Zondagavond was er Zembla met de vraag “wie bestuurt de stad”. Het moest gaan over de lokale strijd om de macht en het gebruik van vertouwen in de plaatselijke politiek. Het AD schreef erbij dat wethouders van financiën in de praktijk dikwijls geen kaas gegeten hebben van financiën.Onwillekeurig moest ik lachen bij de gedachte aan wethouder Lubbinge die als lijsttrekker tijdens politieke bijeenkomsten enthousiast verklaart dat het college, lees hijzelf, een goed financieel beleid gevoerd heeft. Wanneer je dan als raadslid weet dat de commentaren van de accountant over de gemeentelijke administratie niet misselijk zijn. En dan wordt het nog heel vriendelijk geschreven. Immers de accountant wil ook weer een nieuw contract. Wanneer je dan ziet dat er allerlei onderzoeken gedaan zijn naar het functioneren van projecten en de controle daarop, wanneer je leest dat de inkoopprocedures nog steeds niet volledig juist gedaan worden, dan zie je een worstellende organisatie waar van alles mis gaat.Toch heeft de wethouder gelijk en zijn voorgangers ook. Ze hebben allemaal een goed financieel beleid gevoerd. Het beleid is ook niet het probleem. De uitvoering daarvan is het juist wel. Maar daar gaan die wethouders grotendeels niet over. Daar hebben ze ook proactief geen grip op. Ze bestellen al die onderzoeken ook altijd achteraf, wanneer de eindcijfers aangeven dat er problemen zijn. De kern van de zaak is ook niet de politiek maar hun gebrek aan kennis over de uitvoering van het beleid en hun handicap dat ze als politiek partij hun eigen dogma’s niet durven te omzeilen en daarmee het uitvoeren van beleid nodeloos ingewikkeld maken. De vraag wie bestuurt de stad heeft dus vele antwoorden en al even veel voetangels en klemmen, afhankelijk vanuit welke standpunt u kijkt.Een mooi voorbeeld vind ik de prachtwijken. Een typisch linkse oplossing van een door dogma’s veroorzaakte problematiek die binnen het kader van die dogma’s tot een oplossing gebracht moeten worden. Wanneer je die vele honderden miljoenen die er nu verspilt worden, gebruikt zou hebben voor meer politie inzet en een krachtiger organisatie van de rechtspraak, zou er waarschijnlijk meer bereikt zijn. Maar dan rekent u niet met de politiek. Die zal ten alle tijden tegen beter weten in hun dogmatische aanpak verdedigen, duidelijk maken dat het niet anders kan, ondanks het feit dat iedereen ziet dat het niet lukt.Time magazine rapporteerde onlangs bijna verbaasd dat de misdaad in de VS volgens de statistieken bijzonder sterk gedaald was in de afgelopen tien jaar. Daar tegenover stond dat het aantal mensen in gevangenissen met sprongen gestegen was. De exacte cijfers zijn niet eens zo belangrijk. Veel boeiender zijn de politiek discussies die hierna gaan plaats vinden. U kunt zich voorstellen dat links vooral jammert over al die arme kansloze mensen die nu gevangenen zijn, terwijl rechts tevreden constateert dat het voor de gewone burger een stuk veiliger geworden is. In feite gedragen die partijen zich als wethouders van financiën die op basis van opduikende problemen achteraf gaan kijken hoe dat nu komt en onderzoek laten doen.Zo zijn er nog talrijke voorbeelden die maken dat het vertrouwen bij de kiezers gewoon ontbreekt. Dat heeft ten eerste te maken met het feit dat zij het onderscheid tussen wat de wethouder zegt en wat er feitelijk gebeurt niet kunnen overbruggen. Ten tweede ergeren ze zich gek aan al die dogma’s die hen niet veel zeggen, maar waarvan steeds duidelijker wordt dat die de problemen niet oplossen. Fortuyn deed en Wilders doet niets anders dan daar op in spelen. En het simpele feit dat de politiek niet weet hoe zich van haar dogma’s te scheiden speelt nu Wilders en speelde toen Fortuyn in de kaart. Arme politicie, straks leggen ze weer uit dat de kiezer er niets van begrijpt. Daar kan je op vertrouwen.Het programma van Zembla heb ik niet gezien. Ik denk dat ik weet wat eruit komt. Lees ook het artikel van Maurice de Hond, de weer uitslaande veenbrand.
Ontdek meer van De Digitale Stad Nieuwegein
Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.