kwamen van de tekenkamer. Wij fotografeerden die dan met een grote reproductiecamera waarna de 9×12 platen ontwikkeld werden, afgedrukt en in rapporten geplakt. Later stapten we over op dia, film en video technieken voor presentatiedoeleinden.

In Nieuwegein was ik bij de start van Videocentrum Nieuwegein waar we allerlei evenementen en gemeentevergaderingen opnamen en uitzonden via het kabelnet in Huize Zuilenstein.

Wat doe je in het dagelijks leven ?
Ik ben gepensioneerd en we passen 1x per week op op onze kleinkinderen in Ypenburg. Daarbij komt het goed uit dat mijn vrouw jarenlang kleuterjuf is geweest op de Lucasschool in Bateau. Fietsen en wandelen zijn mijn favoriete bezigheden, zozeer zelfs dat ik al jarenlang trainer ben bij Atverni. Eerst als hardlooptrainer, later als wandelcoach. Dat wandelen heeft een hele vlucht genomen. Er zijn nu 4 wandelgroepen en een Nordicwalkinggroep, samen goed voor ruim 100 leden. Alle trainers bij Atverni zijn gediplomeerd wandeltrainer en de belangstelling is groot.

In 2006 zijn Mieke en ik naar Parijs gefietst en kwamen daar aan gelijk met de Tour de France! Het volgend jaar wilden we naar Barcelona fietsen maar moesten halverwege wegens ziekte terug. Daarna is dat er niet meer van gekomen.

Fotograferen doe ik nog steeds als creatieve uitlating en daar is schilderen bij gekomen. Ik ben gek van impressionisme maar als ik ga schilderen wordt het toch weer meer realisme. Het schilderen ligt alweer een tijdje stil, ik moet het snel weer oppakken.

Mijn dochter Esther en schoonzoon Virgil doen veel in de muziek en zitten in verschillende bandjes die vaak in schimmige cafeetjes optreden. Voor mij een uitdaging om daar sfeervolle foto’s te maken. Ik vraag dan: mag opa er even door 🙂 ?

Hoe lang woon je al in Nieuwegein ?
In 1973, Mieke was net in verwachting van onze eerste, zijn we in Juthaas aan de Sluijterslaan komen wonen, toen nog in de TNO flat. Daar zijn onze kinderen geboren. Toen de Batau werd opgeleverd verhuisden we naar de Citadeldrift en sinds 11 jaar wonen we dus hier aan de Mendes da Costalaan. Toen de kinderen het huis uit waren wilden we kleiner gaan wonen en naar een appartement verhuizen. maar waar laat je je je spullen? Het is dus toch weer een eengezinswoning geworden en het bevalt ons uitstekend!

Wat vind je van Nieuwegein ?
Ik vind Nieuwegein door het landelijk karakter een verademing hoewel je dat van de luchtkwaliteit niet echt kan zeggen. In Nieuwegein Noord waar wij wonen zijn wel wat historische plekjes/pleintjes maar het blijft een langgerekt dorp. De omgeving van de Heerenstraat en het Sluisje zou best wat meer kunnen stralen!

Wat kan er beter in Nieuwegein ?
Het onderhoud van de trottoirs. Mijn vrouw is onlangs gestruikeld over ongelijke stenen en heeft daarbij een flinke hoofdwond opgelopen. Ook met mijn wandelgroepen is het altijd flink oppassen, vooral in de avond.

Portret van de week: ‘Wie doet daar zoveel vrijwilligerswerk in Nieuwegein?’

Geplaatst op door
1

Op De Digitale Stad Nieuwegein hebben we wekelijks een portret van een opmerkelijk persoon. Met de camera in de aanslag lopen we door Nieuwegein. Gefascineerd in personen proberen we met de camera, opvallende, opmerkelijke personen vast te leggen. Wie is de man, vrouw of kind die daar zit, loopt, fietst, werkt ligt of speelt? Deze week Ton Jägers.

Arend Bloemink: ‘Het Portret van déze Week is regelmatig te vinden in het Dorpshuis op Fort Vreeswijk. We spraken daarom af elkaar dáár te ontmoeten. Het was jaren geleden dat ik daar eens binnenliep. Sindsdien is daar veel veranderd. Van wat eens een sombermakend interieur was, is dat nu totaal veranderd. Veranderd in een frisse, vriendelijke omgeving waar iedereen zich al snel thuis zal voelen. Maar dat terzijde, deze rubriek gaat niet om een gebouw, maar om een persoon.’ 

