Dag maakbare samenleving

Terwijl den Haag vooral bezig is met de provinciale verkiezingen die weinig of niets meer met de provincie te maken hebben, gebeurt er van alles in ons stadje. Of links of rechts nu straks het voor het zeggen krijgt in de Eerste Kamer maakt in dat opzicht niet veel uit. Het rijk heeft zich vertild aan allerlei voorzieningen die veel meer gebruikt worden dan gedacht en die ook duurder bleken dan voorzien.
Door alles te willen heeft de politiek te veel geld verspeeld en een aantal cruciale zaken moeten anders. Onder Balkenende kwam dat al boven water en het gaat steeds ernstiger worden. Ik heb het over de maakbare samenleving. Die is kapot. En er is al zoveel bezuinigd op politiek makkelijke onderwerpen (minder ambtenaren, lukt niet, minder defensie, lukt wel zeker wanneer we die straaljagers ook niet kopen) dat we nu moeilijker zaken hebben aangepakt.De maakbare samenleving! Die was links van origine. Rechts ging er vanuit dat iedereen voor zichzelf kon zorgen met wat hulp aan het eind. Links wilde overal bij helpen en tuigde een enorme hulpindustrie op. De betrokken werknemers stemden dan meestal ook links wat mooi uitkwam. Het probleem was dat de werkelijkheid vaak anders was dan de ideologie en dan moest de werkelijkheid wijken. Spoedig bleek dat niet te werken. Dat veroorzaakte geweldige discussies en ondertussen sleutelde men aan die maakbare samenleving zonder maar een moment op de kosten te letten. Waarbij de enorme toevloed van mensen die zich wel wilde laten koesteren in al deze overheidszorg hardhandig een einde maakte aan vreemde experimenten en dure voorzieningen. U weet wel, oudjes vergezellen met het boodschappen doen voor 40 € per uur. Nu doet men dat niet meer en er gaat nauwelijks een dag voorbij of we horen van zorg en ziektekosten en de Algemene Wet Bijzondere Ziektekosten die maar niet zuiniger wil worden.Iedere politieke partij roept en weet ook dat er van alles gedaan moet worden, zonder zich bewust te zijn waar de problemen vandaan komen, te weten hun eigen voorstellen. Daar zit namelijk weinig operationele realiteit in en veel compromissen om al die coalitiepartners tevreden te stellen. Dat het dan dus niet werkt zoals gedacht komt vaker voor dan we ons realiseren. Delen van die kosten die de AWBZ binnengeslopen zijn worden er nu dus weer uitgehaald. Heel geleidelijk maar we zijn nu in de laatste fases. We hebben dus Wet Maatschappelijk Ondersteuning en men begon met het aanpakken van de huishoudelijke hulp.Het principe was meedoen. En de overheid moet er voor zorgen dat iedereen mee kan doen. Het uitgangspunt werd daarbij dat mensen vooral moesten blijven doen wat ze zelf konden doen, onder ander zelfstandig wonen. Daarbij zijn er algemene voorzieningen zoals regiotaxi, boodschappendienst, vrijwilligershulp, enz. en individuele voorzieningen zoals scootmobiel, rolstoel voorzieningen, hulp in de huishouding en soms aanpassingen in het huis. Dat tweede deel wordt nu langzamerhand gerealiseerd en wordt de kanteling genoemd.De overheid heeft deze functies bij de gemeentes neer gelegd. Die zijn al doende lerend aan de slag gegaan. In ons stadje gaat dat eigenlijk wel aardig. Natuurlijk we hebben de leverancier van huishoudelijke zorg zo uitgeknepen dat die het er niet meer voor kon doen en stopte. Dat was een stevige paniek, want waar vind je nieuwe leveranciers. En hoe gaan die nieuwe hulpen bij de betreffende cliënten, meestal senioren, bevallen. Maar uiteindelijk kwam dat best goed voor elkaar. En het team in het stadhuis die daar mee bezig is raakt steeds meer ingespeeld op al die onverwachte zaken die er opduiken. Voorwaar geen slechte prestatie, integendeel. Blijft, dat het om een moeilijke materie gaat.Van rechten overgaan op oplossingen. Dus niet meer een classificatie automatisch krijgen en alle diensten en producten erbij. Maar wat heeft u eigenlijk nodig en wanneer u het zelf niet kan, wie doet het dan voor u. Nee we gaan niet uw hele huis verbouwen. Gaat u maar eerst kijken of er niet een geschiktere woning aanwezig is in uw buurt. U kunt zich voorstellen wat voor discussies dat oplevert en juist nu het allemaal begint en soms nog stroef gaat, wat er voor misverstanden kunnen ontstaan.Het is duidelijk dat vele activiteiten die vroeger nog los van elkaar uitgevoerd werden, nu meer in samenhang aan de slag moeten. Nee je gaat een huis niet verbouwen wanneer de verandering misschien meer dan een kwart van de waarde van het huis bedraagt. Maar hoe krijgt de betreffende persoon dan een voorrang classificatie bij het verkrijgen van een geschiktere woning? Waarom heb ik thuis recht op een scoormobile en in een verzorgcomplex niet? Ja dat gaat om de financieringsbronnen, maar leg het maar eens uit. U begrijpt het er staat nog heel wat te gebeuren.Het moeilijkste is waarschijnlijk ons allemaal bij brengen dat we die maakbare samenleving gezamenlijk moeten gaan doen. Dat wil zeggen weer onze buren een beetje in het oog houden en helpen wanneer dat nodig en mogelijk is. Nee en dan niet voor een keertje maar misschien wel voor een hele tijd! Ach wanneer we er aan gewend zijn, ontdekken we waarschijnlijk ook dat het eigenlijk veel leuker wordt in onze straat of wijk. Maar om zo ver te komen, zal niet eenvoudig zijn.