Duitsland

Op verkiezingsdag rijden we bijna dwars door Duitsland. Zelfs zonder radio en televisie ontkom je niet aan de strijd tussen Merkel en Schröder. Wat het meest opvalt is dat het eigenlijk nog steeds allemaal gaat over de hereniging na de val van de Muur. De Duitsers verstaan de kunst van het blijven ronddolen in hun eigen verleden.De hereniging heeft in veel opzichten niet goed uitgepakt voor het nieuwe Duitsland. De tegenstellingen tussen het Oosten en Westen zijn nog steeds pijnlijk duidelijk. Het is waar dat de meeste nieuwe wegen en de mooiste infrastructuur te vinden zijn in de oostelijke delen van Duitsland. Anderzijds leven de mensen daar nog steeds in totaal andere omstandigheden dan in het westen van Duitsland.In sommige opzichten lijken de tegenstellingen op die van Italië. Het rijke Noorden tegenover het arme Zuiden. Een tegenstelling die in alle lagen van de samenleving is terug te vinden. In het diepe zuiden hebben beide landen een soort vrijstaat; Beieren in Duitsland en Sicilië in Italië. In Italië heeft de tegenstelling in de loop der tijden ook gezorgd voor positieve ontwikkelingen. De kunst en cultuur zijn in veel opzichten exemplarisch voor de rest van Europa.Het is maar de vraag of je dergelijke positieve ontwikkelingen ook mag verwachten in Duitsland. De nuchterheid en ordelijkheid dragen niet echt bij aan de ontwikkeling van kunst en cultuur in Duitsland. Een uitzondering moet je misschien maken voor de muziek, maar daarbij moet wel bedacht worden dat de grote Duitse componisten nooit geleefd hebben in een verdeeld Duitsland, laat staan een herenigd Duitsland.De Duitse benadering van hedendaagse kunst is de mijne niet, uitzonderingen daargelaten. Natuurlijk vraag ik me dan af of die tegenzin voortkomt uit oude en diepgewortelde tegenstellingen tussen de Duitsers en Nederlanders. Diepgeworteld in ieder geval sinds 1974, toen we massaal struikelden over het been van een Duitse voetballer. De antipathie tussen Nederland en Duitsland is zelfs onderwerp van serieuze projecten die gericht zijn op toenadering. Jonge mensen worden betrokken bij culturele en kunstzinnige uitwisselingen tussen de beide landen.Of het allemaal gaat helpen weet ik niet echt. Als ik mijn zoon van 15 hoor zeggen dat de Duitsers altijd kuilen graven op het strand en dat ze nog steeds onze fietsen moeten teruggeven, zonder dat ik hem dat ooit verteld heb, is er dus sprake van een dieperliggende tegenstelling. De grote broer die zijn broertje niet serieus neemt of zoiets.Jammer genoeg maakt die blijvende tegenstelling het vrijwel onmogelijk echt te genieten van Duitsland en haar oude cultuur. Geschiedenis en kunst zijn goed bewaard gebleven en zijn meer dan de moeite waard om bekeken te worden. En nu niet stiekem denken dat ik het over de geroofde kunstschatten heb die tijdens het Derde Rijk per wagonlading zijn afgevoerd naar Duitsland. De oude Duitse cultuur en kunst hebben een eigen bestaansrecht en worden door ons behoorlijk onderschat.Een weekeinde Duitsland in verkiezingstijd maakt veel los bij mij. Visioenen van mogelijkheden en tegelijkertijd beperkingen. Kunst is en blijft een kwetsbaar goed. Een perfect kunstwerk kan vallen of staan met de maker van het kunstwerk. Een Duitse kunstenaar wordt hier niet alleen beoordeeld op de kwaliteit van zijn werk, maar ook op zijn afkomst.Ik kan het weten, want ik heb een Duitse achternaam.Afrodite

Wees betrokken. Reageer en geef een reactie op bovenstaand artikel!

Onze adverteerders maken pen.nl mogelijk