‘En die persoon ontpopt zich als een geanimeerd verteller. Zo vertelde Ton over zijn jeugd, over zijn tijd op de HBS (waar ik ook enkele jaren mocht verblijven), over zijn werkzame leven, over het avontuur dat hij en zijn vrouw aangingen toen ze dachten om voor werk en woonruimte van hier naar Monnikendam te verhuizen… Aiai, even niet opgelet en voor je het weet woon je in Appingedam. Toch maar weer teruggekomen naar hier… Maar ach, waarom zou ik dat allemaal nu verklappen?’

Maak, middels de antwoorden die Ton Jägers geeft op de vijf (altijd dezelfde) vragen, nader kennis met hem, met zijn interesses, zijn arbeidsgeschiedenis, zijn vrijwilligerswerken en met zijn mening over Nieuwegein.

Wie ben je?
Ik ben Ton Jägers. Geboren in 1944 in Utrecht en inmiddels dus dik 73 jaar. Ik ben getrouwd met Adrie (ook 73) en heb één zoon die uiteraard ook Jägers heet maar dan Anton. Ik heb altijd in de accountancy gewerkt en in 2009 met pensioen gegaan. De naam Jägers bent u ongetwijfeld wel eens tegengekomen in de Nieuwegeinse politiek. Mijn zoon is namelijk zowel raadslid als commissielid geweest voor de PvdA, en daar ben ik best trots op.

Wat doe je in het dagelijks leven?
Ik geniet, zoals ze zeggen, van mijn pensioen maar dat betekent niet dat ik niets doe. Integendeel. Ik doe op een aantal terreinen vrijwilligerswerk. Een korte opsomming: Lid van het bestuur van de afdeling Nieuwegein van de PvdA, Chauffeur bij de Geinexpress, Medebeheerder bij het prachtige Dorpshuis Fort Vreeswijk, Lid van het team van de thuisadministratie van Movactor, Bestuurslid van de zogenaamde “ Ouwe Lullenclub” van mijn vroegere werkgever Deloitte, Bestuurslid van Hartslag Nieuwegein. Hartslag Nieuwegein zorgt dat er zoveel mogelijk AED’s komen te hangen in Nieuwegein en er opleidingen worden verzorgd voor het gebruik daarvan en voor reanimatie, Bestuurslid van Het Utrechts Sprookjestheater. Vooral dat laatste lijkt een vreemde eend in de bijt maar ik ben daar eens voor gevraagd en ik vind vooral het maatschappelijk doel wat zij nastreven erg belangrijk namelijk kinderen tussen 5 en 25 door het oefenen en het uitvoeren van sprookjes vooral leren hoe met elkaar om te gaan en respect te tonen. Voor de vrijwilligers die zich er mee bezig houden niet altijd even makkelijk. Voor hen heb ik veel bewondering. Voor de conditie help ik twee keer per week bij de Nieuwegeinse Kledingbank om de containers te legen waar men zakken vol kleding in kan gooien.

Om die conditie verder op peil te houden doe ik in het Dorpshuis Vreeswijk wekelijks aan line dance onder leiding van Ton Vermeulen. Wel leuk want er zijn op dit moment meer dan 20 deelnemers waarvan bijna allemaal dames dus wat dat betreft word ik in de watten gelegd.

Verder hou ik erg van detectives (vooral engels) en kijk veel sport op TV waarvan voetbal, wielrennen en schaatsen wel de belangrijkste zijn. Uiteraard is de laatste jaren is daar de formule 1 bijgekomen (u begrijpt wel waarom).

Muziek luisteren doe ik ook veel. Als ik achter laptop zit altijd wel geluid aan en in de auto zeker. Ik fluit bijna altijd tot ergernis van mijn vrouw want het schijnt nogal vals te zijn.

In de weekends ga ik vaak naar de caravan in Brabant. Rustig en mooi daar in de bossen rond Chaam.

