Katten

Ik hou van katten. Op zichzelf is dat geen wonder, want het is een vorm van liefde die ik deel met heel veel mensen op deze wereld. Mijn katten zijn voor mij een belangrijke bron van inspiratie, hoewel ik vrijwel nooit katten teken of schilder. De inspiratie zit in het ongrijpbare van mijn katten. Ze herinneren me constant aan het idee dat wezens vooral hun eigen weg gaan en zich slechts mondjesmaat laten beïnvloeden door de omgeving waarin zij leven.Hetzelfde beeld zie ik in mijn kinderen. Hoewel ze allemaal opgegroeid zijn in dezelfde omgeving en in de buurt van dezelfde mensen, zijn het totaal verschillende en unieke mensen aan het worden. Opvoeden is kunst. Je zet contouren neer en vervolgens vult het doek zich op basis van je inspiratie. De ene keer levert dat een druk en kleurrijk doek op, de andere keer kijk je opeens aan tegen een doek dat ingetogen en bescheiden is. Achteraf kun je niet meer bepalen wat je gebracht heeft tot het resultaat.Kinderen en katten laten zich leiden door hun eigen gevoel. Ze ontwikkelen ook hun eigen normen en waarden. Een van hogerhand opgelegd gedachtegoed over wat goed en slecht is, krijgt de plek die ervoor gereserveerd is. Begrijpen wat je kunt begrijpen; de rest is overbodige ballast. Het resultaat van opvoeden als kunst is een toevallige verzameling van unieke werken die een paar overeenkomsten delen met elkaar.Overeenkomsten leiden tot acceptatie. Acceptatie geeft je het gevoel dat je iets bereikt in het leven. Dat jij je daarbij aanpast en niet de samenleving is gelukkig van ondergeschikt belang. Het resultaat en het gevoel tellen. Toen ik voor het eerst de gemeentelijke kunstcollectie zag op de website, werd ik overvallen door een warm gevoel. Erkenning en aandacht voor kunst, een gemeente die serieus werk maakt van haar erfgoed.Maar had ik die aandacht voor het gemeentelijk kunstbezit niet al eerder gezien? Nauwelijks een maand geleden kwam een boekje uit met datzelfde kunstbezit verpakt in twee kunstroutes. Dezelfde kunst, nu verpakt in overzichtelijke plaatjes op het internet. Een fantastisch hulpmiddel bij het maken van werkstukken en het voorbereiden van spreekbeurten.Waar komt die aandacht voor de kunstcollectie vandaan? Staat het gemeentelijk kunstbeleid onder druk en is dit een poging de waarde ervan te verhogen? Waait er werkelijk een frisse wind in Nieuwegein? Overeenkomsten leiden tot acceptatie. Acceptatie leidt tot erkenning. Herhaal dezelfde boodschap op verschillende manieren en zie het resultaat. Nieuwegein is een stad met kunst hoog in het vaandel.Dat de Nieuwegeinse kunstwereld nauwelijks voeling of binding heeft met het gemeentelijk kunstbezit, dat zij al jaren strijden voor meer aandacht, faciliteiten en erkenning, verdwijnt geruisloos naar de achtergrond. Dat kunst en cultuur ook gewoon minder geld tot hun beschikking krijgen, lees ik nergens op de website. De routebeschrijving en de bordjes naar het gebouw van het KCN zijn nog steeds niet gerealiseerd.Ik hoop dat de aandacht voor het gemeentelijk kunstbezit niet bepalend zal zijn voor het uiteindelijke resultaat; acceptatie van de gedachte dat Nieuwegein genoeg doet voor de kunst. Wat wij doen, maken en op het podium zetten is geen gevolg of resultaat van opgelegde Nieuwegeinse waarden.Ongrijpbaar en uniek…..miauwAfrodite

Wees betrokken. Reageer en geef een reactie op bovenstaand artikel!

Onze adverteerders maken pen.nl mogelijk