Ciao a tutti,Hebben we de winter achter ons gelaten…..? Zou het pak sneeuw van vorige week dan toch écht de laatste zijn…….? Heel voorzichtig komt er een mals groen grassprietje van onder de grond naar boven, onze hazelnootboom staat in bloei, en ook onze kater heeft de lentekriebels. Luca is de hele dag de hort op, zoekt een mooi vriendinnetje. Als de zon eenmaal doorkomt is het meteen heerlijk warm, de truien gaan uit en in t’shirts werken we buiten ons huis. Zo rond een uur of 12 is het buiten warmer dan binnen, we kunnen dus met recht spreken dat we een koel huis hebben. Ons stenen voorraad huisje met hout is bijna leeg, misschien moeten we nog wel wat hout kopen. Dat was niet de bedoeling, maar het was wederom een koude winter. Maar nu vind ik het genoeg geweest met de winter, en met mij alle Italianen.Mario was vorige week voor een spoedbezoekje even naar Nederland. Vertrokken van dinsdag op woensdag, donderdag heel veel inkopen gedaan, vrijdag ook nog even een dagje bij zijn broer en schoonzus. Helemaal volgeladen weer op zaterdag naar huis. We hebben nu ligstoelen, ligbedden, een sjoelbak, en bijna een tafeltennistafel. Maar de tafel was zo krom als de Kromme Rijn, dus maar niet meegenomen. Wel de bladjes en het netje met schroeven, dus we kunnen er zelf één maken. Maar wat een feest als Mario weer thuis is, natuurlijk omdat we hem ook gemist hebben, maar ook om de vele tasjes met verassingen. Gewoon een zakje zuurkool, zo lekker, ik heb nog een rookworst. En pindakaas, ontbijtkoek, roggebrood, en ga zo maar door. Dan ben je zo blij als een kind, nooit gedacht toen we hier naartoe gingen.Polenta of Polentonissimo……………………..Een jaarlijks terugkerend feest, altijd op zondag en maandag. (klik hier voor de foto’s) Eigenlijk het startsein van het seizoen. De Italianen komen weer een beetje naar buiten, de luiken gaan open, en zo gebeurde het dat we zondag morgen al om half 11 in ons dorp liepen, met hond maar zonder camera….stom. Maar na een ronde gedaan te hebben, het werd ook steeds warmer, besloten we om toch maar even de camera te gaan halen. Dikke jassen thuis gelaten, en weer terug naar het gezellige Monastero Bormida. Het klooster is mooi versierd met vlaggen, er lopen heel veel mensen in traditionele kleding, er zijn veel kraampjes met plaatselijke produkten en een soort kermis voor de kinderen. Op het plein is een bar, in de vorm van een houten wijnvat, heerlijke wijn in plastic bekers, zoals het hoort. Ook op het plein staat een groot podium, daar word een supergrote pan met Polenta gemaakt.Polenta is een maisprodukt, vervanger van aardappels, en kan als puree gegeten worden maar ook als koek. Vooral in Piemonte een veel voorkomend gerecht. Het is een heel zwaar karwei, er moet continu in de pan geroerd worden. Rond 12 uur kom men zich melden voor een pranza, een uitgebreide lunch, natuurlijk met polenta. Dat hebben we ons goed laten smaken, natuurlijk voor een klein bedragje, maar toen we eenmaal betaald hadden, kregen we een plastic zakje met inhoud, lepel, beker, mes, servet, en konden we naar binnen, in één van de zalen van het klooster.Aan lange tafels kregen we alles op een plastic bord, verschillende soorten worst, kaas, polenta met een heerlijke saus, en natuurlijk water en wijn. Ondertussen was de traditionele groep met trommels en vaandels bezig om het klooster te betreden. Mooie show, en ook de optochten met van allerlei personen in traditionele kleding was heel leuk om naar te kijken. Er was ook een muziekgroep met oude piemontese muziek, heel leuk gezongen en ze verkochten hun cd. En dat kon ik dus niet laten, het is muziek waar je vrolijk van word, wijn of geen wijn. De muziekgroep speelde vóór de kerk, en toen de zon op de gevel stond, kon ik het niet laten om een mooie foto te maken. Om 16.00 uur was de grote polenta op plein klaar en kon men een bakje met stukjes worst kopen. Tja, wat doe je dan, eten natuurlijk, en samen met de wijn op het plein hebben we het nog uitgehouden tot bijna 19.00 uur.Maandag overdag waren er geen activiteiten, op de kermis voor de kinderen na. Maar s’avonds was er weer een groot diner in het klooster. Wij zijn samen met italiaanse vrienden gegaan, en we hebben genoten. Eerst een anti pasta met geitenkaas met mostarda, diverse plakjes salumi, walnoten met honing. Daarna de polenta met varkensvlees met een heerlijke jus, daarna weer polenta met konijn en saus, en toe…… Zabaglione en een zoete notentaart. Zabaglione is zoooo lekker, ik ga het van de zomer zelf maken, net als limoncello, ik heb échte streek-recepten.Dit is het begin van het seizoen, de feesten beginnen en duren tot eind november. Voor de gasten blijven er genoeg feesten over, ieder dorp en stad heeft zijn eigen feest…..kortom, Piemonte is ontwaakt uit haar winterslaap…..Tot de volgende keer!
Onze adverteerders maken pen.nl mogelijk
