Geur van koek en afgekloven potlood

De argumenten ‘geen tijd, geen fiets, het regent ’ zijn niet langer van toepassing. Het kan overal. In het ziekenhuis. Naast het fitnesscentrum. Om de hoek. Op de basisschool van uw kinderen. Persoonlijk hoef ik niet eens naar buiten. Ik loop een paar trappen af, trek een paar deuren open, en ik sta midden in een stemhokje. Woensdag 2 maart 2011 mogen wij het rode potlood weer ter hand nemen, en een vakje naar keuze flink rood kalken. Lange leve de Provinciale Statenverkiezingen.
In het vorige (studenten)huis waar ik woonde, was het een echt uitje. Een gebroederlijk huishouden met een linkse flowerpower Pabo-er, rechtse koorbal en een ietwat communistisch aandoende kunststudent. En dan ons gezamenlijke slachtoffer: het ‘ik-heb-geen-flauw-idee-en-het-boeit-me-ook-niet-echt rechtenmeisje.’ Zodra we haar sleutel in het slot hoorden namen we onze posities in. Ik versperde haar de weg richting keuken, onder het motto ‘eerst stemmen dan eten.’ Flowerpower stond dansen op haar bed met haar stemkaart in zijn handen en koorbal probeerde haar te verleiden met een biertje of een fles whisky. Als ze niet inging op onze individuele tactieken ploften we teleurgesteld op de bank, en gaven we aan ‘even te willen praten.’ Een gebroederlijk dialoogje over koetjes en kalfjes, stadjes en eerstekamertjes. Overgoten met een heerlijk ‘we doen al zo weinig samen’sausje. Nu kunt u mijn Bambie hertenogen vanaf het papier niet zien, maar gelooft u mij: drie keer wapperen en u bent de mijne.Zo zaten we gevierlijk op de fiets, op weg naar het dichtstbijzijnde stembureau. Af en toe duwden we elkaar aan de kant, om zo dicht mogelijk bij haar te kunnen fietsen en de laatste argumenten voor de ‘eigen’ partij in haar oor te lispelen. Stembureaus worden steeds gezelliger. Koekje erbij en een rood afgekloven potloodje voor de verzameling. Jammer genoeg mocht geen van ons bij haar in het stemhokje, dus of ze één van onze adviezen heeft opgevolgd, zullen we nooit weten.In Nieuwegein bevinden zich deze verkiezingen 36 stembureaus waar u uw stem kunt uitbrengen. Vol koekjes, rode potloden en buurtbewoners die u al een tijd niet heeft gezien. Het zou zomaar eens een gezellige middag kunnen worden. En daarmee is uw laatste argument van ‘geen zin’ ook niet meer van toepassing. U maakt maar zin.