Politiek en Techniek

Wanneer u onlangs naar de Binnenhof perikelen gekeken hebt, kon u genieten van een soort welles nietes discussie. Deze sport wordt achter de Hofvijver met verve gespeeld. Het gekke is dat het niets of weinig oplevert, maar men gaat er toch mee door. De waarheid en de problemen liggen natuurlijk ergens in het midden. De oplossingen zijn onzichtbaar. De nieuwe eerste minister vertelt dat zijn club anders is en daardoor beter gaat werken. De oppositie roept volhardend dat anders zijn nu juist het probleem is. Waar ze het nu precies over hebben, blijft in duisternis gehuld.
In Nieuwegein heeft men ook weer eens zo’n discussie achter de rug. Het ging over asbest. Zoveel is duidelijk dat in de tweede helft van 2007 er slordig is omgesprongen met de procedures noodzakelijk om dit gevaarlijke en gezondheid bedreigende materiaal op de juiste wijze te behandelen. Het gaat dan om een stof die mits met rust gelaten en (met verf) bedekt weinig of geen gevaar oplevert.Het tegenovergestelde gebeurt wanneer je vanwege renovatie of verbouwing het spul moet verwijderen en af voeren. Daar zijn vergunningen voor nodig en er moet volgens een strak protocol gewerkt worden door ondernemingen en personeel die daar dankzij opleiding en diploma’s toe bevoegd zijn. Dat ging niet zoals het hoort. Er werden fouten geconstateerd in procedures en werkwijze en aangezien er een woningbouwcorporatie, een gemeentelijke afdeling of misschien wel meerdere en een ministerie plus de arbeidsinspectie allemaal direct of indirect bij betrokken waren, kon het welles niets vrolijk gespeeld worden. Dat duurt dan zo’n jaar of drie en gaat nog wel een paar jaar door.Tussenstop was de discussie in de raad over het rapport van de nationale ombudsman wat de gemeente van stevige kritiek voorzag. Dat was weer aanleiding voor de oppositie om een buitengewone raadsvergadering te eisen, die tenslotte ingepast in een normale raadsvergadering verleden week woensdag plaats vond.“Asbestrel als een kaarsje uit” stelde het AD nadien terecht. Inderdaad de politieke rellerigheid is wel voorbij. En misschien is dat ook wel beter. Het zoeken naar de waarheid gaat door en volgens sommigen zijn er gewoon leugens verteld. Dus er is nog heel wat boven water te halen. De vraag is wat het oplevert behalve de voldoening om gelijk te krijgen. Den Haag blijft altijd zorgvuldig binnen de grenzen van het politieke pingpongen. Nieuwegein probeert verder te gaan en dan raken politiek en techniek elkaar Dan blijkt ook dat zo’n ontmoeting niet veel oplevert.Zo maar een paar zaken die afgelopen woensdag op tafel kwamen. “De ombudsman heeft niet geconstateerd dat er gevaar voor de gezondheid was.” Klopt, daar ging zijn rapport helemaal niet over. “Er zijn wel degelijk inspecties geweest; bij de famlie X moest de inspecteur de schoenen uittrekken vanwege het nieuwe parket en bij de familie Y is er gezellig geboomd over….” aldus de wethouder die deze “inside information” verkreeg van het bureau die de inspecties moet doen. Wiens brood men eet, wiens taal men spreekt, gaat hier natuurlijk ook op. De echte vraag is niet of het parket gezien is, maar of en hoe er geïnspecteerd is, en of dat ook op tijd plaats vond, namelijk voordat er een noodzakelijke vergunning verleend werd om te slopen/breken/af te voeren enz., waarbij ook asbest in het geding was.De wethouder verloor de steun van zijn coalitie niet. De oppositie blijft met vragen achter. Er wordt door sommigen doorgewerkt om toch nog te trachten het bewijs boven water te krijgen dat de wethouder zich vergiste. De vraag blijft waarom de wethouder technisch detective moest gaan spelen, met alle risico’s van dien, terwijl er een duidelijke en directe ambtelijke verantwoordelijkheid aanwezig is.Wanneer dat laatste gefunctioneerd had, was in 2008 door middel van een beetje mea culpa de druk van de ketel gehaald en was het daarna volgens de regels werken de bonus geweest voor al de inspanningen die sommige partijen in de raad geleverd hebben in deze affaire. Ach ja achteraf is het altijd makkelijker.