“…Inspreken”
Op de afgelopen Raadscommisievergadering RIM (29 augustus) waren er ruim 10 insprekers over het in de aanstaande Raad vast te stellen bestemmingsplan Jutphaas-Wijkersloot. Een grote opkomst, die enerzijds betrokkenheid impliceert en anderzijds de democratie levend houdt. Wat D66 betreft kan het aantal insprekers niet groot genoeg zijn en mag dat nooit tegenwerkt worden. Geruchten over te veel insprekers en daarom ambtelijke ontmoediging/tegenwerking horen dan ook niet waar te zijn. Een democratische bijeenkomst is nooit te vol. De lijfspreuk in het gemeentehuis moet dan ook zijn “Helpt een burger!” en niet “Help, een burger!” “…Islamitisch parkeren”
De inspraak tijdens de genoemde vergadering concentreerde zich op de mogelijke vestiging van een multicultureel centrum op de locatie van het voormalige gymnastieklokaal. In gewoon Nederlands een moskee en ontmoetingscentrum. De meeste insprekers wezen op de parkeeroverlast, die tijdens de gebedsdiensten zou kunnen plaatsvinden, hoewel ik mij toch ook niet aan de indruk kon ontrekken, dat sommige sprekers een moskee helemaal niet zagen zitten. Een muzikale demonstratie moest dit onderstrepen. Hier heb ik tegen gedemonstreerd! Respect is wel het minste wat bevolkingsgroepen met een verschillende religieuze of culturele achtergrond voor elkaar mogen opbrengen. D66 vindt ook, dat net zo min als bij een protestante of katholieke kerk of bijvoorbeeld bij een theater, parkeren tot overlast voor de buurt mag leiden. Dus ook islamitisch parkeren niet. Dit is echter simpel op te lossen. In de eerste plaats overleg met de moskeegangers en ten tweede parkeerregulering door de gemeente. En de oproep tot gebed – 5 maal daags – is prima via overleg tot aanvaardbaar niveau terug te brengen. Hier is in Nederland al genoeg ervaring mee. Ik sliep trouwens s’morgens altijd door het klokkengebeier heen.
“…D66 vindt”
dat Nederlanders en Medelanders elkaar moeten respecteren. Dat is het begin van integratie. Elkaar in zijn waarde laten. Onze democratie met haar normen en waarden (be-) staat al eeuwen en is ook het uitgangspunt voor de nieuwe Nederlanders. Dit hoeft echter niet te leiden tot het opgeven van elkaars cultuur. De verscheidenheid in culturen is juist de rijkdom van onze tolerantie in Nederland. Deze tolerantie moeten wij koesteren en onderhouden, dus niet als een automatisme zien. Het College, de Raad en de ambtenaren als uitvoerende organisatie namens College en Raad, moeten door goede communicatie in het allervroegste stadium, van een te verwachte ontwikkeling, begrip bij burgers te weeg brengen; met name door de verschillende groepen belanghebbenden rond de tafel te krijgen.
Nogmaals, niet “Help, een burger!”, maar “Helpt een burger!”
Hans ReuschFractievoorzitter D66 Nieuwegein
Onze adverteerders maken pen.nl mogelijk
