Op PEN gelezen over ‘Jongen danst op auto’? Gunst, waarom doet zo’n jongen dat nou, het bezit van een ander kapot maken? Een vorm van pesten, volgens mij, van iemand waarvan de morele ontwikkeling kennelijk ergens gestagneerd heeft…
Ik liet mijn honden uit en kwam tussen allerlei groepjes wandelende kinderen, die onder leiding van een volwassene kennelijk met een puzzeltocht bezig waren. Op diverse plekken stonden ‘beren’, ‘piraten’ en andere verklede figuren, waar de kindertjes een kaart lieten aftekenen. Een leuke bezigheid op een prachtige ochtend, dus ik bekeek het met een glimlach, terwijl ik mijn jongste hond nauwlettend in de gaten hield. Hij houdt niet zo van kinderen, omdat hij als jonkie net iets te vaak gepest is door kinderen. Juist toen ik dacht het laatste groepje achter me te hebben gelaten en mijn kerels even lekker liet uitravotten op een veldje, kwam er nog een vrij grote groep aan langs de andere kant van het veld. Ik riep mijn beestjes bij me, maar die waren lekker aan het rennen met elkaar, dus dat ging niet zo snel.
Van de andere kant van het veld werd me door een pakweg tiental kinderen, door elkaar joelend, gillend en krijsend, duidelijk gemaakt dat ‘die honden daar niet mogen’. Nou, hadden die kinderen daar volkomen gelijk in. Er stond inderdaad ergens zo’n bordje. Ik zorg altijd dat ik mijn honden op de daartoe bestemde plekken laat poepen en plassen, zodat er niet ergens onbedoeld een ongerechtigheid komt te liggen. En is dat heel per ongeluk wel het geval, dan heb ik een paar zakdoekjes bij me om het ongerief even op een andere plek de deponeren. Dus als ze op zo’n veldje zijn, kan het geen kwaad. Wat niet wegneemt dat de kinderen gelijk hadden en de honden beter ergens anders hun worstelpartijtje hadden kunnen houden.
Toen ik de honden bij me had en verder wilde gaan, was de groep me dicht genaderd. De volwassene vertelde de kinderen op een wat badinerende toon, bedoeld om door mij gehoord te worden: ‘goh, wat vervelend, hè kinderen, als jullie hier willen voetballen, moet je in de poep van die honden’. Wat ik erg vind in deze anekdote, is dat de begeleidende volwassene op geen enkel moment ingreep en er zelfs een schepje bovenop deed. De kinderen hebben hierdoor geleerd dat het kennelijk okay is als je iemand joelend, gillend en schreeuwend je standpunt verkondigt.
Als de volwassene haar verantwoording had genomen en naar me toe was gekomen om de kinderen mij te laten vertellen: ‘mevrouw, dit is een kinderspeelveld en we willen niet graag in de poep van honden spelen’ of iets dergelijks, dan hadden we een goed gesprek gehad, daar ben ik heus sportief genoeg voor. Dan hadden de kinderen geleerd dat je iemand best mag aanspreken op gedrag, als je het maar netjes doet. Maar wat me echt in het verkeerde keelgat schoot, was de besmuikte opmerking van de volwassene. Want wat leerden de kinderen hiervan?
Dat je klote-opmerkingen over iemand mag maken, met als doel dat die dat hoort. En dat is dus gewoon ordinair pesten. Bij deze kinderen is de kiem gelegd voor later pestgedrag. Dat is de reden waarom ik dit voorbeeld gebruik en dit verhaal schrijf. Ik ken een aantal kinderen en volwassenen, die het slachtoffer zijn van hun pestende medemens. Ik vroeg mij af waar dat pestgedrag vandaan komt. Het antwoord ligt besloten in dit voorbeeld: ze leren het van hun ouders, begeleiders en andere volwassenen in hun omgeving. Kinderen en volwassenen bedenken heus niet zomaar: ‘kom laat ik nu eens iemand lekker gaan pesten’. Dat komt ergens vandaan. Dit is (meestal onbewust) jong geleerd door af te kijken van volwassenen. ‘Kom nou toch’, denkt u misschien, ‘zo voed ik mijn kinderen niet op.’ Maar: u bent een keertje niet in uw ‘hum’ en mompelt net iets te luid over iemand die u iets doet wat u niet leuk vindt: ‘wat een klootzak’. Moet kunnen, vindt u, het is maar een keertje en misschien meent u het niet eens helemaal echt. Maar uw aankomende puber pikt het feilloos op. En zo zijn er talloze voorbeelden.
Volgens de Stichting ‘Stop Mobbing’, worden naar schatting 350.00 kinderen dagelijks (ernstig) gepest op school, op straat, in het clubhuis en dergelijke. Eén op de zestien medewerkers wordt gepest op het werk en één op de tien medewerkers seksueel wordt geïntimideerd. Dat betekent dat er hier bij ons in Nieuwegein duizenden (!) grote en kleine mensen in bedrijven en op scholen worden gepest. Dat is vreselijk! Volgens ‘Stop Mobbing’ heeft iedereen het recht om met respect en waardigheid behandeld te worden. Mobbing veroorzaakt veel meer schade dan wij denken. Mobbing kost geld, gezondheid en geluk. Miljarden euro´s per jaar in de vorm van improductiviteit, ziektegelden, medicijnen en juridische kosten. Mensen raken overspannen en verliezen hun concentratie. Men kan zelfs blijvend psychisch letsel oplopen wanneer de pesterijen en intimidatie maar lang genoeg aanhouden. Erkenning en herkenning van mobbing is van groot maatschappelijk belang. Mobbing verdient aandacht!
Nieuwegeinse burgers, ouders, onderwijzers, gemeenteraadsleden, ik roep u allen op (meer) aandacht te geven aan mobbing! Duizenden Nieuwegeinse gepeste grote en kleine mensen (en mijn arme gepeste hondje en die autobezitters en nog vele anderen) zullen u waanzinnig dankbaar zijn! Meer informatie:
Vooral voor volwassenen: www.stopmobbing.nl
Pesten op school: www.omgaanmetpesten.nl
