Fiets op hoofd

Ik zal eerlijk met u zijn. Ja. Ik weet dat u een hekel heeft aan eerlijkheid. U heeft liever dat ik lieg. Gelijk heeft u. Daar ben ik namelijk ook veel beter in. Spannende leugens, mooie leugens, enge leugens, even-helemaal-mee-in-eenverhaal- waarvan-je-weet-dat-hetniet- kan leugens. Genoeg. Eerlijkheid nu:Soms. Heel soms, vind ik Nieuwegein een beetje suf. Zo. Daar heeft u het. Zwart op wit. Ik weet wel dat we ons allemaal heel druk maken, over het verdwijnen van een buurtsuper in Vreeswijk. Over die drie dikke gezinswagens die we ‘niet eens’ meer voor de deur van de kerk kunnen parkeren, waardoor we toch zeker honderd en twee meter moeten lopen. Maar verder gaat het er in Nieuwegein tamelijk gemoedelijk aan toe. Degelijk. Stabiel. Suf dus.Mopperend kroop ik deze week dan ook achter mijn computer, want: wat moest ik u nú weer vertellen? Er gebeurt hier ook nooit iets. In dit hondenpoep vrezende -, posters ter preventie van duivenpoep makende-, rustieke, klassieke vissersdorp. Op zoek naar een beetje inspiratie. Een kleine actualiteit. Iets. Ik open de internet site van De Digitale Stad Nieuwegein. Ik zie staan ‘drie gewonden bij schietpartij in Hoog Zandveld.’ Ik scroll verder. ‘Fiets van flat: jongeman gewond.’ Ik verwachtte plaatjes van feestvierende verklede katholieken, van aan elkaar vastgeplakte geliefden boven een zelfgebakken taart. Maar nee. Een schietpartij, en iemand die een fiets van een flat af gooit.Nieuwegein probeert aan mij te bewijzen dat ze niet suf is. Gefeliciteerd Nieuwegein. Je bent niet suf. Je bent crimineel. Gefeliciteerd. ‘Fiets van flat.’ Het blijft me intrigeren. Wat deed die fiets überhaupt óp die flat, en waarom moest hij er zo plotseling weer van af? Stelt u zich eens voor: u bent wat jaartjes jonger en u loopt naar buiten, naar de lesauto waarmee u zo de snelweg op zal gaan. U bent opgelucht. De snelweg, dat gaat nog wel. Als de beste man maar niet over inparkeren begint. U sluit de voordeur en zwaait naar de instructeur. Als u het portier van de auto opent, voelt u plotseling iets op uw hoofd. Alles wordt zwart. Als u wakker wordt, in het ziekenhuis, met zeven hechtingen en een behoorlijke hersenschudding, vertelt een lieftallige zuster u dat er een fiets op uw hoofd is gevallen.Een fiets! Ik ben plotseling razend benieuwd naar deze fiets. Naar het merk, de kleur, en naar hoe het momenteel met de fiets gaat. Ik weet niet hoe hoog die flat was, en hoe hard dat hoofd. Vreemd. Geen woord gelogen en toch één van de vreemdste verhalen die ik u verteld heb. Misschien toch eens iets vaker de waarheid vertellen? Maar alleen als u die waarheid het vertellen waard maakt. Ho. Nee. Laat die fiets maar in de schuur staan.