Vanavond bij de wielerronde geweest. Bij een van de vele vrijwilligers meldde ik dat het toch weer wat drukker was dan vorig jaar hetgeen hij ontkende. “Waar doen we het eigenlijk voor”?zei hij.
Ik schrok. De ronde mag in mijn ogen niet verdwijnen. De nostalgische gevoelens komen bij mij los zogauw ik vanuit de verte de dranghekken zie staan, de speaker hoor galmen en de reclamespeakster met volle inzet voor de zoveelste keer de namen van sponsors hoor omroepen. En eenmaal aangekomen op het parcours kom ik al die oude bekenden weer tegen en voel me thuis. Op de tribune gezeten zie ik een mij groetende Wim Kroon op de jurywagen. Het maakt mij eigenlijk niet uit wie er rijden. Het gaat mij om het gevoel dat er nog een traditie is in ons redelijk traditieloze Nieuwegein.
De inzet van de organisatoren is bewonderenswaardig met voorop voorzitter Jules Henrotte en de organisatie is, we zijn dat gewend Jules, perfect.
Het is 10 uur als ik huiswaarts keer en toch wat heimwee voel naar de kermis (weet u nog), Nieuwegein Radio op het plein bij de kerk en de vele mensen achter op het parcours. Dit verdient meer dan alleen maar nostalgische gevoelens. Dit verdient steun van velen inclusief de gemeente.
Ontdek meer van De Digitale Stad Nieuwegein
Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.