Kortsluiting

Ik heb met verbijstering zitten kijken naar een documentaire over burenruzies. Niet bijster origineel natuurlijk en zeker niet een onderwerp voor deze column. Daarbij moet ik natuurlijk even melden dat ik ook geen enkel probleem heb met mijn buren en zij ook niet met mij, voor zover ik weet. De documentaire was meer een verzuchting. Kennelijk kunnen we lang niet altijd de grote dingen in het leven zomaar een plekje geven en in plaats daarvan gaat onze energie dan volledig op aan veel minder belangrijke zaken. Die worden steeds groter in ons hoofd tot er op een verkeerd moment kortsluiting ontstaat.Het geruststellende hieraan is dat het wijst op onze absoluut menselijke trekjes. Het is altijd gevaarlijk te schrijven dat we het voorlopige resultaat zijn van een lang evolutie proces, zeker nu er een christelijk sociale wind waait in ons land. Het is maar goed dat niet al teveel mensen werkelijk geloven dat een zo complex wezen als de mens gemaakt kan worden door iets of iemand, laat staan binnen een dag.Op papier of canvas red ik het soms net als het werkelijk moet. Dan zie je de uiterlijke verschijning van een mens die herkenbaar de wereld beziet. Dat is het makkelijke deel van het geheel, het stukje dat je ziet. Het complexe deel zit van binnen en wordt aangestuurd door een uiterst ingewikkelde chemische fabriek die bovendien werkt op nog ingewikkelder batterijen.De oersystemen in ons lichaam zijn grotendeels wel veranderd, maar sommige van die systemen zijn soms nog zo actueel en noodzakelijk dat veranderingen daar heel erg langzaam plaatsvinden. We zijn allemaal geboren met een ingebouwde sensor die voorkomt dat we zomaar op tilt gaan. Die sensor voorkomt dat problemen die te groot lijken om te bevatten ons totaal lam en immobiel maken. Dat zou te gevaarlijk zijn als we ons plotseling moeten verdedigen tegen een naderend onheil.Dat mechanisme heeft iets van een verdringing in zich. Het grote probleem verdwijnt niet uit je systeem, maar wordt tijdelijk minder zichtbaar. Iedereen kent daar wel voorbeelden van uit zijn eigen leven. In plaats van het grote probleem gaan we ons bezighouden met kleinere en ogenschijnlijk wel oplosbare problemen. Het lijkt ook verdacht veel op de manier waarop de gemeente de situatie rond City Plaza aan wil pakken.De parkeergelden gaan omhoog met 50% naar € 0,75 per uur en de komende jaren zal dat verder stijgen naar € 1,35 per uur. Ik zal maar niet uitrekenen hoe groot die stijging is in procenten. Je vraagt je af hoe een sociaal bewogen wethouder het verzint. Het biedt slimme ondernemers buiten City Plaza de gelegenheid om uitvoerig te wijzen op het feit dat men bij hen gratis kan parkeren. De redenering lijkt te zijn dat parkeren bij City Plaza populair is en dat betekent dus dat de markt het wel kan verdragen als de prijzen omhoog gaan. Vraag en aanbod losgelaten op lokale parkeerplekken. Een groot economisch principe plat vertaald naar een super kleine omgeving.Zou het grote probleem dan werkelijk zo ingewikkeld zijn? Geven we als gemeente nu echt zoveel meer uit dan we hebben? De nood moet wel hoog zijn als je de parkeergarage onder City Plaza promoveert tot melkkoe en op slag lijkt te vergeten dat City Plaza meer is dan zomaar een winkelcentrum.Afrodite