Het Oud & Nieuw in- en uitluiden

Maar ik weet niet hoe dat gaat: in- en uitluiden. En ik vind dat raar: een oud en een nieuw jaar. Oud klinkt afgedankt. Nieuw klinkt plastic en ruikt naar angst. Een oudejaar column. Ongetwijfeld vol goedbedoelde voornemens, die niet uitkomen. Vol goedbedoelde adviezen over uw besteding van de laatste uren van 2009. Vol goedbedoeld moralistisch gemurmel over onverantwoord vuurwerk- en alcoholgebruik.De waarheid is: het maakt mij niets uit. Of u rookt of niet, of, vooruit-dan-eentje-dan, in de avonduren. Dat u dit jaar nu echt eens mee wilt doen aan die nieuwjaarsduik maar 1 januari toch weer te katerig en te lui bent en in bed blijft liggen. Dat u toch zo goed kunt zingen en dat het jammer is dat u daar niets mee doet en dat u uzelf dit jaar toch eens moet opgeven voor Idols driehonderdtweeenveertig.De waarheid is: ik héb voornemens. Ik wil het mooiste toneelstuk ooit schrijven, Shakespeare doen verbleken. Ik wil dat de wereld van mij houdt en mij mooi vindt en ook bijzonder intelligent. Ik wil een muziekinstrument spelen. Niet leren spelen maar spelen. Ook wil ik graag reizen. Naar Israël of Afrika. Of, wel ja: Egypte. Ik wil pirouettes maken op het ijs. Een tweeling. Met krulletjes. Varkentjes knuffelen. Vaker lopen in plaats van met de bus. Verhuiskaartjes sturen. Minder vlees eten. Een boek uitlezen. Wereldvrede. Een lijst maken met dingen die ik moet doen en die één voor één afvinken.De waarheid is: ik ben bang.De waarheid is: 2009 is weg en komt nooit meer terug. Er zullen boeken over geschreven worden en tv registraties gemaakt, maar nooit zal het meer 2009 zijn. Nooit meer die vier getallen. In die volgorde. En langzaam zullen we ze vergeten. Af en toe zult u ze nog eens terugzien. Op een ingeplakt geboortekaartje of een overlijdensadvertentie die u bewaart, in een la, in een kast. Ergens. In een klein hoekje die vier getallen en het zal niets meer betekenen dat 2008 of 2010. En dat is niet erg.Uiteindelijk is de tijd niet houdbaar. Dat is niet erg. Goed is het ook niet. Het is wat het is. Niet meer of minder. Geen waarheid, geen leugen. 2009 heeft bestaan. Maar uiteindelijk misschien ook wel niet. Als u vergeet. Als ik vergeet.De waarheid is: de leugen is vaak zoveel mooier. Laten we in 2010, gewoon, een piepklein beetje meer liegen.