Weet u soms ook niet wat daar nou weer groeit, bloeit of rondkruipt in Nieuwegein? Een onbekend plantje in de berm, een mysterieuze paddenstoel in het park of een onverwachte gast in huis Natuurliefhebber Udo Tenge neemt u wekelijks mee in de wondere wereld van Nieuwegeins groen en grut.

Op zijn website en hier op pen.nl vertelt hij alles over plantjes, zwammetjes en beestjes die u zomaar kunt tegenkomen.

Deze week: ‘Ik heb maar eens een boom opgezet over bomen. Bij deze …….’ aldus Udo Tenge.

Udo: ‘In ons land zijn vrijwel geen gebieden waar geen bomen staan. In de openbare ruimte en in tuinen staan talrijke bomen, bomen die inheems zijn of die van elders komen.’

‘De bedoeling van die bomen is esthetisch, zeg maar ter versiering, en er worden eigenschappen aan toegeschreven die variëren van nuttig tot lastig, riskant, levensgevaarlijk, kostbaar, ze nemen het zicht en/of het licht of zicht weg, en ze staan op plekken waar ze niet zouden moeten staan zoals dicht langs de weg of pad of een gebouw, omdat de wortels het wegdek beschadigen of van het pad een struikelpad maken met hun oppervlaktewortels. Dicht bij een gebouw kunnen die wortels nare dingen doen met de fundering, bijvoorbeeld.’

‘Waar een boom ook staat, eens gaat hij of zij om en valt op de weg, op een voorbijganger, een gebouw,

kort om op alles dat zich binnen een afstand van de lengte van die boom valt. Daar wordt heel verschillend mee omgegaan, van ach dat valt wel mee tot pure verbijstering over die omgevallen rotboom.

Moeten die bomen eigenlijk wel zo nodig deel uitmaken van ons leven? Jawel! Wij kunnen niet zonder bomen en wie daaraan twijfelt, moet maar eens goed om zich heen kijken en dan niet alleen als hij of zij een omgevallen boom ziet of zich al jaren ergert aan het feit dat die boom jaarlijks blad verliest en telkens zoveel schaduw brengt waar liever de zon gezien zou worden.’

Enfin, wat ook belangrijk is, is het uiterlijk van een boom. Dat kan per boom zo verschillen dat wij maar blij moeten zijn dat de mens, waar ook ter wereld, zo eenvormig is. Aan de buitenkant.

‘Bomen kunnen “struikerig” zijn, dat wil zeggen ze groeien in struikvorm tot ze alsmaar hoger worden en zich na enige tijd manifesteren als meerdere meestal niet zo hoge bomen die aan de voet één gemeenschappelijke “stam” hebben. Bijvoorbeeld meerdere wilgensoorten, de haagbeuk, de krentenboom.’

‘Veel bomen hebben een kale stam tot op zekere hoogte. Dat is in natuurlijke staat wel anders. De meeste bomen zijn in natuurlijke staat, mits ze maar volop in het licht groeien, van onder tot boven voorzien van takken. Staan ze dicht op elkaar, dan sterven de lagere takken af omdat zij geen licht op hun blad kunnen krijgen. Dit bevordert ook dat zulke bomen een mooi rechte stam ontwikkelen. Bomen met kaarsrechte stammen zijn meestal coniferen (vooral sparren), ook als de onderste takken allang zijn verdwenen. In Nieuwegein staan maar enkele sparren en dennen, vooral in wat grotere tuinen. Dennen in de zandverstuivingen van Veluwe en Utrechtse heuvelrug zijn dicht op elkaar aangeplant en móéten dan wel rechte stammen krijgen, maar als zulke aanplanten worden uitgedund (voor palen) dan zie je jaren later een dennenbos met “rode” stammen en een gebogen top. In een niet beplantte zandverstuiving waaien zaden van de grove den, waarna zich dennen ontwikkelen die meer op een grote struik lijken; geen rechte stam te bekennen.’