Zo nu en dan duiken we in het verleden van Nieuwegein — niet eens zo ver terug, maar ver genoeg om te zien hoe snel het vertrouwde verandert. Deze week kijken we in de rubriek Toen & Nu naar de Dorpsstraat in Vreeswijk. Twee foto’s, nog geen maand uit elkaar, laten een straat zien die zélf lijkt te weten wat er ging komen: “Nu gaat het gebeuren.”

De Dorpsstraat huilde. Dat gevoel legde fotograaf Fons van Leusden vast in zijn “Foto van de week”, waarin het regenwater als tranen over de kasseien lijkt te stromen.

Toen
Op de ansichtkaart uit 1969 zien we een dorpsgezicht dat bijna schilderachtig aandoet. Een smalle straat met karakteristieke gevels, het water van de Lek op gehoorsafstand, en vooral die fiere rij loofbomen langs de kade. Ze vormden een soort groene kathedraal, die het zonlicht filterde over terrassen en gevels.

Hier proefde je het oude Vreeswijk — vóórdat de fusie met Jutphaas Nieuwegein maakte. Een plek waar scheepslui, bewoners en bezoekers elkaar groetten onder het bladerdak.

Nu
Ruim vijftig jaar later zijn de contouren nog herkenbaar, maar de ziel lijkt even te zijn ingehouden. De bomen zijn verdwenen door kap. De echo van motorzagen mengt zich met de voetstappen van voorbijgangers.

Waar vroeger schaduw viel, ligt nu zon. En dat voelt minder vrolijk dan het klinkt. Dichter Ton de Gruijter schreef er al over, twee jaar geleden. Zijn woorden lijken vandaag geschreven:

“Vreeswijk vreest een blote kade
wanneer de bomen zijn gezaagd.”

Tijdgeest
De discussie over de Dorpsstraat is er één van elke generatie: vernieuwing versus behoud. Waar de gemeente vooruit wil, trekt het dorp aan de rem — niet uit halsstarrigheid, maar uit liefde voor wat het tot dorp maakte.

De ansicht uit 1969 en de foto van Van Leusden vertellen samen een verhaal dat Nieuwegein goed kent: hoe snel iets dat eeuwig leek, ineens geschiedenis wordt.

Wekelijks bezoeken wij een locatie en speuren we naar dat ene plekje op een oude foto of ansichtkaart om te zoeken wat er veranderd is. Heeft u een oude foto met een verhaal mail hem gerust aan ons. Wij kijken dan hoe het nu is. Een verhaaltje erbij zou leuk zijn, over Toen dan he.