Hoe lang woon je al in Nieuwegein?
Ik heb eerst in het oude Jutphaas gewoond van mijn 3e tot mijn 12e jaar. We woonden met mijn Opa en Oma met nog 8 andere personen in een woonark in de haven waar nu Yatenboer huist. Vroeger was daar de houthandel Heijman. Na mijn huwelijk woonden we drie jaar in Appingedam maar na drie jaar alweer terug in Utrecht. Vanaf 1980 woon ik nu in Nieuwegein. Ik heb gewoond in Fokkesteeg, Vreeswijk en nu Jutphaas-Wijkersloot.

Wat vind je van Nieuwegein?
Ik vind Nieuwegein best een prettige plek om te wonen. Het ligt lekker centraal in het land en je kunt snel alle kanten op. Ik vind het erg prettig omdat je het van vroeger kent en er dus erg veel herkenbare plekken zijn, zowel in het oude Jutphaas als in Vreeswijk. Het oude Jutphaas ken ik goed want ben daar op de lagere school geweest, de School met de bijbel (meester Hanselaar, wie kende hem niet). Ik voel me er prima thuis in een flat aan het Wenckebachplantsoen. Snel in de binnenstad en redelijk veel groen. Winkels in de buurt en naar mijn mening een redelijk veilige omgeving. Nieuwegein is zodanig opgebouwd en ingericht dat ik geen enkele behoefte heb om nog eens naar Utrecht te gaan. Wat wel leuk is maar waar ik me ook wel eens aan erger zijn de bruggen.

Als ik naar zuid ga, en dat gebeurt nog wel eens, heb ik soms wel twee en enkele keer drie keer een gesloten brug en tja de mens is ongeduldig dus dan is het effe mopperen. Maar in Vreeswijk schepen kijken is toch wel leuk en interessant. Ik heb er overigens ook drie jaar gewoond in het voormalige schippersinternaat. Een heel aparte ervaring met appartementen van meer dan 4 meter hoog.

Wat kan er beter in Nieuwegein?
Ik denk dat vooral de verlichting op openbare wegen een aandachtspunt is. Veel zebrapaden zijn ’s avonds slecht verlicht. Moet iets aan gedaan worden denk ik. Ik denk dat de snelheid in Nieuwegein niet te veel omlaag moet. Er zijn al ideeën over veel meer 30 km zones. We moeten uitkijken daarmee niet te ver door te slaan. Ik ben een autorijder dat begrijpt u. Het fietsverkeer rondom Cityplaza zou iets beter geregeld kunnen worden. Er zijn nu teveel gevaarlijke plekken waar bijna-ongelukken (te) vaak voorkomen. De parkeergarages kunnen nog wel iets goedkopen. Een goed voorbeeld daarvan is die bij De Kom. Goedkoper geworden maar ook veel drukker dus.

‘Wie is daar dirigent in Nieuwegein’

Geplaatst op door
Beantwoorden

Op De Digitale Stad Nieuwegein hebben we wekelijks een portret van een opmerkelijk persoon. Met de camera in de aanslag lopen we door Nieuwegein. Gefascineerd in personen proberen we met de camera, opvallende, opmerkelijke personen vast te leggen. Wie is de man, vrouw of kind die daar zit, loopt, fietst, werkt ligt of speelt? Deze week Hans de Munnik.

Arend Bloemink: ‘Als ik klokslag elf uur ons mooie theater DE KOM binnenstap, staat Hans me al op te wachten. Rustig, open blik, ferme handdruk, goed verzorgd, classy outfit: Hans de Munnik, al vijfentwintig jaar dirigent van het jubilerende NAS (Nieuwegeins Amateur Symfonieorkest). Hans regelde met DE KOM dat we in de Komeet, aan de vleugel, kunnen fotograferen. Wanneer hij de pianokruk op de juiste hoogte heeft ingesteld, neemt Hans plaats achter de vleugel en vult de Komeet zich met heerlijke muziek (oh, wat een weelde, wat een luxe, wat een plezier om zo -ogenschijnlijk relaxed- muziek te kunnen maken!). Hans vertelt me, terwijl ik hem fotografeer, in woord èn gebaar over de invloed die een dirigent heeft op de uitvoering van een muziekstuk. Over de inspanning die dat kost. Maar ook over de ontspanning die hem dat tegelijkertijd oplevert.’

‘Het NAS bestaat dertig jaar en dat feest wordt gevierd met een concert op 29 november in, waar anders (?): DE KOM.’